ญาติกาขอตัวเลี่ยงออกมาด้วยเหตุผลที่ว่าจะเข้ามาดูความเรียบร้อยในจุดอื่นของงานและหาขนมกินรองท้องสักหน่อย แต่แท้ที่จริงแล้วตอนที่เธอเห็นนายสิงห์ยกเหล้ากลั่นกระดกทั้งไหไปแบบนั้นก็ทำให้นึกถึงของบางอย่างได้
“แหววๆ ของที่พี่สั่งให้ซ่อนไว้ตอนนี้อยู่ไหนจ๊ะ”
“โอ้โห !!! พี่หญ้าสวยจังเลยจ้ะ เสร็จงานคืนนี้แหววขอชุดนะ” เด็กสาวนามว่าแป๋วแหววที่กำลังยืนคุมโซนอาหารและเครื่องดื่มกับเพื่อนอีกสองสามคนร้องเสียงดังพร้อมทำตาโต
“ได้ที่ไหนล่ะ นี่ชุดพี่ว่านเขา ถ้าเป็นของพี่ไม่มีปัญหาอยู่แล้ว”
“ว้า เสียดายจัง”
“เอาเถอะๆ เดี๋ยวพี่จะลองถามพี่ว่านให้ ชุดพี่ว่านเยอะเพราะใช้จักรเย็บผ้าเก่ง” เมื่อก่อนมีกังวานก็เคยรับเย็บโน่นปะนี่ขายเป็นงานอดิเรก ตอนนี้เวลามีน้อยเพราะต้องดูแลงานในไร่กับสามี เลยหันมาตัดเย็บชุดสวยๆ ใส่เองเท่านั้น เด็กแหววนี่ก็เป็นลูกมือที่ดีอันดับหนึ่งของเธอเลย เรื่องแค่นี้จึงไม่เหลือบ่ากว่าแรงของญาติก
