“ป้าขอไปแต่งตัวแป๊บนะ เดี๋ยวค่อยคุยกัน” ศศิธรตัดบท แล้วรีบไปแต่งตัวที่ห้อง ใช้เวลาไม่นานนักก็เดินออกมา ไม่มีคำพูดอะไรที่จะไล่ให้ดวงสมรไปจากที่นี่ จะว่าไปแล้ว เมื่อคืน สมพรสุดหล่อของหล่อนก็ขอร้องมาแล้ว แค่หล่อนยังไม่ได้รับปากเท่านั้น ในเมื่อดวงสมรเป็นฝ่ายมาที่นี่เอง ก็คงตามนั้น
ดีเหมือนกัน!
“หนูต้องทำอะไรบ้างคะ” ดวงสมรดูกระตือรือร้น
“มีหลายอย่างที่ต้องทำนะคะ แต่...เชอรี่ทานอะไรมาหรือยัง”
“ยังเลยค่ะ พูดถึงก็หิวเลย”
“ถ้างั้นทำกับข้าวทานก่อนละกัน หุงข้าวเป็นหรือเปล่าคะ”
“ไม่เป็นค่ะ แต่หนูอยากหุงเป็น”
ลูกคนรวยนี่นะ เรื่องแค่นี้ก็ทำไม่เป็น... ศศิธรคิดในใจ สรุปว่าหล่อนต้องเริ่มต้นสอนตั้งแต่การหุงข้าวให้กับดวงสมร ไม่เป็นไรหรอกน่า อย่างน้อยที่สุด ดวงสมรจะได้มีวิชาติดตัว
การหุงข้าวด้วยหม้อไฟฟ้าไม่ใช่เรื่องยาก แต่ลูกคนรวยอย่างดวงสมรคงไม่เคยทำ ยิ่งเมื่อไม่มีพ่อแม่อยู่ด้วยแบบนี้ ทุกอย่างแค่ใ
