บทที่ 9 ครั้งแรก NC

1593 คำ

บทที่ 9 ครั้งแรก… มิชรินทร์ตัวอ่อนปวกเปียก หงายหลังไม่เป็นท่า โชคดีที่มีเก้าอี้รองรับแผ่นหลังเอาไว้ ไม่อย่างนั้น คนตัวเล็กได้ตกเก้าอี้เป็นแน่ “อื้อ..” ร่างบางครางออกมาเบา ๆ พยายามเบือนหน้าหนีคนตัวสูงตรงหน้า นั่นส่งผลให้อัลเฟรดยกมือข้างหนึ่งมาประคองล็อกศีรษะของเธอเอาไว้ไม่ให้ขยับ คนตัวสูงเริ่มรุกแรงขึ้นเรื่อย ๆ เขาค่อย ๆ สอดลิ้นอุ่นนุ่มชุ่มชื้นเข้าไปในโพลงปากของคนตัวเล็ก ตวัดลิ้นสำรวจด้านในเพื่อชิมรสหวานของเธอ จากนั้นเขาจึงถอนตัวออกมา แล้วเอ่ยเบา ๆ ว่า “หวาน” ทายาทตระกูลดังไม่รอช้า โน้มตัวจะเข้าไปชิมรสอีกรอบ ทว่ากลับถูกมิชรินทร์ยกมือขึ้นมาห้าม “หยุดก่อนค่ะ พี่เฟรด” “ทำไม” อัลเฟรดถามอย่างไม่สบอารมณ์ “คือว่าริน…” “ถ้าหากรินไม่ชอบพี่จะไม่ทำอีก” คนตัวสูงพูดอย่างโกรธ ๆ แต่นั่นเป็นการทำเพื่อหยั่งเชิงร่างเล็กที่อยู่ตรงหน้าเท่านั้น มีหรือเขาจะไม่ทำ “ไม่ใช่นะคะ” “แล้วทำไม…” “ริน…รินว่าตรงนี้ไม่เหมาะค่ะ รินกลัวแม่บ้านมาเห็น” “หึ” อัลเฟรดยกยิ้มมุมปาก ที่แท้เธอก็ง่าย…. จากนั้นใช้มือหนาช้อนตัวมิชรินทร์ขึ้นมาพาดบ่าอย่างง่ายดาย ตัวของเธอเบากว่าที่คิด อุ้มมือเดียวยังไหว “ว้าย!” เจ้าของใบหน้าสวยร้องเสียงหลง ไม่คิดว่าทายาทตระกูลดังจะแบกเธอแบบนี้ “พี่เฟรดปล่อยรินลงเถอะค่ะ เดี๋ยวคนอื่นจะมาเห็นเข้า…” “ใครมันจะมาเห็น” ปากหนาพูดอย่างไม่แยแส ระหว่างทางที่เดินมาก็หยิบรีโมทขึ้นมากดสวิตช์ปุ่มสีแดง จากนั้นประตูบ้านทุกมุมก็ได้ล็อก รวมถึงผ้าม่านเคลื่อนมาบังหน้าต่างเอาไว้ ทำให้ภายในบ้านมีแสงสลัว ๆ ราวกับกลางคืน คนตัวเล็กที่เห็นนวัตกรรมที่แปลกตาดวงตาคู่งามก็เบิกโพลง อดชื่นชมไม่ได้ เพราะเธอเองไม่คิดไม่ฝันว่าจะได้อยู่บ้านแบบนี้เลย สมแล้วที่เป็นบ้านสไตล์โมเดิร์นลักชูรี่ คนที่มีเงินเท่านั้นถึงจะได้ครอบครอง แม้อัลเฟรดจะร่วมรักอยู่กลางบ้านก็ได้ แต่ทว่าเขาไม่ทำ ครั้งแรกของเธออยากให้เธอได้อยู่บนเตียงขนาดคิงไซส์อันนุ่มนิ่ม ประกอบกับแอร์ที่เย็นฉ่ำ การกระทำที่อ่อนโยน สิ่งนั้นจะทำให้เธอถอนตัวจากเขาไม่ได้ เจ้าของใบหน้าหล่อเหลาพามิชรินทร์มานอนอยู่บนเตียง จากนั้นเขาก็เดินไปหยิบรีโมตแอร์ปรับอุณภูมิประมาณ 20 องศา “พี่เฟรด รินหนาว” ร่างเล็กที่นอนอยู่บนเตียงรู้สึกเย็นยะเยือก ใช้มือลูบแขนไปมาเพื่อคลายความหนาวลง ภายในห้องตอนนี้แอร์เย็นฉ่ำ แสงไฟสลัว ๆ คนตัวสูงยกยิ้มมุมปากอย่างพอใจ จากนั้นคืบคลานไปหาคนตัวเล็กที่อยู่บนเตียง “หนาวเหรอ…. หืม?” ร่างสูงโน้มตัวเข้าไปถามมิชรินทร์ ลมหายใจอุ่นรินรดต้นคอของมิชรินทร์ ทำให้เธอประหม่าไม่น้อย “ค่ะ…” หญิงสาวพูดด้วยน้ำเสียงที่แผ่วเบา ละล่ำละลักตอบ มันจะใกล้เกินไปแล้ว หมับ อัลเฟรดจับข้อมือเล็กสองข้างรวบขึ้นไว้เหนือศีรษะ ด้วยมือเพียงข้างเดียว “อ๊ะ!” มิชรินทร์ร้องเสียงหลง ขยับเขยื้อนไม่ได้ เจ้าของใบหน้าหล่อเหลากดจมูกสูดดมกลิ่นกายของคนตัวเล็ก พร้อมกับพูดเสียงต่ำ “ทนหนาวหน่อย…เดี๋ยวก็อุ่นขึ้นเอง…” สิ้นคำพูดของทายาทตระกูลดัง ปากเล็กของมิชรินทร์ก็ถูกกลืนกินด้วยริมฝีปากหนา เขาลิ้มรสอย่างแผ่วเบา แล้วค่อย ๆ หนักหน่วงจุมพิตดูดดื่มแรงขึ้น จนร่างเล็กไม่หลงเหลือสติให้ขัดขืน ความรู้สึกแปลก ๆ เริ่มก่อตัวขึ้นภายในร่างกาย ริมฝีปากสีหวานค่อย ๆ เรียนรู้ตวัดลิ้นเกี่ยวของอัลเฟรดอย่างไม่ประสีประสา นั่นทำให้คนตัวสูงแทบคลั่ง ใช้มือหนาสอดเข้าไปใต้เสื้อยืดสีขาวตัวบาง เคลื่อนมือไล้ไปตามแนวกระดูกสันหลัง ก่อนจะวกอ้อมมายังเนินเนื้ออันนุ่มนิ่ม แล้วออกแรงบีบมันอย่างแรง “อ๊ะ! อย่าบีบแรงสิคะ…” “ใหญ่…” อัลเฟรดไม่สนใจคำเรียกร้องของเสียงหวาน ๆ กลับออกแรงบีบ แรงขึ้น ในขณะที่ปากหนาก็ยังชิมรสชาติริมฝีปากสีหวานอยู่ “…อ…อื้อ” คนตัวเล็กใต้ร่างครางออกมาเบา ๆ ปล่อยให้คนตัวสูงบีบเฟ้นหน้าอกอย่างหนำใจ เมื่อชิมรสหวานจากปากบางจนพอใจ มือหนาของเขาก็จัดการถอดเสื้อผ้าของคนตัวเล็กออกอย่างง่ายดาย จนเนื้อตัวของเธอเปลือยเปล่า ในขณะเดียวกันคนตัวสูงได้ปลดเปลื้องเสื้อผ้าของเขาออกบ้าง มิชรินทร์ยังคงเขินอายใช้มือเอามาปิดหน้าอกและจุดสงวนเอาไว้ “จะอายทำไม…พี่เห็นหมดแล้ว” เจ้าของใบหน้าหล่อเหลาพูด พร้อมกับจับมือคนตัวเล็กรวบไว้อีกหนึ่งรอบ จากนั้นใช้นิ้วหนาหนึ่งนิ้วค่อย ๆ สอดเข้าไปช่องทางรัก “อ๊ะ…พี่…เฟรด เจ็บค่ะ” “อืม แน่น…” อัลเฟรดไม่แยแสคนตัวเล็ก ขยับนิ้วเข้า ๆ ออก ๆ จน มิชรินทร์มีสีหน้าเหยเก เมื่อเห็นว่าร่างเล็กปรับตัวได้แล้วจึงสอดอีกหนึ่งนิ้วเข้าไปแล้วขยับเข้าออก จนน้ำสีใสไหลเยิ้มออกมา “…อ๊ะ !” ใบหน้างามร้องครางออกมา ด้วยความรู้สึกที่เสียวซ่าน ทายาทตระกูลดังเห็นร่างของมิชรินทร์พร้อมแล้ว จึงหยิบถุงยางอนามัยราคาแพงขึ้นมาสวมใส่ จากนั้นค่อย ๆ กดปลายหัวบานจ่อเข้าไปยังถ้ำที่ไม่เคยผ่านมือชายมา ทว่าเข้าไปได้เพียงครึ่งลำ ชายหนุ่มกลับ ต้องหยุดเอาไว้ เพราะพบว่าภายในของหญิงสาวคับแน่นเกินไป หรือเป็นเพราะขนาดของเขามันใหญ่เกินไป “อึก…รินเจ็บค่ะ…” คนตัวเล็กเกร็งขา ร้องบอกคนตัวสูง “อย่าเกร็ง” “รินกลัวค่ะ พี่เฟรด” “ไม่ต้องกลัว ต่อจากนี้จะไม่เจ็บ” “จริงเหรอคะ” “อืม… อ้ากว้าง ๆ” แม้จะมีน้ำหล่อลื่นจากถุงอย่าอนามัย และน้ำหล่อลื่นจากร่องสีหวานของหญิงสาว แต่นั่นก็ทำให้คนตัวเล็กเจ็บไม่น้อย เพราะมันคือ…ครั้งแรกของเธอ อัลเฟรดไม่รอช้า จับขาของมิชรินทร์ให้อ้ากว้างขึ้นไปอีก ก่อนจะดันแกนกายเข้าไปจนสุด สะ…สวบ! “กรี๊ดดด…” มิชรินทร์ร้องออกมาเพราะความเจ็บ ใช้มือจิกแขนของอัลเฟรดเอาไว้แน่น ซึ่งเขาเองก็ไม่ได้ว่าอะไร คนตัวเล็กรับรู้ได้ถึงสิ่งแปลกปลอมเข้ามาอยู่ในร่างกาย มันจุก มันเจ็บ ก่อนจะค่อย ๆ แปรเปลี่ยนเป็นความรู้สึกที่เสียวซ่าน ในขณะเดียวกันคนตัวสูงได้แช่แกนกายเอาไว้ครู่หนึ่งรอให้คนตัวเล็กปรับตัวได้ จนแกนกายรู้สึกปวดตุบ ๆ เพราะช่องรักของเธอมันตอดรัดอย่างแน่น จากนั้นอัลเฟรดไม่รอช้า เริ่มขยับเอวสอบเข้าออกเป็นจังหวะ ปึก! ปึก! ปึก! เสียงแก่นกายหนาตอกอัดเคลื่อนไหวเข้าออกภายในรูร่องสีหวานด้วยความหนักหน่วงพร้อมกับใบหน้าเรียวใสของร่างเล็กที่เหยเกเป็นจังหวะทุกครั้งที่ความใหญ่โตสอดใส่เข้ามาจนมิดลำหนา “อ๊ะ ๆ ๆๆ…” คนตัวเล็กร้องออกมาไม่เป็นภาษา เพราะความจุกเสียดภายใน และภายในของเธอเผลอตอดรัดลำหนาอยู่หลายครั้ง เลยที่ไม่รู้เลยว่ายิ่งเธอตอดรัดเขามากเท่าไหร่ ตับ! ตับ! ตับ! เจ้าของใบหน้าหล่อเหลาก็ยิ่งตอกอัดแก่นกายเข้ามายังกลีบสีหวานอย่างดุเดือดมากขึ้นเท่านั้น “เรียกชื่อพี่ซิ…” คนตัวสูงที่กำลังสาดเอวสอบเข้าออกอยู่ พูดกับร่างเล็กที่กระเพื่อมขึ้นลงตามแรงกระแทกของชายหนุ่ม “…พี่…อ๊ะ..พี่เฟรด…” คนตัวสูงยกยิ้มอย่างพอใจ พร้อมกับขยับเอวสอบถี่ขึ้น ปึก! ปึก! ปึก! “อาา…..” อัลเฟรดครางเสียงต่ำ กับความตอดรัดแน่นของช่องรักของ มิชรินทร์ “ซี้ดดด….”ไม่เคยมีใครตอดรัดแก่นกายหนาของเขาได้แบบนี้มาก่อน เขาครางต่ำในลำคอออกมา โดยปกติแล้ว เขาแทบไม่เคยที่จะครางออกมาขนาดนี้มาก่อน เพราะคนร่วมรักที่ผ่านมาล้วนจะผ่านมือชายอื่นมาก่อน ไม่ได้ตอดรัดแน่นเหมือนกับคนตัวเล็กใต้ร่างนี้ ตับ! ตับ! ตับ! เขาจะไม่ไหวแล้ว… “อ๊ะ…พี่เฟรด” ส่วนร่างเล็กรับรู้ได้ถึงความเสียวซ่านกระแทกกระทั้นเข้ามายังจุดอ่อนไหวซ้ำ ๆ มือเรียวบางกำผ้าปูที่นอนแน่นด้วยความเสียวซ่านอย่างที่ไม่เคยมีมาก่อน….การที่ได้ร่วมรักกับคนที่ชอบ มันรู้สึกดีแบบนี้นี่เอง จากใบหน้าที่เหยเกของคนตัวเล็ก ค่อย ๆ ผ่อนคลาย ร่างกระตุกเกร็งตอดรัดแก่นกายหนาเป็นจังหวะ ในขณะเดียวกันชายหนุ่มก็รับรู้ได้ถึงความเสียวซ่านพลุ่งพล่านภายในของตัวเอง มือหนาจับล็อกขาเรียวให้กว้างขึ้น พร้อมกับตอกอัดเอวสอบเข้าออกยังด้านในรูร่องสาวอย่างไม่ยั้ง จนในที่สุด… “อาา… ” อัลเฟรดครางเสียงต่ำ ปล่อยน้ำสีขาวขุ่นออกมาจนเต็มถุงป้องกันราคาแพง ปากหนาพ่นลมหายใจหนัก ๆ ออกมาด้วยความโล่งหลังจากที่ได้ปลดปล่อย

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่

สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป

App Store Google Play

Facebookexpand_more