ไม่กล้าหรอก

2199 คำ

"กรี๊ดดดดดดดดดดดด!" เสียงกรีดร้องโหยหวนดังขึ้นตามไล่หลังมาในตอนที่พวกเธอเดินไปขึ้นรถของเธอ เตมินทร์หันไปสั่งให้ยอดแจ้งตำรวจข้อหาบุกรุก กับคะน้าหากว่าเชิญออกดีๆ แล้วยังไม่ยอมไป ที่จริงเขาไม่ได้อยากทำอย่างนี้เลย ไม่ใช่ว่ายังมีเยื่อใยแต่เขาเห็นแก่เด็กๆ ลูกชายของเขา จึงไม่อยากทำอะไรรุนแรงกับคะน้าเพราะอย่างน้อยๆ เธอก็คือมารดาที่ให้กำเนิดลูกชายของเขามา เขาจะทำอะไรก็แล้วแต่มักจะนึกถึงลูกชายก่อนเสมอ ผลกระทบที่จะตามมามันอาจจะส่งผลให้ลูกชายของเขาในอนาคตก็ได้ "เต! อย่าไปนะเต กลับมานะเต!" คะน้าวิ่งตามมากระชากแขนของเตมินทร์เอาไว้ ในตอนที่เขากำลังจะขึ้นรถของตาหวาน ส่วนเด็กๆ เข้ามานั่งในรถแล้วรวมถึงน้องมาร์เวลด้วยที่นั่งอยู่บนตักของเธอ เด็กน้อยยกสองมือขึ้นปิดหู ทิศเหนือเหลือบมองเพียงนิดแล้วนั่งกอดอก ส่วนทิศใต้เห็นน้องอาการเป็นอย่างนั้นก็ยืดตัวขึ้นยกสองมือปิดหูให้น้อง "พี่ใต้เอาน้องไปนั่งด้วยได้มั้ยคร

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม