ร้านอาหาร เวลา 1 ทุ่ม ตามเวลานัดที่อรพรรณีนัดไว้กับหมอศิรวิทย์ เขานั่งรอเธออยู่ที่โต๊ะอาหารมาได้ 10 นาทีแล้ว เขารู้สึกแปลกใจเพราะร้านที่เธอนัดมามันดูหรูเกินไป เกินกว่าคนอย่างเธอจะมีเงินจ่ายได้ เขามองไปรอบๆร้านเห็นลูกค้าที่เข้ามาในร้านที่แต่งตัวกันดูดีมีราคา แต่พอหันไปเห็นเธอก็อึ้งๆ กับชุดที่เธอสวมใส่แล้วเดินเปิดประตูเข้ามาในร้านด้วยเสื้อยืดกางเกงยืนส์ธรรมดา “คุณหมอ...สวัสดีค่ะ มาเร็วจังเลยนะคะ” “ฉันเป็นคนตรงต่อเวลา ไม่ใช่เด็กที่ไม่รู้จักเวลาอย่างเธอ..." "บ่นอีกแล้วนะคะ บ่นเป็นคุณลุงตลอดเลย" "เธอนี่มัน..." เขาไม่พอใจที่เธอเรียกว่าลุง กำลังจะบ่นเธอต่อแต่เห็นรอยยิ้มของเธอก็ใจเต้นขึ้นมา เธอนั่งลงตรงข้ามเขา "แล้วนี่นัดฉันมาร้านนี้ไม่รู้หรอว่าคนที่นี่เขาแต่งตัวกันยังไง...?” เธอได้ยินเขาพูดก็อึ้งๆไปจึงหันไปมองคนรอบๆร้าน ก็ตกใจเหมือนกันเพราะก้มมองดูชุดตัวเองแล้วช่างไม่เข้ากับสถานที่เล