“ทำเพื่ออะไร! แค่อยากเอาชนะเหรอ แค่อยากเอาญ่าต่อให้หนำใจแค่นี้เองเหรอ? ทำไปทำไมวะก็แค่สนุกสะใจแต่เสียเวลาชีวิตของตัวเอง...ทำไมไม่เอาเวลาไปหาคนที่รักวะไอ้สารเลว!”
เพี้ยะ!
“ก็นี่ไง...พี่ก็มาหาอยู่นี่ไง”
“...” ผมบอกออกไปทั้งที่ยังไม่อยากบอกส่วนวีญ่าก็มองหน้าผมโดยที่ไม่พูดอะไร
ผมเข้าใจถ้าเธอจะนิ่งไป จะให้พูดอะไรในเมื่อคำพูดนี้ของผมมันดูไม่น่าเชื่อเลยสักนิด เมื่อก่อนโกหกไว้สารพัดยังน่าเชื่อกว่าคำพูดที่สื่อว่ารักของผมตอนนี้เยอะเลย
อ่าส์~
...ผมยอมรับว่าสับสน ยังสับสนกับความรู้สึกมากเพราะผมไม่ใช่คนที่รักใครได้ง่าย ๆ ไม่งั้นคงไม่รักเบเบ้คนเดียวมานาน หรือถ้ารักได้ง่าย ๆ ผู้หญิงที่ผ่านมาไม่รู้กี่คนต่อกี่คนคงทำให้ผมรักได้ไปนานแล้ว แต่กับเธอคนนี้ผมยอมรับเลยว่าไม่ใช่
วีญ่าพิเศษกว่าคนอื่น วันนี้ผมพูดได้เต็มปากว่าเธอพิเศษกว่ามาก เธอเป็นคนที่ผมไม่เคยคิดจะรัก เรารู้จักกันมานานถึงจะแค่ผิวเผินก็ตามแต่ผ
