TALK...ปลาย
ไม่มีใครสนใจอะไรฉันเลย ถึงแม้ว่าฉันจะร้องไห้ ขอร้องอ้อนวอนแต่ทุกคนกลับนิ่งเฉย นี่เหรอพ่อที่ทำให้ฉันเกิดมา ถึงกับจะขายฉันกินเลยเหรอ
ฉันจะไม่ยอมเด็ดขาด !!
“เสี่ยเชนถึงไหนแล้วพี่ โทรถามหน่อย” ยัยเมียน้อยพ่อของฉันคงจะอยากขายฉันให้เสี่ยเชนจนเนื้อเต้นถึงได้ดูรีบร้อนมากขนาดนั้น
ฉันรอจังหวะที่ทุกคนเผลออยู่ตอนนี้ สายตาฉันเหลือบไปเห็นแม่กุญแจที่เอาไว้ล็อกบ้าน และใช้จังหวะที่พ่อกำลังเดินไปหยิบโทรศัพท์ และอีเมียน้อยกับลูกสาวมันกำลังคุยกันอยู่รีบวิ่งไปหยิบกุญแจบ้านแล้ววิ่งออกมานอกประตู พ่อพอเห็นฉันวิ่ง ก็วิ่งตาม
แต่ไม่มีใครทันฉันสักคน ฉันปิดประตูบ้านแล้วล็อกทันที
“อีปลาย อีเลวมึงจะมาหนีแบบนี้ไม่ได้นะ เปิดประตูเดี๋ยวนี้!!” เสียงเมียน้อยพ่อของฉันตะโกนมาจากในบ้าน
“เปิดเดี๋ยวนี้นะอีปลาย ถ้าเสี่ยมาไม่เห็นมึงแล้วเสี่ยฆ่าพวกกูจะทำไง!!” เสียงทุบประตูบ้านรัวๆ
“ตอแหลเก่งไม่ใช่เหรอ
