บทที่ 12

1280 คำ

เสียงโทรศัพท์ดังขึ้นทำให้ปลุกคนทั้งคู่ เบตตี้เตรียมจะลุกขึ้น แต่โดนเขาคว้าเธอไปกอด "จะรับโทรศัพท์ค่ะ" "คุณก็รับไปสิ จะลุกทำไม" มือของเดเนียลยังเกาะที่เอวของหล่อน ทำให้เธอลุกไม่ได้และจำยอมอยู่แบบนั้น เธอคว้ากระเป๋า และหยิบโทรศัพท์ขึ้นมา "ฮัลโล คุณหนูคะ คุณท่านหมอบอกว่าอีกสองสามวันนี้ เตรียมตัวกลับบ้านได้ค่ะ " เธอยังไม่ทันพูดแต่ปลายสายรายงานเธอเสียก่อน "จริงหรอคะ" "ค่ะ" "งั้นเดี๋ยวเบตตี้ จะรีบไปนะคะ" เธอบอกกับสายปลายทาง จึงกดวางไป และหันไปดูคนใกล้ๆตัว ซึ่งเขากำลังมองเธออยู่ "คือฉัน" "ผมจะไปกับคุณด้วย" เธอไม่ทันจะบอกอะไร เหมือนว่าเขาจะได้ยินเสียงที่เธอคุยกับคนทางบ้าน "ไม่ต้องก็ได้ค่ะ" "ต้องไปสิ ผมเป็นสามีของคุณนะ เบตตี้" "ไม่ใช่ค่ะ เรายังไม่แต่งงาน" "งั้นเรามาแต่งงานกันมั้ย" เขาบอกเธอและถามเธอเป็นนัยๆ ในใจของเธอตอนนี้สับสนไปหมด ไม่เข้าใจเขาเลยว่า เขาคิดยังไงกับเธอกันแน่หลอกใช้เธอห

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม