ฟ้าสางของอีกวัน...
ในห้องนอนของนภาเพ็ญ เธอลืมตาตื่นขึ้นมาพร้อมกับความรู้สึกอ้างว้าง เผลอควานมือไปคว้าก็พบเพียงหมอนข้าง นภาเพ็ญสะอื้นในอก
อากาศยามเช้าตรู่แบบนี้ กำลังเย็นสบาย ภาพแต่หนหลังเมื่อไม่นานมานี้ก็ผุดขึ้นมาในหัวของเธอ...
นภาเพ็ญถูกมือค่อนข้างกร้านของสุดเทพเลื่อนไล้ไปบนชุดนอนลื่น ๆ บางเบาของเธอ นภาเพ็ญลืมตาขึ้น
“เช้าแล้วเหรอคะ”
“ครับ”
มือของเขายังคงซุกซน เลื่อนไปเลื่อนมาก็หยุดอยู่ที่เนินอูมของเธอกลางลำตัว ขยุกขยิก นภาเพ็ญสยิวกาย ความรู้สึกถูกปลุกให้ตื่นเพริดขึ้นมาอีกครั้งหนึ่ง ทั้ง ๆที่เมื่อคืนก็ระบมไปทั้งตัว ลำหักลำโค่นของผู้ชายคนนี้ไม่ธรรมดาจริง ๆ
แกนกลางกายของเขาผงาดขึ้นมาเต็มลำ จนเป้าตุง
เขาขยับขึ้นมาก่ายร่างของเธอ รูดท่อนล่างลื่น ๆ ของเธอหลุดออกไป มือหนาสอดเข้าไปใต้ชายเสื้อ สัมผัสกับเต้าแท้ ๆ ที่ไม่มีอะไรขวางกั้นอีกแล้ว
เสียงของนภาเพ็ญครางดังในลำคอ แม้ว่าเพิ่งจะเริ่ม
