หม้อสุกี้ที่เดือดพล่านอยู่บนโต๊ะส่งกลิ่นหอมฉุยไปทั่วทั้งห้อง ทำให้คนที่เพิ่งอาบน้ำเสร็จหมาดๆ รู้สึกแปลกใจต่อกลิ่นอาหารที่แตกต่างไปจากทุกวัน แอลมองดูมินจันทร์ที่คอยหยิบโน่นจับนี่เพื่อเตรียมมื้อเที่ยงสำหรับเขาอย่างตั้งใจ ความรู้สึกบางอย่างมันขัดแย้งกันอยู่ข้างใน ใจหนึ่งนึกอยากจะรั้งเข้ามากอดเพื่อมอบรางวัล อีกใจก็อยากจะผลักไสให้ไกลห่างอย่างรวดร้าว
“วันนี้ฉันอยากจะทำสุกี้ไม่รู้ว่าคุณพอกินได้หรือเปล่า” คนทำถามด้วยเกรงว่าเขาอาจจะไม่ชอบ แต่ครั้นจะให้เข้าไปปลุกคนหลับเพื่อถามก็ใช่ที่ หญิงสาวจึงตัดสินใจซื้อทุกอย่างกลับมาทำด้วยตัวเอง
“กินได้ ดีเหมือนกันไม่ได้กินมานานแล้ว” แอลเดินมายังโต๊ะอาหารแล้วเลื่อนเก้าอี้ออกก่อนจะแทรกตัวลงนั่ง กลิ่นหอมของมันยั่วให้เขาน้ำลายสออยู่ไม่น้อย
“ฉันทำมาเผื่อเลียมกับดีลด้วย คุณคงไม่ว่าอะไรนะคะ” มินจันทร์ชี้ไปยังชามสุกี้ที่เธอตักเ
