“ไอ้เดนิสอยู่ไหน!!”
เสียงทุ้มใหญ่ตะคอกดังก้องกังวานเมื่อเดินหามันจนทั่วไม่พบ ปืนในมือสั่นเทา สายตาแดงเถือกพร้อมจะลั่นไกได้ทุกขณะ
“เอ่อ คุณเดนิสขับรถออกไปตั้งแต่นายเดินแยกไปทางที่พักแม่บ้านแล้วครับ”
“แม่งงง!!” เขาสบถออกมาอย่างโมโหสุดขีด
ใบหน้าคมเหี้ยมเกรียมหันขวับมาเอาเรื่องลูกน้องคนสนิท
“เมื่อวานมึงอยู่ไหน ทำไมไม่ดูยูอิ”
“หา? ครับ ? ... ออ ถึงว่าล่ะครับ ผมอยากจะบอกนายท่านอยู่ แต่คิดว่านายท่านรู้”
“รู้เชี่ยอะไรไอ้จอร์จ!!”
“เห็นป้าเทรซี่รีบพยุงคุณยูอิเธอออกมาจากห้องทำงานเจ้านายด้วยสภาพ เอ่อ..แบบ เสื้อฉีกขาด”
“ฟู่วววว” ดาวิเด้แทบจะยืนไม่อยู่ส่ายหน้าหวือขณะฟังรายละเอียดจากลูกสมุน
“แขนเธอเลือดไหลเต็มผ้า ท่าทางตื่นกลัวออกมาเลยครับ”
ครืดดดดดด
เสียงสมาร์ทโฟนในกระเป๋ากางเกงสั่น เขาหยิบออกมาดูแล้วกดรับอย่างไว
“เชี่ย มึงกลับมาดื่มกับกูก่อนเพื่อน กลับมา!!” เขาเอ่ยเสียงรอดไรฟัน
“โอ กูจะก
