(เธอไม่รู้สึกเมื่อยปากเลยรึไง พูดไม่หยุดจริงๆ)
มิรินถึงกับขำออกมาเมื่อโดนเจไดพูดใส่
“ถ้าได้คุยกับพี่คุยทั้งวันทั้งคืนหนูก็ไหวค่ะ อิอิ”
(หึ ฉันจะทำงานแล้ว)
“ค่ะ งั้นหนูวางนะคะ ตอนค่ำเดี๋ยวหนูโทรหานะคะ”
(อืม)
เมื่อคุยกันเสร็จมิรินก็รอให้เจไดกดวางสายแต่ก็ต้องรู้สึกแปลกใจเมื่อเขายังไม่วาง
“พี่มีอะไรอีกรึเปล่าคะ ทำไมยังไม่วางสาย”
มิรินเอ่ยถามเจไดด้วยความสงสัยเพราะคิดว่าเขามีอะไรจะคุยกับเธออีก
(รอเธอวางก่อน)
มิรินยิ้มกว้างทันทีเมื่อได้ยินคำพูดของเขารู้สึกดีไม่น้อยที่เขารอให้เธอวางสายก่อน
“โอเคค่ะ งั้นหนูวางนะคะ”
(อืม)
มิรินกดวางสายทันทีเมื่อเจไดตอบเธอแล้ว
“งือออ พี่เจไดต้องชอบเราแล้วแน่ๆ อิอิ คราวนี้ล่ะมิรินแกจะมีแฟนแล้ว อิอิ”
มิรินพูดพึมพำคนเดียวอย่างอารมณ์ดีเพราะรู้สึกได้ว่าเจไดก็เริ่มมีใจให้เธอแล้ว เมื่อวางสายจากเจไดแล้วมิรินก็ลุกไปเปลี่ยนเสื้อผ้าเป็นเสื้อยืดกับกางเกงขาสั้นเดิน
