“ญ่าไม่ได้โกหกปั้นน้ำเป็นตัวเก่งเหมือนพี่ค่ะ ไม่ต้องห่วงหรอก ถ้าบอกว่าขยะแขยงก็คือขยะแขยง!”
“หึ ๆๆ ไม่รู้สิพี่ไม่ค่อยเชื่อใครง่าย ๆ ของแบบนี้มันต้องพิสูจน์~ ถ้างั้นมาพิสูจน์กันตรงนี้เลยดีกว่าครับเมีย...อย่าครางตอนของของคนที่เรารังเกียจขยะแขยงกระแทกในตัวล่ะที่รัก~”
หมับ!
“พี่ฟีนิกซ์อย่ามาทำรุ่มร่ามกับญ่าตรงนี้นะ!” ฉันดิ้นเพราะเขากอดแน่นแล้วก็เริ่มไซร้ทันทีที่พูดจบ
ก็รู้ว่ายังไงเขาก็ต้องทำแต่มันต้องไม่ใช่ตรงโถงกลางบ้านที่ฉันไม่รู้ว่ามีใครอยู่บ้างแล้วก็ต้องไม่ใช่ตอนนี้ที่ฉันยังไม่ได้เตรียมตัวเตรียมใจสิ!
ฟอด~
“บอกว่าอย่าไงไอ้บ้า!” ฉันร้องทั้งที่คอตัวเองมันเอียงเกือบสี่สิบห้าองศาแล้วซอกคอก็โดนใบหน้าเขาซุกไซร้ลงมา
“อืม~ จะร้องทำไม” น้ำเสียงพร่าดุขึ้นจากนั้นมือเขาก็วางลงที่หน้าอกฉัน
“ไอ้เลว!”
“หึ ๆๆ”
จ๊วบ~
“อื้อ!!!” ฉันด่าเขาก็ดูดคอ ดูดแรงมากจนมั่นใจว่าให้ตายยังไงก็ต้องมีรอยดูดจากนั
