ฉันได้แต่นิ่งเงียบอยู่แบบนั้น เพราะถ้าจะให้ฉันล้วงเข้าไปในนั้นฉันไม่มีทางทำแน่นอน แล้วทำไมพี่คิมจะต้องเอากุญแจรถฉันไปไว้ตรงนั้นของเขาด้วยเนี่ย บ้าชะมัด
"นิ่งทำไม...ล้วงดิอยากได้ก็ล้วงเอาเลย พี่อนุญาต!" พี่คิมพูดออกมาพร้อมกับมองหน้าฉันด้วยสายตาเจ้าเล่ห์!!
"โรคจิต!" ฉันพูดแค่นั้นก่อนจะรีบหันหน้าหนีพี่คิมไปทางอื่น แต่......
หมับ!!
"อ๊ะ...พี่คิมจะทำอะไร...ปล่อยณินะ!" ฉันโวยวายออกมาทันทีหลังจากที่ถูกพี่คิมเขาอุ้มขึ้นไปนั่งบนหน้าตัก!!
"ถ้าไม่อยากร้องครางเหมือนเมื่อเช้า.....ก็นั่งเฉยๆ!" พี่คิมเขาพูดขึ้นพร้อมกับเอาคางมาเกยไหล่ของฉันอย่างถือวิสาสะ นี่ก็ไม่รู้ว่าชาติที่แล้วพี่แกเป็นหมา มาก่อนรึไงถึงได้ขู่เก่งขนาดนี้ ฉันได้แต่ยอมนั่งนิ่งๆ ให้พี่เขาเกยคางไว้ที่ไหล่ของตัวเองเพราะรู้ดีว่าถ้าไม่นั่งเฉยๆ แบบที่พี่คิมบอกเขาจะทำอย่างที่เขาพูดจริงๆ
ตึกตัก!! ตึกตัก!! ตึกตัก!!
และในขณะที่เราสองคนต่างฝ่า
