“แล้วเมียกูก็แกล้งจมน้ำ ?”
“อันนั้นไม่ได้แกล้งครับ คุณหญ้าจมน้ำจริงๆ ผมถึงโมโหที่นอกจากนายจะไม่ช่วย ไม่ห่วง ยังมาดุด่าว่าเอา ว่าเอา จนคุณหญ้าร้องไห้ด้วย”
ผู้จัดการไร่หนุ่มหลับตาแล้วสูดลมหายใจเข้าปอดจนสุด นึกถึงเหตุการณ์วันนั้นเขาก็ยังใจหายได้ทุกที
“พอเห็นว่ากูช่วยเนื้อนวลก่อน คุณหนูของมึงก็เลยน้อยใจ ?”
“ตอนนั้นก็มีส่วนครับ แต่คุณหญ้าบอกว่านี่ไม่ใช่ครั้งแรก เธอเห็นมาตลอดว่านายใส่ใจคุณเนื้อนวล ตรงข้ามกับที่ทำกับเธอทุกอย่าง”
ขนาดฟังจากคนอื่นเล่า เขายังเจ็บแปล๊บๆ ที่อก เพราะความคิดน้อยของเขาโดยแท้ ที่ทำให้ยายตัวเล็กตีความไปผิดๆ
“นายสิงห์อาจไม่ซาบซึ้งกับสิ่งที่คุณหญ้าทำให้ แต่ตลอดหลายเดือนที่ผมได้อยู่ใกล้ๆ เธอ ไม่ว่าจะกิน จะนอน หรือเรื่องอะไรก็แล้วแต่ เธอจะคิดถึงนายก่อนเสมอ ทำอย่างนี้นายสิงห์จะไม่ชอบ นายสิงห์ไม่กินอันนั้น ไม่ชอบอันนี้เท่าอันโน้น ลมหายใจเข้าออกของเธอก็มีแต่นายสิงห์ ถึงผมจะ
