Games 07 หลินหลิน
1508 คำ
ห้องเรียน
"วันนี้ไปกินเบียร์กันป่ะชิว ๆ สามขวดกลับ" เสียงไอ้ฮอนถามขณะที่กำลังออกจากห้องเรียน
"สามขวดกลับไม่มีอยู่จริงและเพื่อนมึงมี 3 คนรวมมึงเป็น 4 มันพอแดกไหมไอ้สัส!" แตงโมมันด่าไอ้ฮอน
"ก็ชวนเป็นพิธีไหมวะพอเอาเข้าจริงแม่งเป็นลังตลอด แล้วจะเอาไงไปไหม?" ฮอนถามอีกครั้ง
"ไปดิเดี๋ยวเลี้ยงเอง" ฉันบอกพวกมัน
"จริงดิ!!อะไรเข้าสิงวะเอาเพื่อนกูออกมาาาาา" หมับ! วีวี่มันจับหน้าฉันและส่ายไปมาอย่างไม่เชื่อเพราะฉันไม่ได้จะเลี้ยงบ่อย ๆ
"เออออออ~~กูจะหลอกเพื่องั้นเจอกันที่ร้านไปร้านชิวนะขี้เกียจวุ่นวายเพลงเสียงดัง"
"ถ้าไม่อยากฟังเพลงเสียงดังไปป่าช้าไหมเงียบกริบ" ไอ้แตงโมเสนอแต่คำตอบน่าสนองตีนใส่หน้ามาก
"มึงไปคนเดียวเถอะไอ้สัส งั้นเจอกันคืนนี้นะเพื่อน ๆ ก็จะล้างท้องรอเลยยยย" ไอ้ฮอนเก็บกระเป๋าและออกจากห้องเรียนไปก่อน วันนี้ท่าทางจะเสียงหลายตัง
"รอด้วยยยยย" และวีวี่ก็ตามไปฉันก็เดินออกมากับแตงโม
"มีอะไรมองหน้าอยู่ได้?" ฉันถามที่ยังมองหน้าฉันไม่เลิก
"กูไม่เชื่อมึงหรอกนะเรื่องเมื่อคืนอะ ไอ้สองตัวนั้นก็คงไม่เชื่อเหมือนกันแต่พวกมันไม่อยากเล้าลือมึงเลยไม่ถามอะไร"
"...." ฉันเงียบฟังมัน
"กูก็เหมือนกันจะไม่ถามอะไรหรอกวันไหนมึงพร้อมค่อยบอกก็ได้ เพื่อนกันไม่จำเป็นต้องรู้เรื่องกันไปหมดหรอกแต่ถ้ามีอะไรก็บอกได้"
"ขอบใจแต่มันไม่มีอะไรหรอกมึงมันก็อย่างที่บอกไป พวกมึงจะเชื่อไหมก็ไม่รู้หรอกแต่มันไม่มีอะไรจริง ๆ" มีแต่คิดว่าอีกไม่นานก็คงจบเรื่องแล้วละ เพราะงั้นให้จบก่อนแล้วค่อยบอกละกัน
"อืม งั้นเจอกันคืนนี้เพื่อน" ปึก! มันตบไหล่ฉันก่อนจะเดินแยกออกไป
หอพัก GM
ห้องเอ็มเพ
แกร๊ด!
"เมื่อเช้าลืมปิดแอร์เหรอวะ?" ฉันเปิดประตูห้องเข้ามาก็พบว่าห้องเย็นมากเหมือนว่าไม่ได้ปิดแอร์แต่ว่าฉันไม่ได้ขี้ลืมขนาดนั้นนะ
"ไม่น่าใช่...ไอ้หลิน" กึก! และไม่ถึงนาทีความสงสัยของฉันก็หมดไปเมื่อเห็นตัวต้นเรื่องนั่งอยู่ในห้อง ไอ้หลิน
"ฉันคงยังไม่ได้บอกเธอใช่ไหมว่าฉันอายุเท่าไหร่เธอเลยเรียกฉันแบบไม่เกรงใจอย่างนั้น?" เขาทันมาพูดกับฉัน
"เท่าไหร่ละ?" ฉันถอดรองเท้าและโยนตามสันดาน
"24"
"อ่อ ไอ้หลิน 24 -.-" ฉันทำมึนไม่ได้สนใจเรื่องอายุของเขา
"ไม่น่ารักสักนิด" เขาพูดออกมา
"ก็ไม่ได้รักตั้งแต่แรกแล้วป่ะ?" ฉันตอกกลับไป
"..."
"และเมื่อไม่ได้รักจะทนอยู่เพื่อ?"
"...."
"แค่ครั้งเดียวนายก็ไม่ได้ต้องแฟนนายสิว่าเคยเสียตัวอะแค่นั้นจบบบ!"
"...."
"นอกจากนายจะมีวัตถุประสงค์อะไรที่ทำให้ไปจากฉันไม่ได้" ฉันรี่ตามองเขาอย่างสงสัย
"ไม่มีอะไรทั้งนั้นแหละฉันแค่คิดว่าเธอทำฉันก็ควรรับผิดชอบฉัน"
"อ่อ จะยอมโง่แล้วกันนะ" พรึ่บ! ฉันปลดชุดนักศึกษาออกทิ้งตามพื้นห้องเหมือนเดิม แต่ครั้งนี้มีหลินช่วยเก็บเอาไปใส่ตระกร้า
ครืนนนน
"มีไรกินบ้างอะ?" ฉันอาบแต่งตัวหลังจากที่พักผ่อนเล่นเกมไปแล้วและเดินมานั่งที่โต๊ะกินข้าวซึ่งหลินกำลังกินอยู่พอดี
"มีข้าวผัดแต่ผัดแค่ของฉัน งับ!" พูดแล้วกินข้าวโชว์ไปทีคิดว่าฉันสนใจหรือไง?
หมับ!
"งับ! ก็อย่อยดีนะ" ฉันแย่งจานข้าวของเขามาก่อนจะตักใส่ปาก
"เอ็มเพรู้ว่านิสัยแต่ก็ควรขนาดนี้ป่ะ?"
"ทนไม่ไหวก็ไปสิ" พูดแล้วก็ตักข้าวยัดใส่ปากกลืน ๆ ลงท้องจนหมดจาน
"เธอกำลังทดสอบความอดทนของฉันใช่ไหม?"
"ค่ะ ท่านผู้บริหารทีม Black Dragon ^^" คิดว่าฉันไม่รู้จักเขาหรือไงเราอยู่วงการเดียวกันนะทำไมฉันจะไม่รู้
"...!"
"คิดว่าเป็นผัวฉันแล้วฉันจะร่วมทีมด้วยเหรอคิดผิดละจ้ะ เพราะถ้าฉันจะเข้าทีมไม่ต้องเป็นผัวก็เข้าทีมเนอะ" ฉันลุกขึ้นไปดื่มน้ำที่ตู้เย็น
"รู้แล้วก็ดี"
"ฉันเก่งไงหลินหลิน"
"เรียกดี ๆ "
"หลินหลินเพราะจะตายสมัยนี้เขาชอบตั้งชื่อสองพยางค์ทั้งนั้นแหละเพื่อความโซคิ้ววว"
"ฉันไม่ชอบ"
"เรื่องของนายไปนะ" ฉันบอกและปิดประตูตู้เย็นก่อนจะไปหยิบรองเท้ามาใส่จะสองทุ่มแล้วไปช้าเดี๋ยวโดนพวกมึงบ่นหาว่าหนีไม่จ่ายอีก
"ไปไหน?" เขาทำหน้างง
"ไปกินเบียร์เดี๋ยวกลับมานะหลินหลิน ^^" ฉันส่งยิ้มก่อนจะเดินออกจากห้องทันที
ร้านชิวชิว
"เจ๊โยเบียร์สองลัง!" ฉันเดินเข้าร้านก็สั่งเบียร์ทันทีมาจนสนิทกับเจ้าของร้านแล้ว
"เออ! แปบนึง!!"
"จ้าาาาา!!" ฉันตอบเจ๊โยก่อนจะเดินไปหาเพื่อน ๆ ที่นั่งกันหน้าสลอนแล้วมากันเร็วจริง ๆ เพราะฉันไปบอกว่าจะเลี้ยงนั่นแหละ
"สองลังกะจะให้พวกกูตายคาแก้วเลยเหรอ?"
"แค่สองลังไม่ตายหรอกเพราะถ้าแค่นี้มึงตายก็ไม่ต้องไปทำมาหาแดกอะไรแล้ว" วีวี่บอก
"เผลอ ๆ ไม่พอแดก" ไอ้ฮอนบอก
"ถ้าสองลังไม่พอแดกก็จ่ายเองเถอะลังต่อไปอะ" ฉันบอกมันไม่นานเด็กเสริฟ์ก็เอาเบียร์มาให้มาพร้อมเจ๊โยเจ้าของร้าน
"มาแล้วจ้าาา ใครถูกหวยเหรอแดกกันซะเยอะเลย"
"ไม่มีอะเจ๊อยากเลี้ยงเพื่อนมันเฉย ๆ" ฉันบอก
"ว่าแต่จ่ายสดหรือโอนดีจ๊ะ ^^" เจ๊โยพูดและยื่นใบสแกนเงินมาตรงหน้าฉันเพื่อสแกนจ่าย
"เซ็นจ๊ะ ^^" ฉันแกล้งบอก
"ไอ้บอล!!ยกเบียร์เก็บเว้ย!" สั่งลูกน้องอย่างไว
"ล้อเล่นน้าาาา คนอย่างไอ้เอ็มเคยเซ็นเหรอเจ๊?" ฉันบอก
"เจ๊ก็ล้อเล่นจ๊ะโอนเลยจ้าาาา น้องเอ็มคนถ่อย เอ๊ย!! คนเท่"
"สงสัยเจ๊จะอยากนอนโรงบาล" ฉันพูดไปสแกนไปด้วยเพื่อจ่ายค่าเบียร์
"ยอกเล่นจ้าแค่นี้ต้องรุกแรงอยากได้อะไรเรียกเด็ก ๆ มันได้เลยนะ เจ๊ไปดูโต๊ะดูหน่อยพอดีมีพวกวิศวะมาเลี้ยงรุ่นน้องน่ะ"
"ครับเจ๊" ไอ้ฮอนตอบกลับ
"กูเห็นคนหนึ่งน่าจะเป็นเด็กคณะเรานั่นแหละ" ไอ้วีวี่บอกซึ่งฉันก็แค่พยักหน้าเท่านั้นก่อนจะเริ่มกินเบียร์กันไป สั่งอาหารมาบ้างและก็คุยกันไปเรื่อย
"สวัสดีครับพี่ฮอน พี่โม พี่วีวี่ แล้ว..." มีเด็กเดินเข้ามาไหว้พวกวีวี่มันมองหน้าฉันแต่ไม่ได้ไหว้ฉันก็ไม่ได้ต้องการอยู่
"ไหว้ไอ้เอ็มมันด้วย"
"ไม่ต้อง" ฉันรีบบอกอายุห่างกันนิดหน่อยจะไหว้เพื่อ?
"แหม! เจอรุ่นพี่ทั้งที่แบบนี้ต้องเลี้ยงแล้วไหมครับเนี่ย?" ไอ้เฮดว๊ากวันนั้นมันเสนอมาที่โต๊ะด้วย
"ไปสั่งเลยสองลังเดี๋ยวกูจ่ายเอง" ไอ้แตงโมมันบอก
"ขอบคุณครับพี่ พี่โมแมงสมแล้วที่เป็นรุ่นพี่ที่ดี..." มันพูดและปรายตามามองฉันสงสัยจะไม่เข็ด
"วันนั้นมึงไม่เข็ดเหรอหรืออยากลองอีก?" ฉันถามมัน
"ที่ผมทำวันนั้นมันก็หน้าที่ป่ะพี่?" มันพูด
"หน้าที่มึงคือสอนน้องให้ดี บอกสิ่งที่ควรทำไม่ควรทำ ทำกิจกรรมเพื่อความสนุกแต่ที่มึงทำวันนั้นมันคือการทำร้ายร่างกายถ้าน้องมันโกรธจนเรียกพ่อแม่มาจับมึงพร้อมตำรวจ มึงพร้อมจะรับมือเรื่องที่เกิดขึ้นไหม?"
"..." มันเงียบ
"ถ้าเด็กนั่นมันเป็นอะไรไปมันเรื่องใหญ่แน่ อยากบ้าอำนาจให้มากใช้สมองหน่อยว่าถ้ามีอะไรผิดพลาดไปมึงนั่นแหละที่จะหมดอนาคต"
"ฟังที่ไอ้เอ็มมันบอกเถอะมันหวังดีนะ" ไอ้ฮอนบอก
"ครับพี่ฮอน"
"ถ้าอยากให้เลี้ยงเหล้าก็ไปแดกเดี๋ยวกูจ่ายเอง" ฉันบอกก่อนจะนั่งดื่มต่อไปเรื่อย ๆ มีรุ่นน้องแวะมาไหว้บ้างนิดหน่อยแต่ฉันก็ไม่ได้อะไรหรอก แก่กว่าพวกมันไม่กี่ปีจะไปกร่างก็ใช่เรื่อง
ตีสาม...
หอพัก GM
ห้องเอ็มเพ
ปัง!!!
"ผัวจ๋าาาาา เอ็มกลับแล้วววววว อ้วกกกกกก" ฉันเปิดประตูเข้าห้องก่อนจะอ้วกเพราะว่าเมาหนักมาก
"หลินหลินนนนนนน" อยากบอกนะว่าไม่อยู่ก็ดี้!!!
"ไปด้ายยยยก็ดี้~~~~"
"ฮึก!!อ้วกกกกกกก"
- ผู้เขียน
