Games 04 เกาะแน่น ๆ นะน้องนะ
1559 คำ
1 อาทิตย์ต่อมา...
มหาวิทยาลัย GM
"วันนี้มีรับน้องไปดูป่ะ?" พอเลิกเรียนแล้วไอ้วีวี่ก็ถามพวกฉันอยากไปดูผู้ชายละสิ ฉันรู้ทันหรอกย่ะ
"มีสาว ๆ เยอะป่ะ?" ไอ้ฮอนถามหน้าตาโคตรหื่นเลย
"มึงคิดว่าคณะเราจะมีผู้หญิงเยอะเหรอวะถ้ามีก็อย่างอีวีกับไอ้เอ็มอะ" ดูมันพูดดดด
"พวกกูไม่ดีตรงไหนวะออกจะสวยขนาดนี้?" ฉันถามมันและโพสท่านิดหน่อยฉันว่าฉันก็สวยนะไม่อย่างนั้นไม่มีคนติดตามฉันเป็นแสนหรอกและผลสำรวจออกมาแล้วว่าส่วนมากเป็นผู้ชายที่เข้ามาติดตามฉันเล่นเกม
"มึงสวยแต่มึงห้าว!!แถมปากยังหมาอีกด่าทีนี้กูนึกว่าแม่กูกลับมาเกิดใหม่!!" ดูไอ้แตงมันเปรียบเทียบดิ แม่มันตายเมื่อสองปีก่อนเพราะป่วยและแม่มันด่าเก่งมากกกกก ขนาดว่ากำลังจะตายยังปากยังด่าไอ้แตงอยู่เลย แต่นั่นก็เพราะว่าเขาเป็นห่วงมันนั่นแหละแต่ใช้คำพูดที่รุนแรงไปหน่อยเท่านั้นเอง
"เขาเรียกจริงใจเว้ย!!"
"จริงใจไม่จำเป็นต้องหยาบอย่างมึงอะเป็นสันดานแล้วไอ้เอ็ม!!" ไอ้ฮอนเสริมทัพ
"เดี๋ยวปากแตกทั้งคู่ไอ้เหี้ย!!"
"พอ!!เลิกกัดกันได้ไหมและตอบมาว่าจะไปไหมย่ะ?!" วีวี่เท้าเอวอย่างโมโหเพราะพวกฉันมัวแต่เถียงกันก็เป็นแบบนี้ทุกวันสลับกันไปเรื่อย
"หญิงน้อยไม่ไปอะ" ไอ้ฮอนปฏิเสธ
"น้อยห่าอะไรปีนี้มีผู้หญิงเพิ่มขึ้น 20% เว้ย!!" วีวี่บอก
"งั้นกูไปเป็นเพื่อนมึงเองคนอื่นมันเพื่อนปลอมส่วนกูอะขอแท้!" หมับ! ไอ้แตงโมมันพูดและเดินไปกอดคอของวีวี่ เหอะ! แท้ห่าอะไรละมันก็อยากไปดูผู้หญิงเหมือนกันนั่นแหละ
"ไปด้วยยยยยย"
"ไอ้เอ็มไปป่ะ?" ทั้งสามมองฉันอย่างกดดัน
"เฮ้อออ~ ไปก็ไป"
ห้องประชุมวิศวกรรมศาสตร์
เฮ้!!
แปะ! แปะ!
ฉันมาก็ไม่ได้ทำอะไรหรอกมองน้อง ๆ มันตบมือร้องเพลงไป ร้องไม่ดังก็ให้ร้องใหม่อยู่นั่นแหละไม่รู้จะให้ดังไปถึงไหน เมื่อก่อนฉันก็เคยเป็นแบบนี้นะแต่ก็เข้าได้ไม่นานหรอกเพราะว่าไม่ชอบพวกเพื่อนว๊ากเลยมีเรื่องกันน่ะ ร้องเพลงตบมือทำกิจกรรมเล่นเกมยังพอเข้าใจได้นะแต่ไอ้ที่มาแหกปากด่าทั้งที่ตัวเองแก่กว่าไม่กี่ปีฉันไม่ค่อยเข้าใจเท่าไหร่เลยจะเลือกทำแค่บางอย่าง ไอ้พวกว๊ากมาก็เดินออกขี้เกียจฟังมันสุดท้ายก็มีเรื่องจนอาจารย์ต้องเข้ามาเคลียร์
"ร้องดังหน่อยค่ะน้อง!!" เอาจริงไม่ว่าจะแหกปากแค่ไหนก็ไม่เป็นที่พอใจหรอกและอีกไม่นานไอ้พี่ว๊ากก็จะมาและด่า ๆ เหมือนตัวเองยิ่งใหญ่มาจากไหน
"วันนี้พี่ว๊ากลงป่ะ?" ไอ้ฮอนถามวีวี่เพราะพวกมันรู้ว่าฉันไม่ชอบอะไรแบบนี้เท่าไหร่
"ไม่ลง..."
"เฮ้ย!!คนมีตั้งเท่าไหร่มีปัญญาร้องได้แค่นี้เหรอวะ?!"
"เหอะ!" ฉันแค่นเสียงใสลำคอ
"อีวีไหนว่าไม่?"
"ไม่รู้เหมือนกันมันเป็นเรื่องของพวกปีสองกูจะรู้ไหมวะว่ามันลงหรือไม่ลงอะ?" วีวี่บอกออกมา
"มึงกลับก่อนก็ได้นะไอ้เอ็ม" แตงโมบอกฉัน
"เดี๋ยวรอดูแปบ" เห็นว่าวันนี้มีเลือกดาวเดือนด้วยฉันอยากรู้ว่าจะสวยหล่อแค่ไหนเพราะปีฉันสวยมาก สวยยังไงน่ะเหรอเพราะว่าฉันเป็นไง ^^
"ร้องใหม่จนกว่าจะดัง!!"
"ทราบไม่ทราบ?!" ฉันไม่รู้จักชื่อหรอกแต่ก็พอเห็นหน้าผ่าน ๆ เพราะพวกนั้นเป็นรุ่นที่ฉันต้องรับน้องแต่ฉันก็ไม่ได้สนใจเท่าไหร่มาแค่ตอนเพื่อนชวนเท่านั้นเอง พี่รหัสน้องรหัสอะไรฉันไม่มีทั้งนั้นเพราะไม่ได้อยากมีต้องเสียตังไปเลี้ยงขนมแม่งอีกน้องแท้ ๆ ก็ไม่ใช่จะเลี้ยงเพื่อ?
"ทราบ!!"
"มะหมี่!! เริ่ม! "
" มะหมี่ มะหมี่ มะหมี่ขูดมะพร้าวทำกับข้าวอยู่ในครัว มะหมี่ไม่รู้ตัวถูกคนชั่วลากออกไป เอาไม้แหย่รู " เพลงนี้มันยังร้องอยู่อีกเหรอวะ?
"เอาใหม่!"
"มะหมี่!!มะหมี่!!....."
"ท่าทางไอ้นั้นจะเป็นเฮดวะ" ไอ้แตงโมพูดขึ้นขณะที่กำลังดูน้องร้องเพลงที่ต้องเริ่มใหม่ซ้ำ ๆ ไม่จบเพลงสักทีแล้วแบบนี้จะได้เลิกเชียร์และกลับบ้านเมื่อไหร่วะ?
บางคนบ้านไกล หอไกลนะเว้ยกลับมืดมันอันตราย เฮ้อออ ไอ้พวกไม่มีสมองเอ๊ย!
"ดูบ้าอำนาจดีกูกลับก่อนนะว่าจะกลับบ้านหน่อยวะ" ฉันพูดกับเพื่อนหยิบกระเป๋าเพื่อกลับบ้านเพราะถ้ารอดูเลือกดาวเดือนคงอีกเป็นชาติอะ
พลั๊ว!
"ตั้งใจหน่อยสิวะ!!" ฉันหันไปมองตามเสียงเป็นไอ้เฮดว๊ากนั่นกำลังเอากระดาษที่ม้วนเป็นท่อนตีเด็กปีหนึ่งอยู่
"ผมก็ตั้งใจแล้วนะ" เด็กนั่นหล่อแหะไอ้เฮดว๊ากนั่นไม่ได้ขี้เล็บเลยละท่าทางจะโดนอิจฉาซะด้วย หึ
"ก็กูเห็นมึงไม่ร้องเอาใหม่!!ถ้าใครไม่ตั้งใจก็จะโดนแบบนี้" พลั๊ว!! ตีลงไปอีกครั้งและเด็กปีหนึ่งก็เริ่มร้องเพลงอีกครั้งแต่ไอ้นั่นก็ยังตีเด็กคนนั้นคนนี้ไปทั่ว
"ไม่ได้เรื่อง!!ร้องได้แค่นี้ก็ไม่ต้องร้องไม่มีประโยชน์!!!" มันแหกปาก
"ก้มหน้ากันทำไม?!"
"เก่งนักไม่ใช่เหรอบางคนเห็นชอบมองหน้าผมทำไมหน้าผมเหมือนพ่อคุณเหรอ?!" เหอะ!
"มองทำไม?" มันถามเด็กปีหนึ่งที่เผลอเงยหน้าขึ้นมาพอดีและมันก็กำลังง้างมือตีอีกครั้ง
หมับ!!
"ใครวะ?" ฉันเข้าไปจับปลายท่อนกระดาษเอาไว้
"ที่เด็กมันมองหน้ามึงไม่ใช่เพราะว่ามึงหน้าเหมือนพ่อหรอก แต่มึงน่ะหน้าเหี้ย" ฉันพูดกับมันอย่างหมดความอดทน ฉันไม่ได้เป็นคนดีอะไรหรอกแต่แค่ไม่ชอบอะไรแบบนี้ก็เท่านั้นเองเลยขอเข้ามาเสือกหน่อย
"เธอเป็นใครวะ?"
"ไม่รู้จักกูมึงเรียนวิศวคอมได้ไงวะ?" ฉันมองหน้าของมัน
"...?"
"และอีกอย่างคนที่ไม่มีประโยชน์คือมึงมากกว่าไม่น่าจะมีหน้าที่ว๊ากอะไรนี่นะมันไม่มีประโยชน์ไม่สร้างสรรค์และโคตรปัญญาอ่อนเลย"
"ไอ้เอ็มใจเย็นเว้ยยยยย" เพื่อนฉันรีบวิ่งเข้ามาห้ามก่อนอะไรจะบานปลายมากกว่านี้
"นี่มันหน้าที่ปีสองปีสามอย่าเสือก" มันพูดกับฉันสงสัยจะรู้แล้วว่าฉันอยู่ปีไหมไอ้วีวี่เข้ามาที่นี่บ่อยมันน่าจะรู้จัก
"เฮ้ย!! ไอ้เก่งใจเย็นก่อนนั่นมัน..." เพื่อนมันพยายามห้ามแต่ฉันขัดขึ้นก่อน
"กูชอบเสือกและโคตรชอบเลยเวลาเห็นว่าพี่ว๊ากมันกร่างเนี่ยตอนสั่งสอนมันสะใจดี" หมับ! ฉันแย่งท่อนกระดาษมาก่อนจะม้วนให้แข็งกว่าเดิมและ....
พลั๊ว! พลั๊ว! พลั๊ว!
"โอ๊ย ๆ ๆ ๆ มันเจ็บนะ" ฉันตีท่อนกระดาษใส่มัน
"แล้วตอนมึงตีเด็กปีหนึ่งละเขาไม่เจ็บหรือไง?!"
พลั๊ว!
"โอ๊ยยยยย"
"เขาเป็นเด็กมีพ่อมีแม่!! พ่อแม่เขาส่งมาเรียนไม่ได้มาโดนพวกมึงกดขี่ข่มขู่!!เก่งนักเหรอวะไอ้สัสแก่ว่าเด็กมันไม่กี่ปีประสบการณ์ชีวิตเยอะมากนักเหรอหรือว่าเก็บกดมาจากปีหนึ่งที่โดนมา?"
พลั๊ว!
"อ๊ากกกกกกก"
"แทนที่จะไปทำอะไรที่มันมีประโยชน์กว่าแหกปาก" ปึก!! ฉันปาท่อนกระดาษลงพื้นอย่างหงุดหงิดก่อนจะเดินออกมา
กึก! แต่ก็พบว่ามีคนกำลังยืนมองฉันอยู่
"นะนาย..."
"ครบ 1 อาทิตย์แล้วฉันมาเอาคำตอบว่าเธอจะเอายังไง?" เขามองหน้าและถามฉัน
"เอ่อ..."
"เท่ดีนะที่ทำเมื่อกี้น่ะแต่จะเท่กว่านี้ถ้าทำอะไรเอาไว้แล้วรับผิดชอบ" เขาเห็นทุกอย่างเลยสินะ
"มาตั้งแต่เมื่อไหร่?" ฉันถามเขา
"เรื่องนั้นมันไม่สำคัญเท่าคำตอบวันนี้หรอกว่าจะเอายังไงต่อ?" เขาเปลี่ยนเรื่องแม่งเอ๊ยยย
"มานี่" หมับ! ฉันคว้ามือของเขาออกมาจากตรงนั้นก่อนเพราะกลัวเพื่อนจะมาเจอเดี๋ยวโดนล้อ -0-
"ขึ้นรถ" ฉันพามาที่รถของฉันก่อน
"จะไปไหนคุยที่นี่ก็ได้นิ?" เขาทำหน้างง
"ถ้าอยากคุยก็ขึ้นหรือต้องให้อุ้ม?" ฉันเอียงคอถามเขา
"ขึ้นเองได้แล้วหมวกกันน๊อกละ?"
"ไม่มีอะมีแค่ของฉันจะเอาไหม?" ฉันยื่นหมวกตัวเองให้กับเขา
"ไม่เอาเธอใส่เถอะ" ฉันยักไหล่นิดหน่อยก่อนจะใส่หมวกและขึ้นรถ
"เกาะแน่น ๆ แล้วกันนะน้องชาย" และฉันก็ขับออกมาโดยมีหลิวกอดฉันแน่น ชื่ออย่างกับผู้หญิงเลยแหะโคตรแปลก -_-
บรื้นนนนนน
- ผู้เขียน
