บทที่ 31

1556 คำ

ญาติกามองถุงผ้ากระสอบใบใหญ่ในมือที่เตรียมไว้ใส่ของที่ซื้อแล้วยิ้มน้อยๆ ถึงจะถูกสิงห์คบทั้งขับทั้งไล่ให้เอาของสำคัญไปคืนที่ชั้นเดิม แต่จริงๆ แล้วเธอก็แค่หวังจะแกล้งเขาเท่านั้นแหละ เวลาได้เห็นคนหน้าเข้ม หน้าดุและชอบทำขึงขังอยู่ตลอดเวลาหน้าแดงบ้าง เป็นอะไรที่หาดูไม่ง่ายนักหรอก ตอนนายสิงห์เขินน่ะน่ารักจะตาย ถึงจะแอบหวังผลพลอยได้อยู่นิดนึงก็เถอะ และเธอก็ยังได้ของใช้ส่วนตัวมาเพียบชนิดที่คงไม่ต้องเข้าไปเดินห้างสรรพสินค้าในเมืองอีกสักพักใหญ่ๆ เลยทีเดียว “ได้อะไรมาบ้าง” เธอยิ้ม เพราะตลอดทางนายสิงห์ทำเป็นอ้อมๆ แอ้มๆ อยากจะพูดกับเธอก็ทำได้ไม่เต็มที่นักเพราะแสร้งทำเป็นโกรธเธออยู่เรื่องที่ประเจิดประเจ้อในห้างสรรพสินค้า และเธอก็รู้ว่าตอนนี้เขาแค่แกล้งถามไปอย่างนั้นเอง ไม่ได้อยากรู้จริงๆ หรอกว่าเธอซื้ออะไรมาบ้าง “ก็มีสบู่สปาผิว โลชั่นบำรุงผิว แชมพูสระผม ทรีตเม้นต์บำรุงผม ทิชชูแห้ง ทิชชูเปียก สำลีแคะห

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม