"จ๊ะอาจารย์เรียก"
"อะไรนะ?"
"แกมัวคิดอะไรอยู่เนี่ยไม่ได้ยินอาจารย์เรียกเหรอ"
จ๊ะเอ๋ซึ่งกำลังใจลอยอยู่รีบมองไปที่หน้าห้อง
"ปัญหาที่บ้านยังไม่จบเหรอ" อาจารย์เห็นลูกศิษย์ สีหน้าไม่สู้ดีก็เลยถามดู
หึ.. แทนที่จะคิดเรื่องที่บ้าน กลับคิดเรื่องผู้ชาย "ค่ะ" หญิงสาวไม่รู้จะตอบยังไง เพราะตอนนี้เพื่อนทั้งห้องต่างก็มองมา
"หลังเลิกเรียนไปหาอาจารย์ที่ห้องพักนะ" อาจารย์สายฝนเป็นอาจารย์ที่คอยเป็นห่วงเป็นใยลูกศิษย์ทุกคน
"ค่ะ" คนอื่นยังเป็นห่วงเรื่องครอบครัว แต่ตัวเองดันไปคิดเรื่องผู้ชาย ..เป็นเอามากนะตัวเรา
ปัญหาที่เกิดขึ้นในครอบครัวของจ๊ะเอ๋ก็คือเรื่องที่ดิน หรือเรื่องมรดกนั่นเอง คนที่เป็นลุงฮุบมรดกทั้งหมดไป จ๊ะเอ๋ก็เลยมาปรึกษาอาจารย์ เพราะไม่รู้จะหันหน้าไปพึ่งใครแล้ว
เย็นวันเดียวกันนั้น..
จ๊ะเอ๋เดินใจลอยโดยที่ไม่รู้ว่าตัวเองเดินมาจนถึงอีกคณะหนึ่ง ..เพราะทุกวันเธอชอบเดินผ่านมาทางนี้เพื่อที่จะได้เห็นหน้าเขาบ้าง
"ราม//ราม" เสียงเรียกพระรามดังขึ้นพร้อมกัน และเขาก็เลือกที่จะหันไปมอง..
"ว่าไง"
"ก็เห็นออกมาจากห้องนานแล้ว นึกว่ากลับบ้านไปแล้วซะอีก" เธอคือเพื่อนคนที่พระรามบอกว่าทำรายงานด้วยกันอยู่
จ๊ะเอ๋ถอนหายใจออกมา แล้วค่อยๆ ถอยกลับไปทางเดิม
"แกไปไหนมา ฉันนึกว่าไปหาอาจารย์มาแล้ว" ของขวัญที่เพิ่งจะลงมาจากห้องเรียนเห็นเพื่อนเดินหน้าบอกบุญไม่รับมาแต่ไกล
"หาอาจารย์เรื่องอะไร"
"ก็อาจารย์บอกว่าหลังเลิกเรียนให้ไปหาที่ห้องไม่ใช่เหรอ"
"ตายแล้วฉันลืมไปได้ยังไงเนี่ย" จ๊ะเอ๋รีบวิ่งขึ้นไปที่ชั้นบนอีกครั้ง ทำไมจิตใจของเธอถึงได้หมกมุ่นแต่กับพระราม
ทั้งสองรู้จักกันมาก่อนที่จะเข้ามหาวิทยาลัยเลยด้วยซ้ำ แต่ก็รู้จักแค่ผิวเผิน ตอนที่เข้ามาเป็นน้องใหม่ที่มหาวิทยาลัย ทั้งสองก็เริ่มคุยกัน แลกเบอร์แลกไลน์ และคุยกันมาเรื่อยๆ แต่ส่วนมากก็จะเป็นเธอที่ทักไปก่อน แรกๆ ชวนไปดูหนังเขาก็ไม่เคยปฏิเสธ แถมตอนดูหนังยังมีแอบโอบไหล่ นี่แหละคือสิ่งที่เธอคิดว่าเขาจะจีบหรือเปล่า แต่ความสัมพันธ์ก็ไม่ได้พัฒนาไปมากกว่านั้น อย่างมากก็มีแค่จับมือ..ไม่สิเคยหอมแก้มแล้วครั้งหนึ่งด้วย