ซานายะ คาโอริ เดินนวยนาดเชิดคอขึ้นสูง มีบอดี้การ์ดหนุ่มสองคนเดินนำหน้านายหญิงและยังมีบอดี้การ์ดสาวคนสนิทอีกสองเดินรั้งท้ายเข้าไปในร้านคาราโอเกะที่ถูกเปิดไว้บังหน้า แต่เบื้องหลังคือซ่อง เจ้าของร้านคือโย แต่เปลี่ยนเป็นโยโกะ หญิงสาวชาวไทยผู้หนีความจนเฉกเช่นจันทรา เธอผ่านร้อนผ่านหนาวจนกลายเป็นมาม่าซังโยโกะของที่นี่
“เชิญนั่งจ๊ะเพื่อนรัก ว่าแต่ลมอะไรหอบเธอมาที่นี่นะ”
โยโกะลุกขึ้นพร้อมผายมือเชื้อเชิญเพื่อนนั่งลง รอดื่มชาและอาหารที่จัดเตรียมไว้รอหลังจากได้รับสายกระชั้นชิดจากเพื่อนรักเพียงสิบนาทีที่แล้ว
“อะ ฮึ่ม”
คาโอริหย่อนสะโพกนั่งทับส้น ดวงตาหรี่มองอดีตเพื่อนรักอย่างจับผิด
“ลูกสาวฉันหาย”
“ห๊า! ยูอิหรือ ตายแล้ว เกิดอะไรขึ้นกัน” เธอชะงักมือที่กำลังรินชาไว้ ไม่อยากเชื่อว่าใครจะกล้าจับตัวคนของซานายะไป
“หึ ฉันก็อยากจะรู้เหมือนกัน ว่าเรื่องหกเดือนที่แล้ว ลูกสาวฉันนั่งอยู่บนรถส่งของนั่นได้ยังไง
