“ฉันเป็นขอทาน ส่วนเธอมันก็แค่โสเภณีชั้นต่ำ เหมาะสมกันดีออก” เขาก้าวไปหาคนที่นอนตัวงอด้วยความจุกอยู่บนเตียงซอมซ่อ แล้วคร่อมทับร่างของมนต์ชบาเอาไว้
“อย่านะอย่าทำอะไรฉันเลย ต่อไปนี้ฉันจะไม่มายุ่งวุ่นวายกับคุณอีกแล้ว” มนต์ชบาเสียงอ่อนลง เห็นแววบางอย่างในดวงตาคู่ตรงหน้าแล้วก็อดใจหายไม่ได้ เขาดูเหมือนคนสติไม่สมประกอบ หรือให้เรียกอีกอย่างก็คงจะมีอาการคล้าย คนบ้า! นี่เธอหาเรื่องเดือดร้อนให้ตัวเองแท้ๆ ไม่น่าเลย
“ฉันบอกเธอตั้งแต่แรกแล้วไงว่าอย่ามายุ่ง เตือนแล้วแท้ๆ ไม่ฟังกันเลยนะแม่โสเภณีจอมร่าน” ดวงตาของเขาไหววิบหนังตากระตุกขึ้นเป็นระยะ ชัดเลยอาการของเขาไม่ปกติจริงๆ
“ฉันไม่ใช่โสเภณี” มนต์ชบาพยายามบอกเขา
แควก! ไม่เพียงไม่ฟัง เขายังกระชากเสื้อของมนต์ชบาออกจนขาดวิ่นเป็นทางยาว หญิงสาวถึงกับกระเสือกกระสนดิ้นรนหาทางหนี แต่ว่ามือหยาบกร้านก็ยังคงตามติด
