“ฉันพูดกับหลานฉันไม่ได้พูดกับเธอ” คุณหญิงย่ามองฉันอย่างไม่ชอบใจที่ฉันถือวิสาสะชิงตอบก่อนหมอเดย์
“ปลายกับหมอก็เหมือนคนๆ เดียวกันนั่นแหละค่ะคุณหญิงย่า ใครตอบยังไงคำตอบมันก็เหมือนเดิม ^_^”
“ปลาย!!” หมอเดย์ทำหน้าดุๆ แต่ฉันไม่ได้เกรงกลัว คนอย่างคุณหญิงย่าต้องเจอแบบฉันนี่แหละ
“เดย์ แกจะเอาผู้หญิงคนนี้มาเป็นเมียหรือไง ดูสิ ดูมันพูดกับย่าสิ มองแวบเดียวก็รู้ว่าเป็นพวกผู้หญิงชั้นต่ำ!!”
“คุณย่า...!!”
“แหม คุณหญิงย่านี่เก่งจังเลยนะคะ มองแป๊บเดียวก็รู้กำพืดคนเเล้ว ^_^”
“นี่เธอ!! ไม่มีใครสอนเรื่องมารยาทหรือไง ฉันอายุมากกว่าเธอตั้งเท่าไหร่ คำพูดคำจาเธอนี่มันต่ำจริงๆ”
“ปลายก็เป็นแบบนี้แหละค่ะ จะให้มาพูดประจบประแจงคงไม่ได้ พอดีปลายตอแหลไม่เป็นอะค่ะ”
“ออกไป ฉันจะคุยกับหลานฉัน” ท่านจ่องหน้าฉันตาเขม็ง
“ออกไปก่อนนะปลาย” หมอเดย์บอกฉัน สีหน้าของเขาดูจะหนักใจมากๆ
“ก็ได้ค่ะที่รัก” พูดจบฉันก็โน้มใบหน้
