ไร่นฤนาท...
"เมษา...ตื่นได้แล้ว ถึงบ้านแล้วนะ" นฤนาทปลุกคนตัวเล็กที่นั่งคร่อมหน้าตักเขาอยู่ให้ตื่นเมื่อมาถึงบ้านแล้ว
"อืม...ถึงแล้วเหรอ..." เมษาถามงัวเงียเมื่อถูกปลุก เธอเงยหน้าขึ้นมาจากไหล่ของชายหนุ่มแล้วเสยผมที่หน้าผากขึ้น ซึ่งมันกลายเป็นภาพสุดยั่วยวนสำหรับคนที่นั่งอยู่ด้านล่าง
"อ๊ะ! หญิงสาวขยับตัวก็รู้สึกปวดตึงที่หน้าขา พ่อเลี้ยงหนุ่มจึงช่วยยกตัวเธอลงไปนั่งกับเบาะ พร้อมกับควานหาบราเซียและแพนตี้ที่เขาฉีกขาดไปแล้ว เพราะไม่อยากให้ลูกน้องที่ทำความสะอาดรถมาเห็นเข้า
"เดินไหวหรือเปล่า" เมษารู้สึกว่าขาตัวเองมันกำลังสั่นพั่บๆ เมื่อลงมาจากรถแล้ว คนตัวโตเห็นก็รีบถามด้วยความเป็นห่วง
"วะ...ไหวค่ะ..." แต่เมื่อก้าวขาออกไปร่างของเธอก็ทรุดฮวบลง ยังดีที่เขาช้อนร่างเธอไว้ได้ทัน
"เดี๋ยวฉันอุ้มไปเองดีกว่า ให้เธอเดินเองคืนนี้คงไม่ถึงห้องหรอก" พ่อเลี้ยงหนุ่มบอกพร้อมกับส่งสายตากรุ้มกริ่มเป็นประกายระยิบระ
