EP.32
กัญจนามองตามร่างสองร่างที่เดินลับออกไปในระยะเวลาไม่ห่างกันนัก นึกเปรียบเทียบอุปนิสัยของคนทั้งสอง ฐติวัธน์เป็นคนนิ่ง เงียบและดูเป็นผู้ใหญ่ ส่วนชัชนันท์เพื่อนของเธอ นิสัยเคยเป็นมาอย่างไร มันก็ยังคงเป็นอยู่เช่นนั้น ชอบหึงเพื่อนเมื่อมีคนอื่นมาใกล้ชิดอย่างเมื่อกี้เสมอมา
แล้วความเงียบก็มาเยือนอีกครั้งหนึ่ง หญิงสาวหันไปมองบริเวณโดยรอบด้วยหัวใจที่อ้างว้าง ห่อเหี่ยว นับจากนี้ไป เธอจะต้องอยู่เดียวดายแบบนี้หรือ ไม่มีอีกแล้วเพื่อนคู่คิด ไม่มีอีกแล้วพี่สาวที่แสนดี ไม่มีอีกแล้วคนที่จะคอยปกป้องดูแลเธอ เมื่อคิดมาถึงตอนนี้ความเจ็บปวดก็เข้าจู่โจม ไม่หรอกมันไม่ได้มาจากความรู้สึกเจ็บจากแผล หากแต่มันเป็นบาดแผลกว้างกลางใจต่างหาก ความเจ็บปวดที่มีอยู่กลับทวีคูณ จนในเวลาต่อมามันได้กลั่นกรองเป็นหยาดน้ำตาที่ไหลออกมาโดยที่เธอไม่อาจที่จะห้ามมันเอาไว้ได้
“คนอย่างเธอ ร้องไห้กับเขาเป็นด้วยหรือ”
น้ำเสียงเย็นชานั
