หนุ่มใหญ่ที่กำลังหลับตาพริ้ม ยอมถูกจูบ สัมผัสและลูบคลำไปทั่วทั้งใบหน้ากับลำคอต้องลืมตาขึ้น เมื่อแก้มของเขาสัมผัสได้ถึงหยดน้ำบางอย่างที่ไม่ใช่หยาดฝน... แต่มันคือน้ำตา
ยังไม่ทันที่เขาจะถามให้กระจ่าง เจ้าของจูบที่ผละออกไปก็ลื่นไถลลงมานอนทับอยู่ที่อกเขาแทน สิงห์คบไม่เห็นว่ายายตัวเล็กร้องไห้จริงหรือไม่ หรือเป็นเพียงหยดน้ำค้างเท่านั้นที่กระทบและทิ้งความชื้นไว้บนแก้มเขา เพราะที่เห็นอยู่ตอนนี้มีเพียงกลุ่มผมสีดำขลับบนศีรษะได้รูปสวยเท่านั้น
เงียบไปสักพัก เสียงใสที่เคยเจื้อยแจ้วจนเขาหลับก็เริ่มทำงานอีกครั้ง
“นายคะ”
“หืม...” เขาขานรับในลำคอ ส่วนมือก็ลูบไล้ผมยาวๆ เหนืออกเล่นไปด้วย
“ถ้าวันนึงหญ้าเจอผู้ชายดีๆ สักคน แล้วได้แต่งงานมีครอบครัว นายจะยินดีกับหญ้ามั้ยคะ”
มือหยาบที่ลูบไล้เส้นผมอ่อนนุ่มชะงักทันควันเมื่อได้ยินคำถามอันน่าโมโห แต่พอนึกขึ้นได้ว่าญาติกาชอบยั่วให้เขาหึงหวง แต่ไม่เคยจะมองผู้ชายอื่
