หลังจากทุกอย่างจบลงร่างกายของฉันมันก็แทบจะไม่มีเรี่ยวแรง ทั้งที่หมอเดย์รู้อยู่เต็มอกว่านี่มันคือครั้งแรกของฉัน แต่เขากลับทำอย่างป่าเถื่อน
มันเป็นการมีเซ็กซ์ที่ทรมานจริงๆ
“ทำไมไม่บอกตั้งแต่แรกว่าเธอไม่เคย” หมอเดย์ถาม
“บอกไปแล้วจะเชื่อเหรอคะ ในสายตาหมอฉันเป็นผู้หญิงที่มั่วผู้ชายไม่ใช่หรือไง”
“การกระทำของเธอมันทำให้ฉันคิด” หมอเดย์นิ่งก่อนที่เขาจะพูดต่อ “ทำเป็นปากเก่ง นึกว่าจะแน่”
“……”
“กลับไปได้แล้ว ฉันจะทำงาน”
“ไล่เลยเหรอคะ”
“วันนี้ฉันมีประชุม พรุ่งนี้ถ้าเธออยากจะมาที่นี่อีกก็ตามใจ” หมอเดย์บอกพลางก้มหน้าลงเก็บเอกสารบนโต๊ะ
“ฮะ! ว่าไงนะคะ” ที่ฉันต้องถามย้ำคืออยากรู้ว่าที่หมอพูดเมื่อกี้มันเรื่องจริงใช่ไหม
ปกติเขาจะห้ามนี่ แล้วครั้งนี้ทำไมถึงไม่ห้ามแล้ว หรือติดใจความบริสุทธิ์ของฉัน
“รีบออกไป จะยืนอยู่ทำไม” หมอเดย์กอดอกยืนจ้องหน้าฉัน
“…ค่ะ”
ฉันเดินออกจากห้องทำงานหมอเดย์ จ
