รันกลับมาอยู่ที่บ้านกับพ่อแม่ได้สองวันแล้วมันทำให้เธอลืมเรื่องที่น้อยใจขุนพลไปได้บ้างเพราะเธอมีแม่คอยอยู่ด้วยและชอบชวนกันหากิจกรรมทำตลอดเวลาจนแทบไม่มีเวลาว่าง วันแรกที่เธอกลับมาบ้านเธอไม่ได้จับโทรศัพท์เลยด้วยซ้ำจึงไม่รู้ว่าแบตหมด พอชาร์ตแบตเปิดเครื่องก็เห็นมีหลายคนโทรมาหาเธอหลายสายเลยโดยเฉพาะขุนพล แต่เธอก็ไม่ได้โทรกลับเพราะยังไม่พร้อมที่จะคุยกับเขาตอนนี้เธอแค่รู้สึกกลัวแต่ก็ไม่รู้เหมือนกันว่ากลัวอะไร
วันนี้เธอนัดกับคุณแม่เธอว่าจะพากันไปเดินช็อปปิ้งซื้อของกันสองคนตามประสาสาว ๆ พอเธอตื่นก็รีบอาบน้ำแต่งตัวเพื่อลงไปหาแม่ที่ข้างล่าง
“คุณแม่ขาอยู่ไหนคะ” รันร้องเรียกรรินตั้งแต่ตัวเองลงมายังไม่พ้นบันไดเลย
“อ้าว... น้องรันตื่นแล้วเหรอลูก” รรินโผล่หน้ามาจากในครัวเมื่อได้ยินเสียงเรียกของรัน
“ค่ะ”
“มาทานอาหารเช้ากันก่อนลูก แล้วนี่พ่อเราอยู่ไหนละ”
“เดี๋ยวรันไปตามให้ค่ะ น่าจะดูข่าวอยู่ห้องนั่งเล่น
