?วิศวะหวงรัก EP.5
1391 คำ
GALEN Caf'e
ตอนนี้ไอรีนและเพื่อนๆ ของเธอก็มานั่งที่เกเลนคาเฟ่ ซึ่งเป็นคาเฟ่ที่อยู่ในมหาวิทยาลัย บรรยากาศภายในแบ่งออกเป็นหลายโซน ทั้งสำหรับนั่งทำงาน นั่งเล่นกับกลุ่มเพื่อน หรือถ้ามาคนเดียวแล้วต้องการความส่วนตัวก็มีอีกโซนหนึ่ง ขนมหวานที่ขายมีทุกอย่างทั้งชา กาแฟและเค้กต่างๆ ส่วนมากนักศึกษาจะมานั่งกันตอนพักเที่ยงและตอนเย็น
"ยิ้มน้อยยิ้มใหญ่สงสัยจะยังไม่สร่างเมาเมื่อคืนใช่มั้ยเนี่ยไอรีน"
"เปล่าสักหน่อย >.
หลังจากที่เธอออกมาจากห้องพวกรุ่นพี่เกเลนเธอก็เอาแต่คิดถึงคนคนนั้นจนไม่เป็นอันทำอะไร ถึงแม้จะโดนเขาหิ้วออกมาจากห้องนั้นก็ตาม แต่การได้คุยกับเขา ซึ่งเธอมากกว่าที่เป็นคนชวนเขาคุยแถมยังแนะนำตัวเองให้เขารู้จักด้วย
"อ่อ แล้วเรื่องเมื่อคืนพวกเธอหยุดพูดถึงมันเลยนะ ต่อไปนี้ฉันจะไม่ดื่มเยอะแล้ว!"
"ไม่พูดหรอก แต่ว่าเธอก็น่ากลัวเหมือนกันนะเวลาเมา" ลาน่าพูดแล้วส่งยิ้มให้กับเธอ
"อ่อ ฉันว่าจะถามเธอเรื่องของพวกรุ่นพี่เกเลนน่ะลาน่า"
"เรื่องอะไรเหรอ?"
"ห้องสำหรับพวกรุ่นพี่ไม่เคยมีใครเข้าไปเลยเหรอ?" เธอถามลายน่าผู้รู้มากกว่าเธอ ส่วนเลน่านั้นนับคำได้ที่ยัยนี่จะพูด
"ห้องเกเลน"
"อืม ฉันคิดว่าอย่างน้อยก็น่าจะเป็นพวกอาจารย์นะที่เข้าไปในนั้น ไม่มีทางที่จะไม่เคยมีใครเข้าไปนอกจากพวกเขา จริงมั้ย?" เธอถามย้ำอีกครั้ง
"ไม่มีนะที่ฉันรู้และจากที่ได้ยินมา แม้กระทั่งอาจารย์ใหญ่ก็ไม่มีใครเข้าไป"
"ไหนว่าไม่มีสิทธิพิเศษ" เลน่าเอ่ยแทรกขึ้นมา และเธอเองก็เห็นด้วยเหมือนกัน แบบนี้เรียกว่ายิ่งกว่าสิทธิพิเศษชัดๆ
"ดูภายนอกไม่อะไร...แต่ข้างในทำไมถึงกว้างขนาดนั้นนะ..." ไอรีนพึมพำกับตัวเอง แต่ก็ไม่อาจรอดพ้นหูของแฝดทั้งสองคนได้ โดยเฉพาะเลน่า
"เธอแอบเข้าไป?"
"ปะ...เปล่า จะบ้าหรือไง คะ...ใครจะกล้าแอบเข้าไปกัน"
"ตะกุกตะกักนะไอรีน"
"ไม่คุยเรื่องนี้แล้ว รีบกินกันเถอะเสร็จแล้วจะได้เข้าเรียนกัน"
หลังจากนั้นพวกเธอก็นั่งคุยกันเรื่อยเปื่อยจนกระทั่งถึงเวลาเรียนที่ทั้งสามคนมีวิชาเรียนรวมจึงเข้าเรียนพร้อมกันจนถึงเย็น ซึ่งเป็นเวลาเลิกเรียน...
ตึก...ตึก...ตึก
ทั้งสามคนเดินออกมาจากตึกคณะหลังจากที่เลิกเรียน ซึ่งเป็นเวลา4โมงเย็น
"พวกฉันกลับก่อนนะ มีธุระต่ออีกอ่ะ"
"อื้ม ขับรถกลับดีๆ ล่ะ"
"บาย"
ไอรีนเลือกที่จะเดินไปที่สนามบาสเพราะเย็นนี้เธอต้องกลับบ้านกับพี่ชายของเธอที่คิดว่าตอนนี้เขาน่าจะกำลังเล่นบาสอยู่ที่สนามด้านหลังของตึกคณะวิศวะแห่งนี้ เพราะพี่ชายเธอก็เรียนคณะเดียวกัน
ระหว่างที่เดินไปหลังตึก เธอก็แอบเหลือบมองไปที่ห้องนั้นอีกครั้ง ก่อนที่จะนึกถึงเรื่องเมื่อเช้าที่อะไรมันจะช่างบังเอิญขนาดนี้ที่เธอจะได้คุยกับเขา
"รุ่นพี่โลเวลนี่นา"เธอบังเอิญเจอเข้ากับเขาที่กำลังเดินออกมาจากห้องนั้น "รุ่นพี่ ^_^" เธอทักเขาด้วยรอยยิ้ม แต่ทว่า...กลับเจอความเย็นชาที่เธอรับรู้ได้เลยว่าเขาไม่ได้อยากคุยกับเธอ อารมณ์ของเขาเหมือนกับตอนที่อยู่ในห้องนั้นเลยแฮะ...
ตอนนี้เธอก็มาอยู่ที่สนามบาสแล้ว ซึ่งมีพวกรุ่นพี่กำลังเล่นกันอยู่แล้วและเธอก็เห็นพี่ชายของเธอแล้วด้วย เธอจึงโบกมือให้ด้วยรอยยิ้มก่อนจะนั่งลงข้างกับคนอื่นๆ
หมับ!
มือหนาวางบนศีรษะของเธอ ใบหน้าของเขาเต็มไปด้วยเม็ดเหงื่อ ดูก็รู้ว่าคงเล่นมานานแล้ว
"รอพี่อีก30นาที"
"น้ำค่ะ ^_^" เธอยื่นขวดน้ำให้พี่ชายของเธอ "พี่เบลซก็เล่นด้วยกันเหรอคะ?" เธอถามเมื่อสายตาดันไปเห็นใจรุ่นพี่1ใน4ของเกเลนที่อยู่กลางสนามบาส
"อืม พวกเราอยู่ทีมเดียวกัน แต่นานๆ รุ่นพี่จะเข้า พี่ไปล่ะ นั่งอยู่ตรงนี้"
"ค่าาา"
ร่างบางนั่งมองพวกรุ่นพี่ต่างคณะที่เล่นบาสด้วยกันแล้วมองไปรอบๆ แต่เธอเห็นว่าพวกผู้หญิงที่มานั่งดูบนสแตนด์เชียร์ส่วนหนึ่งก็คงเป็นเพราะพี่เบลซแน่ๆ เธอคิดว่าเขาเป็นคนที่เข้าถึงง่ายกว่าทั้งสามคนอีกที่ดูเย็นชา ไม่สนโลกหรือคนรอบข้าง
แชะ! แชะ!
เธอยกกล้องขึ้นมาแล้วกดชัตเตอร์ถ่ายภาพ ปกติแล้วเธอชอบถ่ายภาพสิ่งต่างๆ ที่ตัวเองสนใจอยู่แล้วทั้งกล้องฟิล์มและกล้องดิจิตอล แต่วันนี้เธอพกแค่กล้องดิจิตอลมา
หลังจากที่นั่งดูพี่ชายเล่นบาสเสร็จ สองพี่น้องก็พากันกลับบ้าน เพราะบ้านกับมหาลัยของเธออยู่ไม่ไกลกันมาก ทำให้ไม่ต้องไปหาเช่าคอนโดอยู่ข้างนอก ซึ่งเธอก็คิดว่าดีเหมือนกัน...
___________
อีกด้านหนึ่ง
"กิจกรรมรับน้องมหาลัยเราจะเริ่มกันในอีกสองอาทิตย์ ผมอยากให้แต่ละคนรับผิดชอบงานของตัวเองให้เรียบร้อยแล้วอาทิตย์หน้าเราจะมาคุยกันต่อ เพื่อสรุปงานกัน..."
วันนี้มีประชุมสภานักศึกษาเรื่องการรับน้องของมหาวิทยาลัย ซึ่งโลเวลที่เป็นประธานสภานักศึกษาและเป็นปีสุดท้ายที่เขาจะรับผิดชอบหน้าที่นี้ เขาไม่อยากให้มีอะไรผิดพลาดและทุกอย่างต้องตรงตามแผนการที่เขาวางไว้ เมื่อมีการประชุมทุกคนที่เป็นคณะกรรมการจะจริงจังกันทุกครั้งถ้าเขาเป็นคนนำการประชุม
"มีใครจะเสนออะไรอีกมั้ย?" ทั้งน้ำเสียงและสีหน้าท่าทางของเขายังคงนิ่งเหมือนเดิม
"แล้วประธานสภาคนใหม่จะเลือกวันไหนครับรุ่นพี่?"
"ยังไม่ถึงเวลา" นี่ไม่ใช่เสียงของโลเวล แต่เป็นเสียงของลูเซี่ยนที่เอ่ยแทรกขึ้นมาอย่างเย็นชา
ตอนนี้พวกเขาทั้งสี่คน โลเวล ลูเซี่ยน อีธานและเบลซก็เข้าประชุมร่วมกัน เพราะต่างเป็นหัวหน้าของแต่ละฝ่าย
"กิจกรรมรับน้องเสร็จค่อยคุยกัน" เขาพูดออกมาแล้วจ้องมองคนที่ถามคำถามด้วยใบหน้าเรียบนิ่ง เพราะเขารู้ว่ามันต้องการอะไร
"พวกรุ่นพี่ก็จะจบกันแล้ว ปล่อยให้รุ่นน้องจัดการเองไม่ดีกว่าเหรอ"
"แน่ใจว่าจัดการเองได้" โลเวลตอกกลับทันที
"......" คนที่โดนพูดถึงนิ่งไป
"อย่าลืมสิเมื่อปีที่แล้วฉันให้นายจัดการเรื่องนี้ แล้วผลออกมาเป็นยังไง?"
เมื่อปีที่แล้วเขาให้มันจัดการเรื่องรับน้องเหมือนกัน แต่ผลออกมาเละเทะไม่เป็นท่า เพราะทุกคนไม่มีใครฟังและไม่ยอมทำอะไรจนเขาต้องเป็นคนจัดการเองทั้งหมด!
"หึ! แน่ใจว่านายคุมคนได้ฟรอส" โลเวลแสยะยิ้มออกมารวมถึงเพื่อนของเขาที่นั่งอยู่ด้วยทุกคนต่างหันมองหน้ากันแล้วยิ้มมุมปาก
"ปิดประชุม!"
สิ้นเสียงคำพูดของโลเวล ทุกคนต่างลุกแยกย้ายกันออกจากห้องประชุม ซึ่งใช้เวลาเพียงแค่ชั่วโมงเดียวเท่านั้น
"สะใจว่ะ แม่ง! อวดดีจริงๆ" เบลซเอ่ยขึ้นระหว่างที่พวกเขากำลังเดินไปที่รถ
"มึงคิดดีแล้วเหรอวะว่าจะยกตำแหน่งประธานสภาให้มัน" ลูเซี่ยนเสริมขึ้นมา
"อย่าลืมสิครับว่าตำแหน่งประธานสภาไม่ได้ได้กันง่ายๆ :-)"
หลังจากนั้นพวกเขาก็แยกย้ายกันกลับ โดยที่ปลายทางของเขาก็คือบ้าน เพราะวันนี้เขารู้สึกใช้พลังงานเยอะเป็นพิเศษ ส่วนหนึ่งก็คือการประชุมวันนี้ แต่อีกส่วนก็คือผู้หญิงคนนั้น!
ไอรีน...
????
?ตั้งแต่EP.6เป็นต้นไป
ขออนุญาตติดเหรียญนะคะ ?
?อย่าลืมกดไลก์ ?คอมเมนต์เป็นกำลังใจให้ไรท์ด้วยน๊าาา??
- ผู้เขียน
