“พี่โกรธอะไรพี่เซย์หรือเปล่าคะ”
“น้องรู้สึกแบบนั้นเหรอคะ”
“น้อยหน่ารู้สึกเหมือนกับว่าระหว่างพี่สองคนมันมีอะไรบางอย่างซ่อนอยู่ ถ้ามันมีอะไรแบบที่น้อยหน่าคิดจริงๆ พี่จีบอกออกมาตรงๆ เลยได้ไหมคะ” น้อยหน่าคว้ามือของจีน่าไปกุมเอาไว้หลวมๆ ความรู้สึกขอร้องอ้อนวอนหลุดผ่านแววตาออกมาเป็นระยะ
“นะคะพี่จี”
“เซย์มันบอกตลอดว่าเรียนจบมันจะแต่งงาน เรื่องของคนสองคนก็ไปคุยกันสองคนดีกว่านะคะ อย่ามาดึงพี่เข้าไปเกี่ยวข้องเลย”
“พี่คะ คือว่า…”
“วางใจเถอะค่ะ ถ้าน้องกังวลและระแวงความสัมพันธ์ระหว่างพี่กับเซย์ จากนี้มันจะไม่มีอะไรเกิดขึ้นเด็ดขาด พี่สัญญา” จีน่าดึงมือขาวผ่องออกจากการเกาะกุม
น้อยหน่าทำท่าเหมือนอยากคุยอะไรกับเธอสักอย่าง แต่สุดท้ายก็ทำได้เพียงเงียบและเดินออกไป
จีน่าทิ้งตัวลงบนเตียงกว้างหลังจากที่ล็อกประตูห้องนอนเรียบร้อยแล้ว ร่างบางสอดตัวเข้าไปในผ้าห่มก่อนจะดึงเข้ามาปิดทับทั้งตัวเหลือไว้เพี
