บทที่ 20

218 คำ

งานแต่งงานจัดขึ้นแบบใหญ่โต มีพิธีเช้าและเย็น แขกทั่วทุกสารทิศต่างมาร่วมความยินดีให้กับคนทั้งคู่ รวมทั้งกองทัพนักข่าว ที่ตอนนี้ แย่งกันเก็บภาพ ของคนทั้งคู่ "เหนื่อยมั้ยครับ" "นิดหน่อยค่ะ" เขาพาเธอออกมาเดินเล่นเลี่ยงจากผู้คน "ขอบคุณนะครับ" "เรื่องอะไรคะ" "คุณยอมฝากชีวิตไว้กับผม" "ค่ะ ฉันเชื่อใจคุณนะคะ" "ผมก็เชื่อใจคุณครับ ผมรักคุณนะครับ" "ตั้งแต่เมื่อไรคะ" "วันที่ลูกน้องให้ดูรูปถ่ายจากมือถือนิกโก้ วันนั้นผมเลยตัดสินใจมาหาคุณ" เขาสารภาพกับเรื่องทั้งหมด "ค่ะ งั้นฉันขอสารภาพบ้างได้มั้ย" เบตตี้ คิดอยู่นานว่าเธอควรจะบอกเรื่องนี้กับเขาดีหรือเปล่า เพราะเธอก้อึดอัดเช่นกัน และไม่อยากให้สามีเธอกังวลอีกต่อไป "ครับ" "เด็กในท้อง คือลูกคุณค่ะ" เขาหันไปยิ้มให้เธอ และพูดออกมา เกือบไปแล้ว ที่คุณเกือบทิ้งผมไป และไปแต่งงานกับใครไม่รู้ที่ไม่ใช่ผม " "ก็ตอนนี้ แต่งแล้วไงคะ" ทั้งคู่ยิ้มให้กัน และหยอกเ

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม