หลายวันต่อมา...
มหาวิทยาลัย GM
"ไอ้เหี้ยเอาจริงเหรอวะตลกวะ ฮ่า ๆ" กำลังนั่งเรียนอยู่ไอ้ฮอนที่กำลังนั่งเล่นโทรศัพท์ก็ขำขึ้นมาคนเดียวท่าทางจะบ้า ดีนะที่อาจารย์คนนี้ไม่ได้เคร่งมากไม่อย่างนั้นโดนด่าไปแล้ว
"เป็นบ้าอะไรมึงวะจะขำเพื่อพวกกูตกใจหมดคิดว่าเพื่อนหลอน!" วีวี่ด่ามันไปที
"หลอนห่าอะไรละกูแค่ขำเว้ย! ฮ่า ๆ ๆ โอ๊ยยยย!! น้ำตาจะไหลแล้วเนี่ย ฮ่า ๆ"
"เดี๋ยวติด F จะได้น้ำตาไหลของจริงนะนายฮอน!" เสียงอาจารย์ดุมันเพราะมันเสียงดังเกินไปหน่อยเท่านั้นเอง
"ขะขอโทษครับ ^0^" ปากขอโทษนะแต่สีหน้ามันระรื่นไม่หยุดเลย
"แล้วมึงขำเรื่องอะไรเนี่ยทำเอาเพื่อนงงจนอาจารย์ด่าเนี่ย?!" ไอ้แตงโมถาม
"นั่นสิปกติอาจารย์แกไม่ค่อยดุนะแต่วันนี้ต้องมาด่ามึงเนี่ยไอ้ฮอน" ฉันถามมัน
"พวกมึงดูไม่รู้ว่าผีตัวไหนเข้าสิงพวกแบล็คดราก้อนอะสิ ดู ๆ เปลี่ยนชุดเป็นชุดลาวฉิบหายเลยวะ ฮ่า ๆ" มันพลิกโทรศัพท์มาให้พวกฉันดู
"Black Dragon ประกาศเปลี่ยนชุดทีม...เหตุเพราะหมอดูทัก" วีวี่มันอ่านออกเสียงฉันก็เห็นอย่างนั้นสีชุดของพวกโดนเปลี่ยนจริง ๆ เหอะ! หมอดูหมาดูที่ไหนฉันเนี่ยแหละบอกเอาไว้อย่างนั้นเอง หนอยย~ หลินหลินนายเองก็อยากได้เข้ามาทีมเหมือนกันละสินะ
"หมอดูคนพวกนั้นที่วัน ๆ เล่นแต่เกมสนใจเรื่องหมอดูด้วยเหรอวะ?" ไอ้ฮอนตั้งคำถามซึ่งทุกคนก็ทำหน้างงยกเว้นฉันที่พอจะรู้เรื่องทุกอย่างอยู่แล้ว น่าสนุกจังลองไปเดินเล่นที่ค่ายBlack Dragon หน่อยดีไหมนะ?
แต่ละทีมจะมีค่ายเป็นของตัวเองมีห้องพักของนักแข่ง มีคาเฟ่ให้แฟนคลับเข้าไปซื้อของอุดหนุนไม่ว่าจะเครื่องดื่ม เสื้อผ้า หมวก กระเป๋า รูปต่าง ๆ เหมือนให้พวกดาราเกาหลีเลยละเพื่อเอารายได้ไปพัฒนาทีมนั่นเองแต่ว่าทำสีแบบนี้ออกจะขายออกเหรอ?
Black Dragon คาเฟ่
กรุ๊งกริ๊ง~~~
เมื่อคิดแล้วว่าจะมาที่นี่พอเลิกเรียนฉันก็มาที่นี่ทันทีเลยละและร้านก็ด้วยแนวใหม่ตามตรีมของชุดทีมที่พึ่งเลือกมาใหม่ก็ดูสดใสดีนะแบบว่าสดเว่อร์~~
ไม่คิดว่าเขาจะทำขนาดนี้เลยนะเนี่ย...
"เฮียหลินแม่งคิดอะไรอยู่วะถึงได้เปลี่ยนชุดทีมอะโคตรลาววววว!" กลุ่มคนเดินเข้ามาในร้านพร้อมเสียงบ่น
"กูอุตส่าห์เข้าทีมนี้เพราะชุดเท่แท้ ๆ แม่งเอ๊ยยย!!ดันเปลี่ยนซะงั้นความหล่อ ความเท่ของกูหายไปหมดเลยเนี่ย!!"
"ดีนะที่เราน่ารักเลยใส่อะไรออกมาก็น่ารักกกกกก" ผู้ชายอีกคนชมตัวเองแต่ก็น่าจริงแหละตัวเล็ก ๆ ขาว ๆ ฉันมองหน้าคนพวกนั้นก็จำได้ว่าน่าจะเป็นทีม Black Dragon ตัวจริงอะนะ
"แหวะ!!หลงตัวเองฉิบหายไอ้แบม!!"
"แบมไม่ได้หลงตัวเองนะค้าบบบบ ผู้หญิงก็หลงแบม ^^" คนชื่อแบมยิ้มหวานเป็นผู้ชายน่ารักตามสไตร์ที่ผู้หญิงชอบละนะแต่ส่วนมากคนน่ารัก ๆ แบบนี้เป็นได้แค่น้องชายเท่านั้นแหละ
"ผู้หญิงชอบมึงเหมือนน้องงงงงงงไง"
"เอ่อ -0-"
"รับอะไรดีคะ?" ฉันมัวแต่มองพวกเขาจนลืมสั่งเครื่องดื่มเลย
"คาปูชิโนปั่นเพิ่มวิปค่ะ"
"ทานนี้หรือกลับบ้านคะ?"
"ทานนี้" ฉันตอบไปก่อนจะเผลอหันไปมองกลุ่มนั้นอีกครั้งแต่ว่ารอบนี้พวกนั้นก็มองฉันอยู่เหมือนกัน
"มีอะไร?" และแน่นอนว่าฉันก็ถามออกไปทันที ตอนนี้ไม่มีใครในร้านนอกจากฉันและพวกเขา
"จะเจ้าหญิง..."
"เอ็มเพใช่ไหม?"
"เจ้าหญิงแห่งวงการเกมเมอร์ 0.0"
"มาอยู่ที่นี่ได้ไงอะ?" พวกนั้นมองฉันอย่างไม่เกรงใจเท่าไหร่เลยแหะ ก็นะฉันเองก็ดังเหมือนกันเรื่องปากหมาอะ
"มาซื้อกาแฟไง"
"หรือว่าจะมาเป็นผู้ร่วมทีมคนใหม่?" พรึ่บ! คนพวกนั้นรีบเข้ามาหาอย่างรวดเร็ว
"อะเอ่อ ไม่ใช่ฉันมาซื้อกาแฟ"
"ผมชื่อบาจานนะ ยินดีที่ได้รู้จักครับ" คนแรกแนะนำตัว
"น้องชื่อแบมน้าาาาา อิอิ >.0<"
"ทำตัวไม่มีมารยาทแบบนี้ตั้งแต่เมื่อไหร่?" เสียงของหลิน
"เฮียหลินนนน~ปล่อยคอเสื้อของแบมก่อนนนน" ปึก! เขาก็ยอมปล่อยทันทีและหันมามองหน้าของฉัน
"คิดเงินด้วยค่ะ" ฉันเมินเขาไปเพราะเราไม่ควรรู้จักกันภายนอก
"ทั้งหมด 89 บาทค่ะ"
"เดี๋ยวฉันจ่ายเอง..." เขาพูดกับพนักงาน
"....?"
"ถือว่าเป็นการขอโทษที่แบมมันล่วงเกินคุณแล้วกันนะครับ" เขาพูดแบบนั้น
"ไม่เป็นไรหรอกถือว่าเป็นเด็กเอ็นในคาเฟ่แล้วกัน แบมก็น่ารักนะแม้จะพูดมากไปหน่อย" ฉันพูดจบก็หยิบข้าวของพวกกระเป๋า หมวกกันน๊อคขึ้นมาเพื่อกลับหอ
"ชอบผู้ชายแบ้ว?" แต่หลินถามขึ้นก่อนท่ามกลางสายตาของคนในร้าน
"ชอบผู้ชายน่ารัก ^^"