ขอมีที่ให้ไป

1268 คำ

“สู่ขวัญหรือเธอต้องการเงิน เธอจะเอาเงินไหมล่ะ ฉันจะให้” เขาเอ่ยปาก ทีนก็ยังเห็นว่าเธอเป็นส่วนหนึ่งในชีวิต ที่รู้จักแล้ว ก็ไม่อยากตัดเธอออกไป เพียงแต่คนที่เป็นคนรักเก่า มันจะกลับมาเป็นเพื่อนกันแบบสนิทเหมือนเมื่อก่อนไม่ได้เท่านั้นเอง คำพูดเหล่านี้ที่ดูเหมือนห่วงใยจริง ๆ ทำให้คนที่อ่อนไหวอยู่แล้วถึงกับหลั่งน้ำตา สู่ขวัญโผเข้ากอดทีน เธอร้องไห้เหมือนไม่เคยร้องไห้มาก่อน ตัวโยนจนทีนต้องโอบกอด “สู่ขวัญเธอเป็นอะไร” เขาจับใบหน้าของเธอที่ก้มงุดขึ้นมากอบกุม ส่งสายตามองเธออย่างห่วงใยจริง ๆ ทีนเองก็ตกใจที่เห็นสู่ขวัญเสียอาการ “ขออยู่แบบนี้อีกพักได้ไหม” สู่ขวัญยังคงร้องไห้ และก้มหน้าลงไปซบที่แผงอกของเขา “กอดด้วยสิ ฉันขาดความอบอุ่นนะ” เธอร้องขอ ทีนจึงโอบกอดเธอ และลูบหลังปลอบใจ เขาปล่อยให้เธอซบหน้าลงมาร้องไห้ ทว่าคนที่ยืนอยู่ตรงประตู มือหนึ่งรูดขยับผ้าม่าน เห็นว่าทั้งสองคนกำลังกอดกัน ทีนดูจะห่วงใ

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม