“กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด”
ไม่ใช่เสียงฉัน แต่เป็นเสียงอีอาร์ตค่ะ =_= ไม่ทันให้ฉันเขินหรือหน้าแดง อีชะนีที่เป็นเพื่อนก็กรี๊ดแตกแหลกลาญแล้วลงไปชักดิ้นชักงอประหนึ่งเป็นมันซะเองที่โดนสารภาพรัก
“อุ้ย ขอโทษนะแก ว่าจะกรี๊ดในใจ แต่ร่างกายมันไม่ฟัง ตบปากเท่าอายุ นี่แน่ะๆ” มันทำหน้าเหรอหราแล้วเอามือตบปากตัวเองเบาๆ ก่อนจะกลอกตาซ้ายขวาพลางหันหน้าไปมองทางอื่นอย่างเนียนๆ
“แล้วคำตอบเราอ่ะ” คนร่างสูงหัวเราะแล้วหันมายักคิ้วให้ฉันทีจริงทีเล่น เหมือนทุกอย่างสำหรับเขาจะเป็นเรื่องตลกไปซะหมด จนฉันไม่ค่อยแน่ใจว่าเขาคิดจะจีบฉันจริงจังหรือตั้งใจจะมากวนตีนเล่นๆ ฆ่าเวลากันแน่ =_=
ฉันเหล่สายตาไปทางอื่น เขาก็ไม่ได้แย่หรอก แต่ฉันไม่อยากจะเสี่ยงลองใจกับคนที่เอาแน่เอานอนไม่ได้เลยเลี่ยงที่จะตอบแล้วเปลี่ยนเรื่องแทน
“โอ๊ย พอ กลับบ้านไปนอนไป” ฉันตัดบท
“ชวนไปนอนอีกแล้ว บอกละไงว่าเราไม่ง่ายนะ”
ถึงได้บอกไง ว่าเขามันน่าโด
