ไม่ได้คิดอะไร
1249 คำ
ตอนที่ 18
ไม่ได้คิดอะไร
“ยิ้มอะไรอยู่คนเดียวเจ้าชายถุงยาง”
น้ำเสียงใสของอีกฝ่ายดึงสติคนที่นัดเธอมาหาที่ร้านกาแฟ เจ้าของใบหน้าคมคายกำลังยิ้มอย่างอารมณ์ดีเมื่อเหตุการณ์ที่ผ่านมาไม่นานนี้ทำให้เขายิ้มไม่หุบ น้ำหวานเหมือนจะเริ่มเปิดใจให้เขาบ้างแล้ว ยอมมีอะไรกับเขาในวันที่ไม่ใช่วันนัด และยอมเปิดใจคุยเรื่องต่างๆ บ้าง
ผลพวงของเรื่องพวกนั้นก็ต้องขอบคุณหญิงสาวที่นั่งอยู่ต่อหน้าเขาคนนี้ ไอซ์นั่นเอง เธอเป็นเหมือนแม่สื่อที่คอยรายงานเรื่องของน้ำหวานให้ซียูรู้เสมอ วันนี้เขาจึงนัดเจอเธอที่ร้านกาแฟใกล้มหาลัยเพื่อตอบแทนเธอในหลายๆ เรื่อง
“อืม ก็อารมณ์ดีนิดหน่อย”
ซียูตอบด้วยท่าทีสบายๆ นิ้วเรียวยาวหยิบกาแฟขึ้นมาจิบด้วยท่าทีเข้มขรึมแต่ใบหน้าของเขาดูสดใสกว่าเมื่อก่อนมากนัก เถียงไม่ได้เลยว่าพักนี้ซียูอารมณ์ดีกว่าเก่ามาก
“ไม่หน่อยละมั้ง ยิ้มจนปากฉีกถึงหูแล้ว”
อีกคนค่อนขอดกลับมาอย่างอิจฉา สายตาของคนตัวเล็กมองเขาแล้วคิดว่า มองจากดาวอังคารลงมาก็ยังรู้เลยว่าหมอนี่กำลังคลั่งรักหนักหน่วง
“เออน่า แล้วนี่ฉันก็มีของตอบแทนให้เธอด้วย”
พูดจบเขาก็หยิบบางอย่างออกมาจากกระเป๋าสตางค์ใบหรู มันคือ ตั๋วหนังรอบพิเศษ ซึ่งจะมีเทศกาลหนังอาร์ต ด้วยที่แบรนด์ของเขาเป็นสปอนเซอร์ และพี่ชายเขาจะไปร่วมงานด้วย ตั๋วหนังนี้ต้องเป็นแขกพิเศษ ไม่ก็สื่อมวลชนเท่านั้นถึงจะดูหนังรอบแรกได้ ซียูสละตั๋วหนังที่เป็นของเขาให้ไอซ์
“ของรางวัลสำหรับเธอ ฉันเสียสละที่นั่งให้เธอได้นั่งกับพี่ชายของฉันเลยนะ ขอบคุณฉันซะสิ”
น้ำเสียงของซียูออกไปทางภูมิใจ เขายืดอกแล้วยื่นเจ้าสิ่งนั้นให้เธอและหวังว่าเธอจะปลื้มกับมัน ใช่มันเป็นผล เมื่อไอซ์รู้ว่าจะได้ไปนั่งข้างๆ พี่ชายของเขาเธอก็แสดงความดีใจออกมาอย่างเก็บไม่อยู่
“พระเจ้าช่วย ซี นี่นายคือพระเจ้ามาโปรดฉัน”
หญิงสาวอุทานตาโตเบิกโพลง เพราะโอกาสที่เธอจะได้ใช้เวลาเข้าใกล้พี่ชายของเขาแทบไม่มีเลย นี่เป็นโอกาสสำคัญและเธอก็ดีใจมากที่ซียูมอบมันให้เธอ
“แล้วก็เอาเลข บช. มา ฉันโอนเงินเข้าไว้ให้เธอ ค่าสายข่าว”
ซียูพ่อทุ่มบุญโอนเงินเข้าให้สาวน้อยร่างเล็กตาโตถึงห้าหมื่นบาทเพื่อเป็นการตอบแทนที่เธอช่วยเขาไว้หลายๆ ครั้ง เป็นค่าข้อมูลดี ๆ เกี่ยวกับน้ำหวาน หญิงสาวยิ้มแก้มปริพร้อมกับเดินเข้ามาหาเขาด้วยความลืมตัว
“ซี นายนี่มัน นรก เอ๊ย สวรรค์ ส่งมาเกิดจริงๆ ขอบคุณมากนะ ว่าที่น้องเขย”
“เกือบเป็นนรกแล้วมั้ย ไม่เป็นไรครับว่าที่พี่สะใภ้ จีบพี่ชายฉันให้ติดล่ะ ฉันอยากอุ้มหลาน”
สองคนหยอกล้อกันแบบต่างฝ่ายต่างไม่คิดอะไร ด้วยความลืมตัวไอซ์ที่ดีใจมากไปหน่อยเผลอกระโดดเกาะแขนเจ้าชายวายร้ายของเราซะดื้อๆ ร้านกาแฟในมหาวิทยาลัย คนออกจะพลุกพล่านพวกเขาบริสุทธิ์ใจและแสดงออกมาแบบนั้น
แต่ว่าคนที่เห็นนะสิ เขาไม่ได้คิดแบบนั้น
แขนเรียวของคนตัวเล็กผิวขาวที่กำลังจะเปิดประตูเข้าร้านกาแฟกลับต้องหยุดชะงัก เมื่อเห็นท่าทางสนิทสนมของซียูกับผู้หญิงอีกคนซึ่งเธอไม่ทันได้มองดีๆ ด้วยซ้ำว่าเป็นใคร อยู่ดีๆ ใจเธอก็กระตุกวูบและขอบตาร้อนผ่าวออกมาดื้อๆ
ตากลมโตสวยกะพริบถี่ๆ เพราะไม่คิดว่าจะเจออะไรแบบนี้ มันเหมือนมีก้อนบางอย่างมาจุกตรงลำคอ มือเรียวที่กำลูกบิดประตูกระจกใสชะงักทันทีและถอยหลังกลับ เป็นจังหวะเดียวกับที่ดวงตาคมของซียูเหลือบไปเห็นเธอพอดี
ทายาทถุงยางเห็นน้ำหวานถอยกลับออกไปก็รู้สึกแปลกใจ เขาจึงเดินตามไปเพื่อถามว่าเธออยากกินกาแฟมั้ย เขาจะได้ซื้อมาเผื่อ ช่างไม่รู้อะไรเอาเสียเลยว่าทำไมเธอถึงได้เดินหนีไปแบบนั้น
ขาเรียวก้าวฉับๆ อย่างไม่คิดชีวิตเพราะถ้าอยู่นานเธออาจจะต้องกลายเป็นคนโง่ที่ต้องเสียน้ำตาให้กับภาพตรงหน้า ให้ตายเถอะทำไมแค่เห็นเธอถึงกลับหัวใจเจ็บขนาดนี้นะ เกิดอะไรขึ้นกับเธอกันแน่
และที่สำคัญคือ แล้วทำไมเธอจะต้องแคร์เขาด้วย
คำตอบของคำถามก็คือ เพราะเขาดันมาทำดีกับเธอเอาซะมากๆ ทำให้เริ่มหวั่นไหวหรือเปล่านะ ไม่ได้สิ นี่มันเกินข้อตกลงของเรา เธอคิดแล้วก้าวไวกว่าเดิม
“น้ำหวาน เดี๋ยวก่อน”
เธอว่าเธอก้าวไวแล้วแต่ทำไมเขาถึงได้ก้าวตามเธอมาถึงตัวเธอเร็วขนาดนี้นะ แล้วตามมาทำไม
“มีอะไร”
น้ำเสียงของเธอเย็นชาจนอีกคนหัวใจกระตุกวูบ อีกทั้งใบหน้าของเธอที่มองมามันช่างชวนให้นึกสงสัยว่าเธอหงุดหงิดอะไร หรือว่าเป็นเมนส์งั้นหรอ
“เปล่า เห็นเธอเดินเข้าไปที่ร้านกาแฟนึกว่าเธออยากจะกินอะไร”
ซียูยังไม่รู้ด้วยซ้ำว่าน้ำหวานกำลังหงุดหงิดเรื่องของเขา เพราะใช่เขากับไอซ์ไม่ได้เป็นอย่างที่น้ำหวานแต่ซียูไม่ได้คำนึงถึงข้อนี้ เขากำลังพยายามเดาว่าเธอหงุดหงิดเรื่องอะไรอยู่
“เหอะ กินไม่ลงหรอก เลี่ยน เห็นคนกอดกันกลมในร้านขนาดนั้น”
น้ำหวานค่อนขอดออกมาอย่างลืมตัว พลันทำให้ซียูเอะใจว่าเธอเห็นภาพที่ไอซ์กับเขาหยอกล้อสนิทสนมกัน หรือว่าเห็นตอนที่ไอซ์กระโดดเกาะแขนเขางั้นหรอ
“หรือว่าเธอเห็นฉันกับยัยนั่น”
คำว่ายัยนั่นที่หลุดออกมาจากปากของซียูทำให้น้ำหวานโมโหหนักขึ้นไปอีกขั้น เรียกกันสนิทสนมขนาดนั้นเลยสินะ ดูแล้วก็คงจะเป็น Friend with benefit ของเขาอีกคนละสิ เหอะ คิดแล้วก็เจ็บใจ คนตัวเล็กไม่รู้จะพูดอะไรต่อ เธอหันหลังกลับและกำลังจะเดินหนี
ขืนอยู่นานกว่านี้คงได้ความแตกว่าเธอกำลังหงุดหงิดแค่ไหน
“เดี๋ยว หวาน มันไม่ได้เป็นอย่างที่เธอคิด”
ซียูถึงแม้ว่าจะแอบดีใจกับปฏิกิริยาของเธอที่ดูเหมือนจะหวงเขานิดหน่อย แต่ก็ไม่อยากให้เธอเข้าใจเขาผิด เพราะถ้ากับไอซ์มันไม่ใช่อย่างที่น้ำหวานคิดจริงๆ
“ฉันคิดอะไร ฉันยังไม่ได้คิดอะไรสักนิด ปล่อย”
คนตัวเล็กปากแข็งและพยายามสะบัดข้อมือออกจากอีกคนด้วยความขัดขืน
“ไม่ปล่อย คุยกันก่อน”
“ปล่อยฉัน อื้ออ อย่าลากกัน ซียู”
“ก็เดินตามมาดีๆ หรือจะให้อุ้มแทน หืม??”
คนตัวเล็กถูกกระชากแขนมาที่ลานจอดรถแล้วเขาก็รีบพาเธอขึ้นรถเพื่อสงบสติอารมณ์ของเธอก่อน
- ผู้เขียน
