Dangerous Love 2 : Chapter 9 NC+
1636 คำ
(กูอยู่หน้าห้อง....ออกมาเปิดประตูให้กูที) ปลายสายตอบกลับผมมาทันที หลังจากที่ผมพูดจบ!
"มึงมาทำไม?" ผมถามมันออกไป
(สัสกูปวดฉี่...ถามมากอยู่ได้......จะราดแล้วเนี่ย!) แล้วมันก็ด่าผมกลับมา ไอ้เวรนี่มาห้องผมทีไรถ้าไม่เข้าห้องน้ำก็มานอนเล่นเพื่อรอเวลาเรียนทุกที ว่าแต่วันนี้ผมมีเรียนตอนสิบโมงนี่หว่า!!
"มึงขึ้นไปเข้าห้องไอ้เหมก่อน....ตอนนี้กูยังไม่สะดวก!" ผมตอบมันไป คือห้องไอ้เหมันต์อยู่ถัดขึ้นไปอีกสองชั้นเองครับ
(มึงเยสาวอยู่รึไงไอ้ห่า...เมื่อคืนก็หนีกลับก่อนอีก!) ถ้าผมบอกมันว่ากำลังเยน้องมันอยู่ทุกคนคิดว่าอะไรจะเกิดขึ้นครับ หึ!!
"ตามที่มึงคิดนั่นแหละ...แค่นี้นะ!"
ติ๊ด!!
แล้วพอผมพูดจบ ผมก็ตัดสายมันทิ้งเลยครับ พร้อมกับเหลือบสายตาไปมองณิรินที่ตอนนี้ทำท่าเหมือนโล่งอก ซึ่งพอผมเห็นแบบนั้นความคิดชั่วร้ายก็แล่นเข้ามาในหัวของผมทันที หึ!
"น้องอยากให้พี่ต่อจากเมื่อกี้......หรืออยากให้พี่ออกไปบอกไอ้คินเรื่องของเราดี......!"
"....พี่ให้โอกาสน้องเลือกแค่สองข้อนี้!" ผมพูดออกไปพร้อมกับขึ้นไปคร่อมบนตัวของณิรินใหม่ทันที เชื่อเถอะครับว่าน้องไม่มีทางให้ผมบอกเรื่องนี้กับไอ้คินแน่นอนซึ่งผมก็ไม่คิดที่จะบอกอยู่แล้ว เพราะมันยังไม่ถึงเวลา หึ!!
.
Nilin Part
ฉันได้แต่จ้องมองผู้ชายที่อยู่ตรงหน้าของฉันนิ่งหลังจากที่พี่คิมพูดออกมาเมื่อกี้เขาก็ขึ้นมาคร่อมบนตัวของฉันทันที คือพี่เขาบอกให้ฉันเลือกระหว่างจะยอมให้พี่เขาทำต่อจากเมื่อกี้หรือเลือกที่จะให้พี่เขาไปบอกพี่คินเรื่องของเราที่เกิดขึ้น ซึ่งฉันไม่มีทางยอมให้พี่คิมบอกเรื่องนี้กับพี่คินแน่นอน เพราะฉะนั้นฉันก็ต้องยอมรับสภาพที่จะเกิดขึ้นต่อจากนี้!!
“พี่จะทำอะไรก็รีบทำสิคะ…..จะได้จบๆ สักที!!” คือฉันอยากออกไปจากห้องนี้ อยากกลับคอนโดของตัวเองเต็มที แล้วยิ่งตอนนี้พี่คินอยู่ที่คอนโดนี้ฉันก็ยิ่งกลัว กลัวว่าพี่คินเขาจะรู้!!
“อะไรที่น้องบอกว่ามันจะจบ!!” พี่คิมเขาถามฉันออกมาเสียงนิ่ง!!
“ก็เรื่องของเราไงคะ…..มันจะได้จบๆ สักที...หลังจากวันนี้มันจะไม่เกิดขึ้นอีก!!” ฉันหวังให้มันเป็นแบบนั้น เพราะฉันไม่อยากจะข้องเกี่ยวกับผู้ชายร้ายกาจอย่างพี่คิมอีก แล้วยิ่งเขาทำแบบนี้กับฉัน ฉันก็ยิ่งเกลียดเขามากขึ้นทุกที!!
“ถ้าน้องคิดว่ามันจะจบแค่วันนี้….พี่บอกเลยว่าน้องคิดผิด หึ!!” พูดจบพี่คิมเขาก็ก้มลงมาซุกไซ้ร์ซอกคอของฉัน ก่อนที่จะ….
จ๊วบบบบ!!
“อ๊ะ….อย่าดูดนะ!!” ฉันรีบใช้มือดันหน้าพี่คิมออกจากซอกคอของฉันทันที แต่ฉันคิดว่าคงไม่ทันตอนนี้่ที่คอของฉันต้องเป็นรอยแล้วแน่ๆ
“จะห้ามทำไม…..หรือกลัวผู้ชายคนอื่นจะรู้ว่ามีผัวแล้ว!!” ดูที่พี่เขาพูดกับฉันสิคะ นี่ฉันแอบชอบผู้ชายแบบนี้ได้ไงตั้งหลายปี!!
“พี่คิมไม่ใช่ผัวณิ!!” ฉันตอบพี่เขากลับไปทันที ก่อนจะหันหน้าหนีไปทางอื่นโดยที่ไม่มองหน้าพี่คิมเลยแม้แต่น้อย ซึ่งยิ่งฉันทำแบบนี้มันก็ยิ่งทำให้พี่คิมเขาโกรธ!
“ไม่ใช่ผัวงั้นเหรอ….หึ!!”
สวบ!!
“อื้ออออ!!” พอพี่เขาพูดจบเขาก็จับท่อนเอ็นของเขายัดเข้ามาในตัวของฉันทันที จนฉันต้องใช้เล็บจิกลงไปบนผ้าปูที่นอนเพื่อระบายความเจ็บปวดที่ได้รับออกมา!
“พี่เอาน้องขนาดนี้…….น้องยังจะบอกว่าพี่ไม่ใช่ผัวอีกเหรอฮ๊ะ!!” พี่คิมเขาจับหน้าฉันให้หันหน้าไปมองเขาก่อนจะพูดออกมา
“ค่ะ….พี่ไม่ใช่ผัวณิ!!” ฉันพูดออกไปอย่างไม่เกรงกลัวพี่คิมแม้แต่น้อย แล้วยิ่งฉันนึกถึงภาพที่พี่เขาดึงผู้หญิงคนนั้นเข้าไปในห้องเมื่อเดือนที่แล้ว ฉันก็ยิ่งไม่กลัว!!
“ณิริน…..น้องเป็นเมียพี่แล้วน้องก็ต้องมีพี่เป็นผัวแค่คนเดียวเท่านั้น!!” พี่คิมเรียกชื่อฉันออกมาด้วยน้ำเสียงที่ดุดัน ก่อนจะพูดประโยคน่าขำเมื่อกี้ออกมา แล้วทุกคนคิดว่าฉันจะยอมเหรอคะ!!
“งั้นผู้หญิงที่พี่เอา…..พี่ก็คงเรียกว่าเมียหมดเลยสินะคะ แต่ขอโทษทีณิไม่อยากเป็นเมียของผู้ชายมักมากอย่างพี่!!” พี่คิมนิ่งอึ้งไปกับประโยคที่ฉันพูดออกไปเมื่อกี้ เขามองฉันอย่างไม่เชื่อสายตาว่าฉันจะกล้าพูดแบบนี้ออกมา เห็นฉันซื่อๆ แบบนี้ ฉันก็ไม่ใช่จะยอมให้ใครมาข่มเหงรังแกง่ายๆ หรอกนะ!! (แต่ตอนนี้หนูถูกกระทำอยู่ฝ่ายเดียวเลยนะลูก)
“นั่นมันก็เรื่องของพี่….พี่จะเอาใครจะเรียกผู้หญิงคนไหนว่าเมียมันก็เรื่องของพี่ แต่สำหรับน้อง น้องมีพี่เป็นผัวได้แค่คนเดียวเท่านั้น!!” คำพูดที่ออกมาจากปากของพี่คิมทำให้ฉันนิ่งอึ้งไปเช่นกัน นี่ก็ไม่คิดว่าพี่คิมเขาจะพูดแบบนี้กับฉัน!!
“เห็นแก่ตัว...เลว...พี่มันเลวที่สุดเลย!!”
ปึกๆๆๆๆๆ
ฉันใช้กำปั้นทุบลงไปที่หน้าอกแกร่งของพี่คิมทันทีหลังจากที่ฉันพูดออกไปเมื่อกี้ ซึ่งพี่คิมเขาก็เอาแต่นิ่งให้ฉันทุบอยู่แบบนั้น ก่อนที่จะ……….
“อยากตีก็ตีให้พอ…..แล้วก็เตรียมร้องครางชื่อของพี่ซะ!!” พูดจบพี่คิมเขาก็เริ่มขยับท่อนเอ็นของเขาที่อยู่ในตัวของฉันทันที!
“อื้ออออ….!!” ฉันกัดริมฝีปากร่างของตัวเองเพื่อระบายความเจ็บปวดที่ฉันกำลังได้รับอยู่ตอนนี้!!
“อ๊ะๆๆๆๆ …..อื้อออ!!” พี่คิมเขาก็ยังคงกระแทกท่อนเอ็นของเขาเข้ามาในตัวของฉันอย่างไม่มีทีท่าว่าจะยอมหยุด!
“เรียกชื่อพี่…..ครางชื่อพี่ออกมา...ณิริน!!” พี่คิมจับขาข้างหนึ่งของฉันขึ้นไปพาดบนบ่าก่อนจะเร่งจังหวะการกระแทกให้เร็วและแรงขึ้นว่าเดิม จนตัวของฉันมันสั่นเทิ้มไปหมด!!
“ไม่…..อ๊ะๆๆ ….อื้ออออ!!” ฉันพูดออกไปก่อนจะกัดฟันแน่นไม่ยอมร้องครางชื่อพี่คิมออกมา!
“หึ….พยศนักนะ...ไหนดูซิว่าจะทนได้กี่น้ำ!!” แล้วหลังจากนั้นพี่คิมเขาก็กระแทกๆ ท่อนเอ็นของเขาเข้ามาอยู่แบบนั้น จนกระทั่ง……….
“อื้มมม….จะแตกแล้ว…...ซี๊ดดดดด!!”
ปั๊กๆๆๆๆๆๆๆ
“อ๊าห์!!” พี่คิมเขากระตุกเกร็งประมาณสองถึงสามครั้งก่อนที่จะปลดปล่อยน้ำของเขาเข้ามาในตัวของฉันอีกแล้ว ฉันได้แต่นอนนิ่งให้พี่เขาทำแบบนั้นซ้ำแล้วซ้ำอีกจนกว่าที่พี่เขาจะพอใจแล้วฉันก็สัญญากับตัวเองเอาไว้แล้วว่าฉันจะไม่ยอมให้พี่คิมมาทำกับฉันแบบนี้ได้อีก ไม่มีวัน!!.
2 สัปดาห์ต่อมา (วันเสาร์)
@บ้านณิริน 14.30 น.
“หนูณิ....สรุปนี่จะย้ายมาอยู่ที่บ้านจริงๆ แล้วใช่มั้ยลูก!!” เสียงแม่เอ่ยถามฉันออกมา ในขณะที่ฉันกำลังนั่งดูซีรีส์เกาหลีอยู่ตรงโซฟากลางห้องโถงของบ้าน
“ช่วงนี้เองค่ะแม่….หนูณิรู้สึกเบื่อๆ ห้องอยากมาอยู่บ้านกับแม่มากกว่าอีกอย่างคิดถึงฝีมือทำกับข้าวของแม่ด้วย!!” ฉันละสายตาจากหน้าจอทีวีไปพูดกับแม่ทันที คืออยากจะบอกว่าตอนนี้ฉันย้ายมาอยู่บ้านได้เกือบจะสองอาทิตย์แล้วนะคะ เหตุผลก็อย่างที่ฉันบอกแม่ไปเมื่อกี้นี้แหละค่ะแต่ก็เป็นส่วนหนึ่งเท่านั้นนะ เพราะว่าอีกส่วนก็คือพี่คิม!!
“ทำไมแม่รู้สึกว่าช่วงนี้หนูณิจะอ้อนเก่งเป็นพิเศษ...ไม่ได้ไปทำอะไรผิดมาใช่มั้ย?” แม่ลิลมองหน้าฉันอย่างจับผิด
“เปล่าซะหน่อยค่ะ….หนูณิก็อ้อนแม่แบบนี้เป็นประจำอยู่แล้วนี่คะ!!” ฉันรีบพุ่งตัวเข้าไปกอดแม่ทันที เพราะไม่อยากจะถูกแม่จ้องหน้านานๆ คือฉันเป็นพวกที่มักจะเก็บอาการไม่ค่อยจะอยู่สักเท่าไหร่ และในขณะที่ฉันกำลังอ้อนแม่อยู่นั้น ก็มีเสียงรถขับเข้ามาจอดที่หน้าบ้าน
“เสียงเหมือนรถพี่ชายเราเลย…..หนูณิลองออกไปดูซิลูกว่าใช่รึเปล่า!!” แล้วพอแม่พูดจบฉันก็ลุกแล้วเดินออกมาดูที่หน้าบ้านทันที ซึ่งก็เป็นรถของพี่คินจริงๆ นั่นแหละ แต่พอประตูรถฝั่งข้างคนขับถูกเปิดออกด้วยฝีมือของใครบางคนใจฉันนี่หล่นไปอยู่ที่พื้นทันที!!
“อ่าวหนูณิ….ออกมาพอดีมาช่วยพวกพี่ขนของหน่อยดิ...!!"
"....ไอ้เชี่ยคิม กูบอกไม่ต้องซื้อไม่ต้องซื้อมึงก็ยังจะเสือกซื้อมาอีก วุ้ววว!!” พี่คินโวยวายออกมาก่อนจะเดินถือถุงอะไรไม่รู้เยอะแยะผ่านหน้าฉันไป แล้วพอฉันมองไปที่รถก็เห็นพี่คิมยืนแสยะยิ้มชั่วร้ายอยู่!!
- ผู้เขียน
