บทที่ 5

1231 คำ
เบตตี้ โทรให้คนที่บ้านขับรถมารับเธอ โดยเธออ้างมาเที่ยวก่อน ก่อนจะเข้าบ้าน เมื่อเธอมาถึงบ้าน จึงเข้าไปสวมกอดผู้เป็นพ่อ ที่ยืนรอต้อนรับเธออยู่หน้าบ้าน เมื่อรถ แล่นเข้ามาจอด "สวัสดีค่ะคุณพ่อ เบตตี้ คิดถึงคิดถึงคุณพ่อที่สุดเลย" "จ๊ะ คิดถึงทำไมยังคิดจะไปเที่ยวอีกล่ะ ทำไมไม่รีบกลับบ้าน" มาร์ตินผู้เป็นพ่อแซวลูก "โถ่ คุณพ่อคะ เที่ยวไม่กี่วันเองค่ะ" เธออ้อนพ่อ เพราะกลัวว่าเขาจะจับพิรุธเธอได้อีก "ไป ลูกเข้าบ้านกันเถอะ" เมื่อมาร์ตินเห็นว่าอยู่ข้างนอกนานพอสมควร จึงชวนลูกเข้ามาบ้าน นานแล้วที่เธอจำความได้ ที่ไม่ได้กลับมาบ้านเกือบจะสิบกว่าปี เธอขึ้นชั้นบน โดยมีสาวใช้ถือกระเป๋าตามเธอขึ้นไป " นี่ค่ะ คุณหนูห้องที่จัดเตรียมไว้" ซึ่งเป็นห้องที่ใหญ่ มีห้องแยกเป็นห้องทำงาน และมีบริเวณส่วนตัวสำหรับมุมพักผ่อน เหมือนว่าพ่อเธอรู้ใจเธอทุกอย่าง และจัดได้ถูกใจเธอเล่นกัน เธอรีบจัดของใส่ตู้ และเตรียมจะอาบน้ำ และเห็นว่าตัวเองมีรอยแดงเป็นจ้ำๆ ตามตัวเต็มไปหมด เพราะฝีมืออีตาบ้า นั้นคนเดียว เมื่อนึกถึงเมื่อคืน ถ้าจะโทษเขาฝ่ายเดียวก็ไม่ได้ เพราะเหมือนว่าเธอก็ร่วมมือกับเขาด้วยช่วงหลังๆ คิดแล้วตัวเองก็เขินหน้าแดงขึ้นมาทันที "ช่างมันเถอะเบตตี้ ถือเสียว่าเราเมา แต่พอพูดออกมาภาพก็ปรากฏ เกิดขึ้นบนหัวเธอ ทำให้เธอต้องร้องออกมาอีกครั้ง "นายมันเลว ไอ้บ้า" เธอด่าเขาโวยวาย ในระหว่างที่อาบน้ำ เธอใช้เวลาอยู่ในห้องน้ำนานพอ จนได้ยินสาวใช้เรียกลงไปข้างล่าง เธอจึงลุกจากอ่าง และออกไปแต่งตัว ฝั่งนิกโก้ เขากำลังมือขึ้น จึงยังอยู่ที่โต๊ะพนัน เหมือนเดิม เขาเล่นทั้งคืน "นี่นายนิกโก้ นายควรจะเลืกได้แล้วนะ" "เลิกได้ไงวะ มือกำลังขึ้นเว้ย" เขาแทงลงไป และชนะติดต่อมาหลายตาแล้ว จนเจ้ามืออยากจะเลิก ไม่ใช่เพราะเสียให้นายนิกกี้เยอะนะ แต่นี่มันอีกวันหนึ่งแล้ว เขาอยากจะกลับไปนอนพักผ่อนบ้าง เมื่อเห็นว่าท่าทีไม่ดี ลูกน้องเลยบอกกับทุกคนว่าวันนี้เลิกเล่นได้ ถึงเวลาปิดบ่อน และพวกเขาก็ทยอยกันเก็บเงิน ที่อยู่บนโต๊ะ ส่วนนายนิกโก้ ก็เตรียมจะไปแลกเงิน วันนี้เขาชนะมาเกือบๆสิบล้าน "คุ้มจริงๆเว้ย" เขาเดินถือเงินและไปที่โต๊ะ วีไอพี เพื่อที่จะไปเอากุญแจบ้านคืน นายเนวิลลูกน้องคนสนิทของเดเนียล มาบอกอยากจะซื้อต่อบ้านที่เขาอยู่ เพราะเป็นวิวที่สวยมองเห็นทะเลสาบโคโม่ ให้นิกโก้ เสนอราคามาได้เลย นิกโก้ นั่งคิดอยู่นาน จริงๆแล้วเขาไม่ได้หวงอะไรบ้านนี้หรอก แต่เป็นบ้านที่เบตตี้ชอบ เพราะได้เห็นวิวของทะเลสาบ เขาจึงซื้อจากเงินที่ชนะการพนันเช่นกัน "ยี่สิบล้าน" เขาบอกลูกน้อง ลูกน้องไปรายงานเจ้านาย และเขาก็เขียนเช็คให้ทันที "ไรว่ะ กูบอกยี่สิบล้าน มึงให้มาสิบล้าน " "มึงจะขายหรือไม่ขาย" "ขาย " นิกโก้ บอก และสั่งให้ลูกน้องตามเขาไปเอาเอกสารที่บ้าน วันนี้เขารับไปเต็มๆ ทั้งหมดสิบห้าล้าน และรีบไปจัดการทุกอย่างพร้อมกับออกจากเมืองนี้ เบตตี้รีบแต่งตัวและลงมาทานข้าว พร้อมหน้าพร้อมตาเป็นครั้งแรก ตั้งแต่เธอออกจากบ้านนี้ไปตั้งแต่แม่เธอเสีย และพ่อของเธอก็ยังคงครองโสดมาถึงทุกวันนี้ ข้อนี้ที่ทำให้เธอรักพ่อของเธอที่สุด หลังจากที่ทานข้าวมื้อเช้าเสร็จ พ่อเธอพาเธอไปที่บริษัทด้วย วันนี้มีงานเปิดตัวการสร้างสถาปัตยกรรมที่ล้ำค่า ที่ยังคงความเหมือนในสมัยยุคกลาง ของประเทศอิตาลี ซึ่งพ่อเธอเป็นประธานในการจัดงานครั้งนี้ โดยมีนักสถาปัตยกรรมทั่วทุกมุมโลก ต่างมาร่วมแข่งขันในงานนี้ด้วย "ลูกชอบออกงานหรือเปล่า" มาร์ตินถามลูกสาวหลังจากที่ทานข้าวเสร็จ "นิดหน่อยค่ะ" "วันนี้ พ่อจะพาไปเปิดตัวลูกสาว" "ยินดีค่ะ" ทั้งคู่ยิ้มให้กัน จริงๆแล้วเธอรู้มาบ้าง ว่าวันนี้พ่อเธอไปเป็นประธานเปิดงานที่สำคัญวันหนึ่งของบริษัท และเธอจะไม่ให้พ่อเธอเสียหน้าเด็ดขาด ด้วยลูกสาวของท่านแล้ว อีกไม่กี่ชั่วโมงก็จะไปถึงงาน เธอจึงเตรียมชุดไว้ก่อนหน้านี้ พร้อมกับช่างแต่งหน้า เธอสั่งให้ช่างจัดการกับชุดของพ่อเธอ และตัวเธอกว่าทั้งสองพ่อลูกจะแต่งตัวเสร็จ ก็ถึงเวลางานพอดี "ไปค่ะ คุณพ่อ วันนี้คุณพ่อหล่อที่สุดเลย" มาร์ติน ถึงกับอึ้งตัวเองเหมือนกัน เมื่อโดนลูกสาวจัดแต่งตัว แบบนี้ ไม่ใช่ครั้งแรกที่เขาออกงาน แต่เพราะลูกสาวเขา เขาจึงต้องทำตาม เมื่อถึงเวลาทั้งคู่ก็นั่งรถหรูที่เตรียมไว้ออกไปสำหรับคืนนี้ "นายครับ วันนี้นายหล่อมากเลยครับ" เสียงลูกน้องแซว เมื่อเห็นเจ้านาย นานๆ ครั้ง แต่งตัวหล่อออกงาน วันนี้เดเนียล เขาได้รับเชิญเป็นกรรมการ ของงานสถาปัตยกรรม ด้วยเช่นกัน ด้วยที่เขาก็ชื่นชอบงานศิลปะ จริงๆเขารักงานศิลปะเลยล่ะ เพราะเขาเรียนด้านนี้มาโดยตรง "อย่าพูดมาก เตรียมตัวออกรถ" เขาสั่งลูกน้องหลังจากที่เขาขึ้นรถมา และเห็นว่าลูกน้องก็พูดมากเหลือเกิน ไม่นานรถเขาก็มาถึงหน้างาน มีสื่อนักข่าว รอเตรียมทำข่าวเต็มไปหมด เขาลงจากรถมา มีนักวิ่งเข้ามาถ่ายรูป และไม่นานรถหรูคันสีดำก็มาจอด พ่อลูกลงจากรถเช่นกัน ยิ่งเรียกเสียงฮือฮา จากนักข่าว เพราะผู้หญิงที่ควงท่านประธานมาด้วยนั้น ตอนนี้เธอเหมือนนางแบบเซ็กซี่ ด้วยชุดที่เธอใส่เว้าโค้งจนเห็นเนื้อขาวเนียน ตัดกับชุดสีดำที่เธอใส่ ตอนนี้เธอกลายเป็นจุดสนใจที่สุด มาร์ติน เดินมาทักเดเนียล ระหว่างที่เขายืนถ่ายรูป "สวัสดีครับ คุณเดเนียล" "สวัสดีครับ คุณมาร์ติน ผมยินดีด้วยนะครับ และเป็นเกียรติมากที่ได้รับคำเชิญ มาเป็นคณะกรรมการในงานครั้งนี้ " "ครับ " "เอ่อออ คนนี้คือ " เขาหันไปมองเธอ "ลูกสาวผมเองครับ อยากพามาเปิดหูเปิดตาบ้าง" " สวัสดีครับ ผมเดเนียล ครับ" เขายื่นมือไปทักทายเธอ แต่ดูเหมือนว่าเธอจะเล จึงนึกได้ว่าอยู่ท่ามกลางนักข่าว เธอจึงไม่ควรเสียมารยาท "สวัสดีค่ะ เบตตี้ ค่ะ" เธอยื่นไปจับมือเขา และกดมือเขาแรงไปนิดจนเขาร้องออกมา เธอจึงยอมปล่อยมือ "ขอโทษค่ะ ทักทายแรงไปหน่อย" "ไม่เป็นไรครับ ผมชอบ" และเข้าไปกระซิบใกล้หูเธอเบาๆ จนเธอถอยห่าง "เข้าไปข้างในดีกว่าค่ะ คุณพ่อ" เธอชวนพ่อรีบเข้างาน เพราะเห็นว่าตรงนี้เริ่มบรรยากาศเสีย
อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม