มากกว่าเพื่อนแต่ไม่ใช่แฟน Ep5

814 คำ
"ทีนี้เราก็ต้องได้มารอลุ้นกันแล้วว่าจะออกหมู่หรือจ่า" "ยังจะลุ้นอีกเหรอแก" ของขวัญยังคงคิดเหมือนเดิม เพราะความหวังมันน้อยนิดมาก "แกก็อย่าพูดให้ฉันเสียกำลังใจสิวะ" "ทำใจไว้บ้างเถอะเพื่อน" ทั้งสองคุยกันในระหว่างเดินออกมาจากห้องฝ่ายบุคคลที่มายื่นเอกสาร "แกกลับไปก่อนเลยนะ ฉันจะไปดูแม่หน่อย" "ฉันไปด้วยสิ" "ไม่ต้องหรอก" จ๊ะเอ๋ได้ยินว่าแม่ทำความสะอาดห้องน้ำ ต้องเป็นห้องไหนห้องหนึ่งที่อยู่แถวนี้แน่ ของขวัญก็เลยเดินออกมาเรียกแท็กซี่ เพื่อที่จะกลับห้องพักก่อน ขณะที่ของขวัญล้วงเอาเงินในกระเป๋าเพื่อที่จะจ่ายค่าแท็กซี่ ก็จับได้อะไรบางอย่างขึ้นมาด้วย "ปากกา?" ปากกาด้ามที่จ๊ะเอ๋ยืมมาอยู่ในกระเป๋าของขวัญ เพราะเธอเป็นคนกรอกเอกสารต่อจากเพื่อน ..ไปยืมของใครเขามาล่ะเนี่ย ท่าจะแพงด้วยหรือของก๊อป? เธอก็เลยจับยัดลงไปไว้ที่เดิม รอเอาคืนให้เพื่อนวันหลังแล้วกัน ส่วนทางด้านจ๊ะเอ๋ เดินน้ำตาไหลออกมาจากบริษัท เพราะภาพที่ไปเห็นแม่ยืนแอบทานข้าวเที่ยงอยู่ห้องเก็บของในห้องน้ำ.. นี่แม่เราลำบากขนาดนี้เลยเหรอ ขณะที่แม่กำลังลำบาก เธอไปเดินห้างดูหนังกับเพื่อน ออกมาถึงด้านนอกกำลังจะเรียกแท็กซี่ หญิงสาวก็เลยเปลี่ยนใจนั่งรอรถประจำทางดีกว่า เพราะค่ารถต่างกันลิบลับ กลับมาถึงบ้าน จากคนที่ไม่ค่อยทำความสะอาด ไม่สิถ้าแม่ไม่บังคับก็ไม่ทำ แต่วันนี้ เธอเอาเสื้อผ้าของแม่ออกมาซักให้ แถมทำความสะอาดตั้งแต่หน้าบ้านจนถึงห้องน้ำห้องครัว ถ้าแม่กลับมาจะได้ไม่ต้องเหนื่อยทำอีก ในขณะที่ทำก็เช็ดน้ำตาตัวเองไปด้วย เราเป็นลูกที่แย่ขนาดนี้เลยเหรอ ..คิดถึงตอนนั้นที่นอนร้องไห้เสียใจเรื่องผู้ชาย แม่ที่ทำงานมาเหนื่อยๆ ก็ต้องได้มาปลอบใจลูก เมื่อรู้ว่าลูกเลิกกับคนรัก "แม่ งื้อออออ" เรานอนร้องไห้แบบนี้จะได้อะไรขึ้นมา ..จ๊ะเอ๋คิดว่าต้องช่วยแม่ให้ได้มากกว่านี้แล้ว แทนที่จะรองานแบบลมๆ แล้งๆ เธอต้องหางานอื่นทำไปด้วย หญิงสาวก็เลยแต่งตัวใหม่ออกมาจากบ้าน งานที่ได้เงินดีหน่อยก็คงจะเป็นงานกลางคืน แต่ยังไงเธอก็ไม่มีทางขายตัวอยู่แล้ว [ บาร์ ] จ๊ะเอ๋เคยมาทำงานร้านอาหารข้างๆ บาร์แห่งนี้ ตอนนั้นพี่คนที่ทำงานอยู่ที่นี่ชวนเธอมาทำด้วย แต่เธอคิดว่ามันเป็นงานกลางคืน รวมทั้งกลัวเพื่อนที่มหาวิทยาลัยรู้ด้วยว่าทำที่แบบนี้ ก็เลยปฏิเสธไป "อะไรนะคะ" พอเข้ามาถามก็รู้ว่าพี่คนนั้นลาออกไปแต่งงานแล้ว "หนูมาหาแก้วมันทำไม" "พี่เขาเคยชวนมาทำงานที่นี่ด้วยค่ะ" "อ๋อหนูอยากจะได้งานเหรอ" "ใช่ค่ะ" หญิงที่ดูจะมีอายุหน่อยมองเธอตั้งแต่หัวจรดเท้า แล้วก็ยิ้มบางๆ ออกมาให้เห็น "หนูต้องการทำงานแบบไหนล่ะ" แน่นอนว่าที่แบบนี้ต้องมีการนั่งดริ้งค์รับแขกด้วย แต่เด็กสาวใสๆ แบบนี้จะวู่วามถามไม่ได้ "ทำงานในครัวหรือไม่ก็พนักงานเสิร์ฟค่ะ" " ok เลยจ้า" "คุณพี่รับฉันหรือคะ" "เริ่มงานวันนี้เลยไหมล่ะ" "จริงหรือคะ" จ๊ะเอ๋ดีใจมาก ก็เลยตอบตกลงทำงานวันนี้เลย พนักงานเสิร์ฟที่นี่ต้องเปลี่ยนชุดของทางร้าน ซึ่งเป็นชุดแบบที่เรียกแขกหน่อย "โป๊เกินไปไหมเนี่ย" หญิงสาวยืนมองตัวเองในกระจก เขาให้ใส่อะไรก็คงต้องได้ใส่ "น้องสาว เป็นเด็กใหม่ที่นี่เหรอครับ" "ใช่ค่ะ ฉันเป็นพนักงานเสิร์ฟ คุณพี่จะรับอะไรดีคะ" หญิงสาวพูดพร้อมกับยื่นเมนูส่งไปให้กับลูกค้า ขณะที่ลูกค้ายื่นมารับก็ได้ลูบสัมผัสที่มือของเธอ 02 : 30 น. "ทำไมแม่ถึงยังไม่นอนอีก" หญิงสาวลงจากแท็กซี่ก็เห็นว่าแม่ยืนอยู่หน้าบ้าน "แม่ตื่นมาเข้าห้องน้ำก็เลยออกมาดูว่าลูกมาหรือยัง" ถ้าเลือกได้ผู้เป็นแม่ก็ไม่อยากให้ลูกทำงานกลางคืนเลย ทำไมเธอจะไม่รู้ว่าแม่โกหก แค่ดูก็รู้แล้วว่าแม่คงจะมานั่งรอ "วันหลังแม่นอนไปก่อนเลยนะ จ๊ะโตแล้วดูแลตัวเองได้" เช้าวันต่อมา.. "ใครโทรมา" หญิงสาวที่เพิ่งจะได้นอนแค่ไม่กี่ชั่วโมง สะดุ้งตื่นขึ้นมาเพราะเสียงโทรศัพท์ดัง "เบอร์ใครทำไมไม่คุ้นเลย"
อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม