“จะกินนมใช่ไหม เดี๋ยวชงให้” แล้วก็ลุกไปชงนม ชินุตาจึงอุ้มน้องปุ๊บปั๊บเขย่าเบา ๆ สักพักเด็กชายก็ตดออกมาดังปู๊ด
“หื้อ” ชินุตาทำเสียง และทำตาโต
ปุ๊บปั๊บกลับหัวเราะ นึกว่าเธอหยอก ทีนชงนมเสร็จพอดี
“มาแล้วจ้า นมอุ่น ๆ”
ปุด... ปู้ด... ปุ๊บปั๊บยังตั้งหน้าตั้งตาเบ่งอึ
“ไอ้เด็กคนนี้” ทั้งสองคนมองหน้ากันแล้วหัวเราะ ตอนนี้กลายเป็นปุ๊บปั๊บเป็นตัวเชื่อมให้เขาและเธอสนิทใจกันมากขึ้น
หลังจากที่จัดการเจ้าตัวน้อยเสร็จ เธอก็ให้ปุ๊บปั๊บกินนม โดยที่ชินุตาลงไปนอนข้าง ๆ ทีนง่วงไม่ไหว เขารีบมาอุ้มเธอขึ้นเตียง จากนั้นก็ตามมาอุ้มปุ๊บปั๊บให้ขึ้นไปนอนบนเตียงด้วยกัน
“เดี๋ยวน้องปุ๊บปั๊บจะตกเตียงนะคะ”
“ไม่ตกหรอกน่า เตียงใหญ่ออก” พลางตวัดแขนรัดร่างของเธอเข้ามาแนบอก
“เดี๋ยวก็เป็นเหน็บหรอกค่ะ”
“ยอม ถ้าได้กอดร่างอุ่นของลูกชุบ” ชินุตาไม่พูดอะไรได้แต่อิงแอบเข้าไปในอ้อมกอดของเขา
“ฝันดีนะ” ชินุตาไม่ตอบ ได้แต่เขินหน
