เด็กกะโปโล
847 คำ
นายแพทย์ศิรวิทย์ หรือหมอซี อายุ 38 ปี หมอหนุ่มหน้าตาดีที่ครองตัวเป็นโสดมาตลอดหลายปี เพราะอกหักจากความรักเมื่อ 10 ปีที่แล้วพยาบาลน้อยใหญ่ต่างส่งยิ้มตาหวานให้เขามากมาย ไม่ว่าจะเป็นแม่หม้ายเนื้อหอม สาวโสด สาวไม่โสด หรือแม้กระทั่งญาติคนไข้ที่ให้ความสนใจคุณหมอศิวัฒน์ ขวัญใจของสาวๆทุกคนกันเป็นแถว แต่เขากลับไม่สนใจใครเลยสักคนหมกหมุ่นทำแต่งานทุกวันและในหัวของเขาก็มีแต่เรื่องวานเท่านั้นจริงๆ
“เชิญคนไข้ท่านต่อไปได้เลยครับ...”
หมอศิรวิทย์บอกให้พยาบาลตามคนไข้คนต่อไปเข้ามาพบ
“....”
“เชิญนั่งครับ...”
เขาบอกให้คนไข้ที่กำลังเดินเข้ามานั่งลง แล้วพอเขาเงยหน้าขึ้นก็ต้องตกใจ เพราะคนที่นั่งตรงหน้าเขาเป็นเด็กนักศึกษาสาวที่กำลังส่งยิ้มหวานมาให้เขาอยู่
“คุณมีปัญหาอะไรหรือเปล่าครับ..? ปรึกษาหมอได้นะครับ...”
เขาถามเธอออกไปเพราะเห็นเธอเอาแต่ยิ้มแล้วก็จ้องมองเขา
“หนูปรึกษาคุณหมอได้ทุกเรื่องเลยจริงๆหรอคะ...?”
เธอยื่นหน้าเข้ามาใกล้เขา
“เอ่อ...ครับ”
เขาถอยห่างเล็กน้อย
“ดีจังค่ะ ทำไมคุณหมอใจดีจัง”
“ผมว่าคุณช่วยนั่งดีๆก่อนดีกว่านะ แล้วคุณก็รีบพูดปัญหาของคุณมาเถอะ...”
เขาดันตัวเธอให้ไปนั่งลงดีๆที่เก้าอี้ของเธอ
“หนู...ไม่รู้จะพูดเรื่องอะไรดี”
เธอมองเขาด้วยสายตาหวานเยิ้ม
“เรื่องที่คุณจะปรึกษาเป็นปัญหาอะไรก็ได้ที่คุณรู้สึกเครียดหรือไม่สบายใจ เช่น ปัญหาอกหัก ปัญหาครอบครัว ปัญหาการเรียน ปัญหาความสัมพันธ์ ตลอดจนปัญหา..”
“งั้นถ้าหนูปรึกษาคุณหมอเรื่องความรักก็ได้ใช่ไหมคะ...?”
คุณหมอยังพูดไม่ทันจบเธอก็พูดแทรกขึ้นมาก่อน จนคุณหมอมองเธอด้วยสีหน้าไม่ชอบใจนักที่เธอดูเป็นเด็กไม่มีมารยาทเอาซะเลย แต่ก็ไม่อยากถือสาเพราะคิดว่าเธอคงจะป่วยมาถึงได้มาหาหมอที่นี่
“ได้ครับ ทุกเรื่องเลย คุณระบายออกมาได้เลย...”
“คือ...หนูแอบชอบผู้ชายที่อายุมากกว่าหนูนะคะ หนูก็ไม่รู้ว่าทำไมหนูถึงชอบเขาทั้งที่เขาแกกว่าหนูตั้ง 10 กว่าปี....”
เธอพูดไปยิ้มไปแล้วก็จ้องไปที่ใบหน้าของเขาจนเขาเริ่มรู้สึกแปลกๆ
“เขาดูอบอุ่นแล้วก็ใจดีด้วยนะคะ ผู้หญิงทุกคนที่เห็นยังชอบเขาเลย แต่เขาก็ไม่ชอบใครสักคน หนูควรจะทำยังไงให้เขาชอบหนูดีค่ะคุณหมอ..?”
เธอพูดไปก็ส่งตาหวานให้เขาไป จนเขาต้องรีบหลบสายตาเพราะเริ่มรู้แล้วว่าเธอกำลังอ่อยเขาอยู่
“หมอว่าเรื่องที่คุณมาปรึกษาหมอ ไม่น่าเกิดปัญหาจนทำให้คุณเครียดได้นะครับ...”
“หนูเครียดจริงๆค่ะ หนูไม่รู้ต้องทำยังไงให้เขามาชอบหนูจริงๆ...”
“เรื่องนี้หมอคงให้คำปรึกษาคุณไม่ได้ เพราะคุณต้องไปถามเขาเอง...”
“หนูก็ถามอยู่นี่ไงคะ...”
“....”
หมอศิรวิทย์มองหน้าเธออย่างอึ้งๆ
“หนูอยากรู้ว่าหนูต้องทำยังไงคุณหมอถึงจะชอบหนูคะ...?”
เธอยื่นใบหน้าเข้าไปใกล้ใบหน้าของเขาอีกครั้ง
เขาอึ้งไปทันทีที่ได้ยินเธอถามแบบนี้
“หนูแอบชอบคุณหมอมาตั้งนานแล้ว แต่คุณหมอไม่เคยสนใจมองหนูเลย หนูต้องทำยังไงให้ที่จะให้คุณหมอหันมาชอบหนูหรอคะ...?”
เขาเริ่มไม่พอใจจึงลุกขึ้นยืนด้วยความโกรธ
“นี่คุณ...ผมว่ามันไม่ใช่เวลาที่คุณจะมาทำอะไรเล่นๆแบบนี่นะ นี่มันเป็นเวลาที่ผมต้องตรวจคนไข้ ถ้าคุณไม่หยุดผมจะเรียกพยาบาลให้พาคุณออกไปนะครับ..”
“หนูไม่ออกจนกว่าคุณหมอจะบอกว่าหนูควรจะทำยังไง ถึงจะให้คุณหมอชอบหนูและยอมคบกับหนูเป็นแฟน..”
เธอทำท่ากอดอกดื้อรั้นจนเขาไม่พอใจ
“นี่เธอจะบ้าหรือไง เป็นเด็กเป็นเล็กมาขอผู้ชายเป็นแฟนไม่มียางอาย...”
“หนูไม่อาย ก็หนูบอกว่าชอบคุณหมอไงคะ หนูจะเอาคุณหมอทำแฟนให้ได้คอยดู..”
“ฉันไม่ใช่เพื่อนเล่นของเธอนะ ออกไปได้แล้ว...”
เขาเริ่มโกรธจัดจึงไล่ให้เธอออกจากห้อง
“หนูไปก็ได้...แต่หนูจะต้องทำให้คุณหมอยอมมาคบกับหนูให้ได้...ชิส์”
เธอพูดจบก็สบัดหน้าเดินออกไป จนเขามองตามออกไปอย่างรู้สึกไม่พอใจเอามากๆ
เขาทิ้งตัวลงนั่งอย่างคนหมดแรง นี่มันเป็นเรื่องบ้าชัดๆอยุ่ดีๆเขาก็โดนเด็กกระโปโลที่ไหนไม่รู้มาขอเป็นแฟน
“ฟันยังไม่สิ้นกลิ่นน้ำนมอยากจะมีแฟน ยัยเด็กกะโปโล...”
- ผู้เขียน
