ตอนที่ 2
1034 คำ
เกือบเดือนแล้วที่ชาลีมาประจำที่นี่ ทุกเช้าเขาจะปั่นจักรยานไปที่หมู่บ้านเพราะมีตลาดสดให้ไปจับจ่ายซื้อหาของสดมาใส่ไว้ตู้เย็น ซึ่งของสดที่ว่าของก็ไม่พ้นจะเป็นไข่ เพราะลำพังเงินเดือนครูผู้น้อย จะให้ซื้อหมูซื้อไก่มาทำกินก็จะสิ้นเปลือง อีกทั้งเขาเป็นผู้ชายกินง่ายอยู่ง่าย แค่มีไข่ต้มบวกผักน้ำพริกก็พออยู่ได้แล้ว ส่วนผักสดพื้นบ้านหาเก็บได้จากข้างโรงเรียน หรือมีบ้างที่ผู้ปกครองให้เด็กๆ นำมาให้ แต่ก็บ่อยครั้งที่วันหยุดหรือช่วงเย็นลุงดำจะชวนเขาไปหาปลา เพื่อมาเก็บไว้ทำกินกัน เรียกได้ว่าอาหารการกินมีไม่ได้ขาด
ทุกอย่างที่เป็นอยู่ประจำวันจึงไม่ถือว่าเลวร้ายเลยสำหรับครูบรรจุใหม่อย่างเขา เพราะแต่ละวันย่อมหมดไปกับการสอนและการเรียนรู้สิ่งใหม่ๆ ในที่ต่างถิ่น แต่สิ่งที่เป็นปัญหามากสำหรับเขาก็คือ ‘หัวใจ’ เพราะหนุ่มเต็มวัยอย่างเขา อะไรจะน่าสนใจเท่าสาวๆ แน่นอนว่ามีสาวๆ ในหมู่บ้านแวะเวียนมาส่งหลานส่งน้องทุกวัน เพื่อหวังว่าจะสานไมตรี แต่คนที่เขาอยากจะสานไมตรีด้วยกลับเป็นหญิงสาวข้างบ้าน ทั้งๆ ที่ครูแพรวดาวทำเหมือนมองไม่เห็น
ชาลีเฝ้าแอบมองครูแพรวดาวทุกวัน ได้แต่ส่งสายตา แต่ครูสาวเพียงพูดคุยกับเขาแค่เรื่องงานเรื่องการสอน เรื่องอื่นๆ นั้นเธอพยายามตอบเลี่ยง ท่าทางที่แสดงออกก็พอดูรู้ว่าเธอไม่มีใจด้วยเลย ผู้ชายคนเดียวที่ครูแพรวดาวสนิทสนมด้วย หากไม่นับเด็กนักเรียนก็มีแค่ลุงดำเท่านั้น นั่นทำให้เขาอิจฉาลุงดำ จนบางครั้งก็ทำปั้นปึงกับลุงดำไปซะอย่างนั้น
“ครูชาลี ช่วงนี้เป็นอะไรไม่ค่อยพูดค่อยจาครับ”
ลุงดำทักเขาในเย็นวันหนึ่ง ระหว่างที่เดินกลับบ้านพัก แม้ไม่อยากคุยด้วยเพราะยังกรุ่นใจ แต่เอาเข้าจริง ลุงดำก็ไม่ได้รู้เรื่องอะไรด้วยเลย มีแต่เขาที่คิดไปเองฝ่ายเดียว อิจฉาลุงดำไปฝ่ายเดียวด้วยซ้ำ
“ไม่มีอะไรหรอกครับลุง มีเรื่องที่บ้านนิดหน่อย”
“ถ้ามีอะไรคับข้องปรึกษาผมได้นะครับ หรือจะให้ผมเป็นที่ระบายก็ได้ ผมยินดีรับฟังทุกอย่าง”
แววจริงใจที่ลุงดำแสดงออกทำให้เขาไม่กล้าปฏิเสธ กลายเป็นว่าค่ำคืนนั้นเขาก็ได้ก๊งเหล้าขาวกับลุงดำ และพอเหล้าเข้าปาก อะไรๆ ที่ไม่กล้าพูดก็ได้พูดออกไป
“ว่าไงล่ะครับครู เล่าได้หรือยังว่ามีอะไรคับข้องใจ”
เวลานั้นชาลีรับรู้เพียงร่างกายของเขาร้อนผ่าว และยิ่งร้อนมากขึ้นเมื่อเห็นครูแพรวดาวใส่ชุดนอนเดินอยู่บนชั้นสองของตัวบ้าน แม้ชุดนอนนั้นจะไม่โป๊เลยสักนิด แต่เลือดลมร้อนผ่าวด้วยผสมแอลกอฮอล์ก็ทำให้เขาอยากถลาเข้าไปเลิกชุดนอนนั้นซะ
“เหงาสินะครับ มาอยู่นี่ได้เดือนกว่าแล้ว ของไม่ได้ใช้งาน... แต่ผมเห็นสาวๆ มาเมียงมองครูอยู่หลายคนนะ เลือกเอาสักคนสิ จะได้มีคนมาทำงานบ้านให้ กับข้าวกับปลาก็มีพร้อม แล้วไอ้ที่เหงาๆ ก็จะได้ไม่เหงา”
“ผมไม่ชอบใคร”
“ไม่ชอบเลยสักคน... หรือว่าชอบแต่เขาไม่รู้ตัว”
“เขารู้ แต่เขาไม่ชอบผม”
“ชอบครูดาวเหรอครับ”
ลุงดำถามจี้ใจดำพร้อมส่งสายตาล้อเลียนมาให้ นั่นทำให้ชาลีถอนหายใจเฮือกใหญ่
“แต่ครูดาวไม่ชอบผมนี่ครับ”
“ก็ตื้อๆ หน่อยสิครับ ครูดาวน่ะชอบคนเอาใจ ตื้อเท่านั้นที่ครองโลก ครูเคยได้ยินมั้ยครับ”
“ผมจะเอาอะไรไปตื้อล่ะลุง แค่พูดกันแต่ละวันก็แทบจะนับคำได้ ครูดาวคงจะมีคนรักอยู่แล้ว”
“ไม่มีหรอกครับ ผมรับรองได้”
“ลุงรู้ได้ไง”
“ก็แหม... ครูดาวอยู่ที่นี่มาจะสามปีแล้วนะครับ ก็ไม่เห็นจะมีใคร ผู้ชายที่คุยด้วยก็คงมีแต่ผมนี่แหละ”
“เฮ้อ...”
นั่นยิ่งทำให้ชาลีถอนใจ พลางกระดกเหล้าเป๊กเข้าปากจนร้อนผ่าวไปทั่วช่องท้องก่อนจะกระจายวาบไปทั้งร่าง และครูแพรวดาวก็ยังไม่หยุดที่จะเดินไปมา เขามองตรงไป...
ความคิดบางอย่างก่อเกิดขึ้น หากเขาเดินดุ่มๆ เข้าไปในบ้าน แล้วกระชากครูแพรวดาวมาระดมจูบ ดูด เลีย ให้ทั่วทั้งตัว เธอจะกรีดร้องให้คนช่วย หรือจะร่ำร้องให้เขาทำเร็วๆ
“ถ้าครูดาวให้ครูชาลีเอา ครูชาลีจะเอามั้ยครับ”
“เอาสิบทีเลยครับ จะกระแทกให้จมดุ้นเลย”
พูดไปแล้วก็ได้สติ ส่ายหน้า พยายามอย่างยิ่งที่จะห้ามตัวเอง เขาไม่น่าพูดคำแบบนั้นออกไป แต่ก็พูดไปแล้วโดยไม่มีสติยั้งคิด แถมยังตอบทุกสิ่งที่ลุงดำถาม ทั้งๆ ที่สมองเขาร้องสั่งว่าบางอย่างไม่ควรตอบ แต่เขาก็ตอบไปแล้ว จะบอกให้ลุงดำลืมมันไปซะก็ไม่ได้อีก
“ลุงครับ ผมเมาแล้ว ลุงอย่าถือสาเรื่องที่ผมพูดเลยนะ ผมว่าผมไปนอนก่อนดีกว่า ไม่ส่งลุงนะ”
“ครับ ครูไม่ต้องส่งผมหรอก คืนนี้ผมก็นอนบ้านนี้แหละ ครูดาวเธอเหงา ผมเลยต้องไปช่วย”
ลุงดำพูดแล้วก็ลุกเดินไปทันทีครับ นั่นทำให้ชาลีหูผึ่ง สะบัดใบหน้าพยายามเรียกสติให้ตัวเอง คิดว่าตัวเองหูฟาดไปหรือเปล่า แต่ลุงดำที่เดินเข้าไปในบ้านพักของครูแพรวดาว นั่นเขาเห็นเองกับตา ตาไม่ฝาดแน่ แถมลุงดำยังหันมาส่งยิ้มให้อีก
แกเดินเข้าไปโดยไม่ปิดประตูบ้าน หรือแกเปิดไว้รอเขา
- ผู้เขียน
