Dangerous Love 2 : Chapter 7 NC+

2187 คำ
Kim-Han Part "พะ....พี่คิม!!" 0.0 ร่างบางที่ถูกผมกระชากเข้าหาตัวเมื่อกี้ เบิกตาโพลงทันทีพร้อมกับเอ่ยเรียกชื่อผมอย่างไม่ค่อยจะเต็มเสียงสักเท่าไหร่!! "หึ....ดีที่ยังจำชื่อพี่ได้...!" "....แต่เหมือนน้องจะลืมอะไรไปอย่างหนึ่ง!!" ผมเหยียดยิ้มมุมปากก่อนจะพูดออกไป "ละ...ลืมอะไรคะ...อ๊ะ...!" ".....พี่คิมปล่อยหนูณินะ....หนูณิเจ็บ!!" ตึกตึกตึก!! ผมไม่รอให้ณิรินพูดจบ ผมก็ลากเธอออกมาทางด้านหลังของผับทันที!! "เดินตามพี่มาดีๆ ...ไม่อย่างนั้นอย่าหาว่าพี่ไม่เตือน!" ผมหันไปพูดกับณิรินเสียงดุพร้อมกับออกแรงลากเธอให้ตามผมมาที่รถ "ขึ้นรถ....!" "พี่คิมจะพาหนูณิไปไหน....หนูณิไม่ไป!!" "พี่บอกให้ขึ้นรถ....!!" ผมบอกเธอไปพร้อมกับจับหัวณิรินยัดเข้าไปด้านใน @Condo Kim-Han 00.30 น. ปึก!! "อ๊ะ...!" ผมจัดการเหวี่ยงณิรินไปที่เตียงนอนของผมทันทีที่มาถึงห้อง ก่อนจะตามขึ้นไปคร่อมบนตัวของเธอ!! "พี่คิมจะทำอะไรคะ....ปล่อยหนูณิเดี๋ยวนี้นะ!" เธอพูดออกมาพร้อมกับพยายามออกแรงผลักผม!! "น้องหลบหน้าพี่ทำไม?" นี่คือสิ่งแรกที่ผมถามเธอออกไป คือหลังจากที่ณิรินวิ่งออกจากห้องผมไปวันนั้น เธอก็เอาแต่หลบหน้าผม ทักไลน์หาก็ไม่เปิดอ่าน โทรหาก็ไม่รับ คือใจผมนี่อยากจะไปหาน้องที่คอนโดของเธอเลยถ้าไม่ติดว่ากลัวไอ้คินมันจะรู้ พอไปดักเจอที่คณะก็ไม่มีโอกาสได้เข้าไปหาเพราะณิรินเธออยู่กับเพื่อนของเธอตลอดเวลา จะมีก็วันนี้นี่แหละครับที่ผมมีโอกาสได้เจอเธอ คือพอผมเห็นว่าณิรินเธอเช็คอินที่ผับแถวๆ ย่านมหาลัย L ผมก็ขับรถมาหาเธอที่นี่ทันที แล้วพอผมเดินเข้ามาด้านในของผับสายตาผมก็บังเอิญเห็นณิรินเธอเข้าพอดี หึ!! “หนูณิไม่ได้หลบหน้าพี่...แต่หนูณิแค่ไม่อยากเจอพี่ ไม่อยากคุยกับพี่!!” เธอพูดออกมาด้วยน้ำเสียงที่แข็งกระด้างบวกกับท่าทางของเธอตอนนี้มันทำให้ผมรู้สึกว่ามีบางอย่างแปลกไป “ทำไม?” “……..” น้องไม่ตอบ เอาแต่จ้องหน้าผมอยู่แบบนั้น นี่ผมพยายามควบคุมอารมณ์ตัวเองตั้งแต่ที่เห็นไอ้เวรนั่นมันเข้าไปคุยกับเธอ แถมมันยังยื่นโทรศัพท์ให้เธออีกซึ่งถ้าผมเดาไม่ผิดมันคงจะขอเบอร์ไม่ก็ขอไลน์เธอแน่นอน แต่ที่น่าโมโหไปกว่านั้นก็คือณิรินเธอรับโทรศัพท์ของมันมา แล้วพิมพ์บางอย่างลงไป ก่อนจะคืนโทรศัพท์ให้มันไป "ณิริน....พี่ถามน้องอยู่นะ....ตอบ!!" ผมกดเสียงต่ำเพื่อระงับอารมณ์โกรธของตัวเอง!! "ลงไปจากตัวของณิเดี๋ยวนี้....!!" เธอพูดออกมาพร้อมกับจ้องหน้าผมด้วยสายตาที่ดุดันแสดงว่าน้องยังไม่รู้จักสันดานของผมจริงๆ สินะ หึ!! ฟืดดดด!! จ๊วบบบ!! ผมซุกไซ้จมูกลงไปที่ซอกคอขาวเนียนของณิริน ก่อนจะใช้ริมฝีปากขมเม้มลงไปเพื่อให้มันเกิดรอย!! "อื้ออออ....พี่คิมปล่อยณิเดี๋ยวนี้...พี่จะทำแบบนี้กับณิไม่ได้!" เธอดิ้นไปมาอยู่ใต้ร่างของผมพร้อมกับตะโกนออกมา ทำไมฟังแล้วมันขัดหูจังวะตั้งแต่เมื่อกี้แล้วนะ คือก่อนหน้านี้เธอยังแทนตัวเองว่าหนูอยู่เลยแล้วตอนนี้กลับแทนตัวเองว่าณิเฉยๆ เนี่ยนะ?? "หยุดดิ้น...ไม่งั้นน้องจะโดนมากกว่านี้!" ผมพูดออกไปเสียงดุ แต่ณิรินเธอก็ไม่ยอมฟังที่ผมพูดอยู่ดี และในขณะที่เธอกำลังดิ้นขลุกขลักอยู่นั้น โทรศัพท์ในกระเป๋าของเธอก็แผดเสียงร้องขึ้นมาทันที! ~~Lalaaaa Lalaaaa Lalaaaa~~ ผมหันไปคว้าเอาโทรศัพท์ในกระเป๋าของณิรินออกมา ก่อนจะโชว์หน้าจอโทรศัพท์ไปตรงหน้าของเธอ เพื่อให้เธอรู้ว่าสายที่โทรเข้ามาตอนนี้เป็นของใคร "จะรับเองหรือจะให้พี่รับ!" "ณิจะรับเอง!" ผมถามณิรินเสียงเรียบ ซึ่งน้องก็ตอบผมกลับมาทันที!! (ยัยณิ....แกอยู่ไหน...ฉันเดินหาทั่วผับแล้วเนี่ย!!) ปลายสายพูดออกมา หลังจากที่ผมกดรับสายแล้วเปิดลำโพงเพื่อที่ณิรินจะได้ยินแล้วสามารถตอบกลับปลายสายได้ และถ้าให้เดาผู้หญิงที่โทรมาตอนนี้ก็คงจะเป็นเพื่อนของเธอสินะ ณิรินมองหน้าผมด้วยสายตาไม่พอใจแว็บหนึ่งก่อนจะสูดลมหายใจเข้าปอดลึกๆ แล้วตอบเพื่อนของเธอไป! "ฉันกลับมาแล้ว!" (กลับแล้ว....ทำไมไม่บอก นี่ก็เป็นห่วงคิดว่าโดนผู้ชายฉุดไป!) "เอ่อ...โทษทีนะซัมเมอร์พอดีเมื่อกี้หลังจากเข้าห้องน้ำเสร็จฉันรู้สึกเวียนหัว ก็เลยกลับมาก่อน" โกหกเก่งเหมือนกันนี่ หึ! (เออๆ ....แล้วนี่อยู่คอนโดแล้วใช่ป่ะ....เดี๋ยวพวกฉันซื้อยาไปให้ที่ห้อง!) "เฮ้ย...ไม่เป็นไรที่ห้องนี้ก็มีอีกอย่างฉันก็กินแล้วด้วย นี่ก็ว่าจะอาบน้ำนอนแล้ว!" (เหรอยะขอให้นอนจริงๆ เหอะ....ไม่ใช่ว่าแอบคุยกับผู้ชายที่ให้ไลน์ไปเมื่อกี้หรอกนะ!!) กึก!! ผมกำหมัดแน่นทันทีหลังจากที่ได้ยินประโยคที่เพื่อนของเธอพูดออกมาเมื่อกี้ สงสัยคืนนี้ผมคงต้องจัดการกับณิรินสักทีสินะ หึ!! Nilin Part (เหรอยะขอให้นอนจริงๆ เหอะ....ไม่ใช่ว่าแอบคุยกับผู้ชายที่ให้ไลน์ไปเมื่อกี้หรอกนะ!!) T_T "ยะ....ยัยบ้า...งั้นแค่นี้นะ จะนอนแล้ว!" ฉันรีบพูดตัดบทออกไปทันที หลังจากที่ยัยซัมเมอร์มันพูดประโยคเมื่อกี้ออกมา แล้วดูหน้าพี่คิมตอนนี้สิคะเหมือนอยากจะฆ่าฉันให้ตายคามือ! (จร้าๆๆ .....พูดเรื่องจริงทำเป็นเสียงสั่น...งั้น..) ติ๊ด!! ยัยซัมเมอร์ยังพูดไม่ทันจะจบ พี่คิมเขาก็กดสายทิ้งทันที ก่อนจะกดปิดเครื่องแล้วโยนโทรศัพท์ของฉันไปไว้ข้างเตียง ตุบ!! "พะ....พี่คิม อย่ามองณิแบบนั้นนะ..แล้วก็ลงไปจากตัวของณิสักที!" ฉันพูดออกไปเสียงสั่น แต่พี่คิมหันต์เขากลับแสยะยิ้มออกมา แล้วพูดขึ้นว่า...... "พี่ลงแน่....แต่พี่จะลงหลังจากที่เอาน้องเสร็จนะ!"แล้วพอพี่คิมพูดจบเขาก็....... แคว่กกกก!! "กรี๊ดดดดด....พี่คิมหยุดเดี๋ยวนี้นะ....ณิเจ็บ!!" ฉันกรีดร้องออกมาจนสุดเสียงหลังจากที่ถูกพี่คิมกระชากชุดเดรสที่ฉันสวมอยู่จนมันขาดติดมือเขาไป ที่สำคัญฉันรู้สึกแสบไปหมดทั้งตัวเลยให้ตาย แต่พี่คิมเขาก็ไม่สนใจ เขาจัดการดึงทึ้งชุดที่เหลือบนตัวของฉันออกจนหมด ก่อนจะโยนมันทิ้งลงไปข้างเตียง!! ~~ฟิ้ววววว~~ แหมะ!! แล้วตอนนี้ทั้งตัวของฉันก็เหลือเพียงกางเกงในเพียงตัวเดียวที่ปกปิดส่วนร่างของฉันเอาไว จู่ๆ ภาพเหตุการณ์ในคืนนั้นมันก็แล่นเข้ามาในหัวของฉันทันที แต่ต่างกันตรงสถานที่เพราะที่นี่เป็นห้องของพี่คิม และที่สำคัญคืนนี้พี่คิมเขาไม่ได้เมา!! ปึกๆๆๆๆๆ "พี่คิม....อย่าทำกับณิแบบนี้นะ....ปล่อยนะ..ปะ.....อื้อออออ!!" ฉันใช้กำปั้นทุบไปที่แผงอกของพี่คิม แต่เขากลับรวบสองแขนของฉันขึ้นไปไว้เหนือหัว ก่อนจะทาบทับริมฝีปากของเขาลงมาบนริมฝีปากของฉัน แล้วตอนนี้เขาก็จูบฉันนานนับหลายนาทีจนฉันรู้สึกว่าตัวเองกำลังจะขาดอากาศหายใจ!! จ๊วบๆๆๆๆๆ "อื้อออออ!!" "อยากให้พี่ปล่อยมากใช่มั้ย.....เดี๋ยวคืนนี้พี่จะปล่อยในยันเช้าเลย!!" พี่คิมผละริมฝีปากออกจากปากของฉัน ก่อนจะพูดประโยคน่าเกลียดเมื่อกี้ออกมา!! "พี่คิมจะทำกับณิแบบนี้ไม่ได้นะ....ปล่อย!!!" "ทำไมพี่จะทำไม่ได้....ในเมื่อพี่เป็นผู้ชายคนแรกของน้อง.....!!" "....อีกอย่างคืนนั้นพี่ก็เอาน้องไปตั้งหลายรอบ....หึ!!" พี่คิมพูดออกมาก่อนจะใช้มือที่เหลือข้างนึงของเขาจัดการกับเสื้อผ้าของตัวเอง และไม่นานพี่คิมก็เปลือยกายเปล่าอยู่ตรงหน้าของฉันอีกครั้ง!! "ไม่นะพี่คิม.....อย่าทำกับณิแบบนี้ขอร้อง...อีกอย่างคืนนั้นณิรู้ว่าพี่เมา....พี่ไม่ได้ตั้งใจ!!" ฉันพูดออกไป แต่..... "คืนนั้นพี่ไม่ได้ตั้งใจ......แต่คืนนี้พี่ตั้งใจ!" แคว่กกก!! พี่คิมกระชากกางเกงในของฉันจนมันขาดติดมือพี่เขาออกไป ก่อนจะจับขาทั้งสองข้างของฉันให้แยกออกจากกัน และ..... กึก!!! "อ๊ะ.....พะ...พี่คิม....ณิเจ็บ!!" ฉันทำหน้าตาเหยเก พร้อมกับกำผ้าปูที่นอนเอาไว้แน่น!! "ทำไมมันยัดไม่เข้าวะ.....!" พี่คิมเขาพูดออกมาด้วยความหงุดหงิด ก่อนที่พี่เขาจะพยายามดันท่อนเอ็นที่มีขนาดใหญ่ของเขาเข้ามาในตัวของฉัน และ..... ปึก!! สวบ!! พรืด!! "ซี๊ดดดด/อื้อออออ!!!" เสียงฉันกับพี่คิมดังขึ้นพร้อมกัน หลังจากที่พี่เขาอัดกระแทกท่อนเอ็นของเขาเข้ามาในตัวของฉันอย่างแรง จนฉันเจ็บและจุกไปหมด!! พั่บ!! พั่บ!! พั่บ!! แล้วจู่ๆ พี่คิมเขาก็เริ่มขยับสะโพกของตัวเองช้าๆ แต่ขนาดของพี่เขามันทำให้ร่างกายของฉันชาไปทุกสัดส่วน!! "อ๊ะ....อื้ออออ!"ฉันกัดริมฝีปากของตัวเองจนได้กลิ่นของคาวเลือดเพื่อระบายความเจ็บปวดที่ได้รับจากการกระทำของพี่คิมออกมาพร้อมกับกำผ้าปูที่นอนเอาไว้แน่นกว่าเดิม แล้วจู่ๆ น้ำตาที่ฉันพยายามกลั้นมันเอาไว้ก่อนหน้านี้ก็ไหลออกมา! "ฮึกๆๆ .....ณิเจ็บนะ....เอามันออกไป!!"ฉันพูดออกไปเสียงสั่น แต่พี่คิมเขากลับไม่สนใจฉันเลย ฉันขมิบร่องของตัวเองเพื่อจะไม่ให้พี่คิมดันท่อนเอ็นของเขาเข้ามาได้ แต่ดูเหมือนยิ่งฉันขมิบเยอะเท่าไหร่ พี่คิมเขาก็ออกแรงกระแทกมากขึ้นเท่านั้น!! "อ๊ะๆๆๆ .....อื้ออออ!!" "อ่าส์...แน่นชิบ!!" พี่คิมหลุดเสียงครางออกมาพร้อมกับทำหน้าตาเหยเก แล้วหลังจากนั้นพี่เขาก็เริ่มเร่งจังหวะในการกระแทกท่อนเอ็นของเขาเข้ามาในตัวของฉันเร็วขึ้นกว่าเดิม!! "อื้ออออ...ฮึกๆๆๆๆ ....ณิเจ็บ!!" ฉันได้แต่นอนร้องไห้อยู่แบบนั้น และทนรับแรงกระแทกจากผู้ชายที่อยู่ตรงหน้าของฉัน จนกระทั่ง...... ปึกปึกปึก!! "อ๊าส์.....เสียวหัวชิบ!!" พี่คิมครางออกมาเสียงดัง ก่อนจะกระตุกเกร็งประมาณสองสามครั้ง แล้วจู่ๆ ก็มีบางอย่างพุ่งเข้ามาในตัวของฉันจนมันเอ่อล้นออกมา!! "เอามันออกไปจากตัวณิได้รึยัง?" ฉันพูดออกไปเสียงแข็งพร้อมกับจ้องหน้าพี่คิมที่ตอนนี้เขาก็กำลังจ้องหน้าฉันอยู่เหมือนกัน เราสองคนจ้องหน้ากันอยู่แบบนั้นชนิดที่ว่าไม่มีใครยอมใคร และ... พรึ่บ!! "อ๊ะ..!" จู่ๆ พี่คิมเขาก็ดึงท่อนเอ็นของเขาออกจากตัวของฉันโดยที่ฉันยังไม่ทันได้ตั้งตัว จนฉันร้องเสียงหลงออกมาเพราะความเจ็บ!! ฉันมองลงไปยังส่วนล่างของตัวเอง ก่อนจะต้องตกใจเมื่อเห็นว่ามีเลือดเปรอะเปื้อนอยู่ตรงนั้น แล้วจู่ๆ ความคิดบางอย่างก็แล่นเข้ามาในหัวของฉันทันที!! "คืนนั้นพี่ไม่ได้ทำอะไรณิใช่มั้ย.....เราสองคนไม่ได้มีอะไรกันใช่มั้ย?" ฉันถามคนตรงหน้าออกไป เพราะวันนั้นหลังจากที่ฉันตื่นมาเท่าที่ฉันจำได้ คือฉันไม่ได้มีเลือดออกมาแบบนี้ แล้วก็ไม่ได้เจ็บเหมือนถูกฉีกร่างเหมือนตอนนี้ด้วย!! "น้องจะสนใจทำไมในเมื่อผู้ชายคนแรกของน้องก็คือพี่อยู่ดี.....หึ!!" พี่คิมแสยะยิ้มออกมาพร้อมกับจ้องหน้าฉัน นี่พี่เขาหลอกฉันงั้นเหรอ ฉันจ้องหน้าพี่เขาอย่างไม่ยอมละสายตา ก่อนจะพูดออกไปว่า...... "พี่อาจจะเป็นผู้ชายคนแรกของณิ....แต่พี่จะไม่ใช่ผู้ชายคนสุดท้ายของณิแน่นอน!" ฉันตะโกนใส่หน้าพี่คิมออกไป ก่อนจะยันตัวเองลุกจากที่นอน แต่จู่ๆ พี่คิมก็พูดขึ้นว่า...... "ถ้าคิดจะหาผัวใหม่.....น้องคงต้องข้ามศพพี่ไปก่อน!" แล้วพอพี่คิมพูดจบเขาก็จับฉันกดกับเตียงอีกครั้ง อีกครั้ง และอีกครั้ง
อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม