@17.05 น.
ฉันยืนรอตีสองอยู่หน้าคอนโดตัวเองตามเวลานัด แต่เขามาช้าไปห้านาที นี่ถ้าฉันคิดจริงจังกับหมอนี่ เขาสอบไม่ผ่านตั้งแต่นัดครั้งแรกแล้ว
"โทษที แวะเติมน้ำมันเลยมาช้า" ทันทีที่สารวัตรหนุ่มลงจากจากัวร์คันสีดำมะเมี่ยมเขาก็ทำหน้าสำนึกผิดขึ้นมาทันที
"ช่างเถอะ แค่นี้ก็ถือว่าดีแล้วที่หาคอนโดฉันเจอ" ก็ไม่จะจริงจังอะไรฉันเลยไม่ได้รู้สึกโกรธที่เขาช้าไปห้านาที
"อะไร" ฉันเดินมาได้สามก้าว แต่อีกคนกลับยืนอยู่ที่เดิมไม่ยอมตามมา
"คือ จะว่ายังไงดีล่ะ มันพูดไม่ถูกน่ะ" ตีสองเกาคิ้วตัวเองสองสามที สายตาเขาเดี๋ยวก็มองหน้าเดี๋ยวก็หลุบต่ำมองพื้น ท่าทางเหมือนกำลังเขินอายอะไรสักอย่าง
"อะไรล่ะ" ฉันไม่ชอบคนอ้ำๆ อึ้งๆ มีอะไรก็จัดเต็มมาเลย เหมือนไอ้บ้าไททัน ชิ! ทำไมต้องโยงไปถึงหมอนั่นได้นะ
"คือ วันนี้เธอสวยออกหวานๆ" ตีสองชมฉันแต่กลับหน้าแดงเอง
"แล้วทุกวันฉันไม่สวยหรือไง" คนอย่างนาเดียร์ไม่มีคำว่าไม่สวยในพจนาน
