“กูว่าแล้วว่าสุดท้ายวันนึงมันต้องเป็นแบบนี้” ฉลามกุมขมับ ตาคมมองเพื่อนทั้งสองคนสลับกันไปมา และเหมือนว่าคนที่น่าห่วงมากที่สุดในตอนนี้จะเป็นจีน่า
“เดี๋ยวนะไอ้หลาม มึงรู้เรื่องนี้มาก่อน?” ติณห์หรี่ตามองเช่นเดียวกับลีโอที่ให้ความสนใจ
“ไอ้เวรเซย์มันหึงแม้แต่ตอนที่จีอยู่กับกู แล้วทำไมคนฉลาดๆ แบบกูจะดูไม่ออกวะ”
“ถ้าฉลาดจริงมึงก็เข้าไปห้ามเพื่อนมึงดิวะ ไม่เห็นหรือไงว่าไม่นานเกินรอลมหนาวโดนตีนเพื่อนมึงแน่ๆ”
“นายมันเห็นแก่ตัว!” จีน่าเค้นเสียงใส่หน้าคนที่อยู่ดีๆ ก็ลุกขึ้นมาหาเรื่อง
“แล้วไง ถึงฉันจะเห็นแก่ตัวแค่ไหนสุดท้ายฉันก็เป็นผัว…”
เพี๊ยะ!
“หน้าด้าน ไอ้ผู้ชายสารเลว!” ฝ่ามือบางฟาดเข้าที่ใบหน้าหล่อเหลาเต็มแรงจนทุกคนหยุดชะงัก จะเข้าไปห้ามวินาทีนี้ก็ไม่รู้ว่าควรห้ามใครก่อนดี
“จะไปตายที่ไหนก็ไปเลยนะเซย์ ฉันเกลียดนาย!”
“เกลียดงั้นเหรอ เหอะ!” เซย์ขยับเข้าหาคนตัวเล็กกว่าหมายจะดึงจีน่าเข้
