ทำไมวันนี้พี่ภีมออกมากินข้าวไกลจังล่ะค่ะ เดี๋ยวไปทำงานสายคนไข้รอเเย่นะ" ความจริงมันไม่น่าเเปลกหรอกที่พี่ภีมจะสรรหาร้านอาหารนั่งกินข้าวด้วยกันก่อนเข้าไปทำงานอย่างนี้ แต่ที่เธอเเปลกใจก็คือ ทำไมวันนี้พี่ภีมพาเธอออกมาไกลจากเส้นทางเดิมมากก็เท่านั้นเอง
"วันนี้พี่ไม่เข้าคลินิกหรอกค่ะ มีธุระต้องไปทำ ลูกเกดไปเป็นเพื่อนพี่หน่อยนะคะ" เขาบอกเรื่อยๆ น้ำเสียงที่ใช้ดูเป็นปกติ แต่มันไม่ปกติสักนิดสำหรับเธอ เพราะถึงเเม้เธอจะไปไหนมาไหนกับเขาบ่อยๆ แต่ก็เป็นเพียงเส้นทางที่ไปกลับระหว่างที่ทำงานกับมหาวิทยาลัยเท่านั้น ไม่ใช่เหมือนที่เขาทำวันนี้
"เเต่ลูกเกดต้องไปทำงานนะค่ะ พี่ภีมไม่ว่า เเต่พี่หมอณัฐอาจมองลูกเกดไม่ดีก็ได้"
มีบางอย่างที่ผิดแปลกในหัวใจ สาวน้อยจึงต้องรีบหาเหตุผลขึ้นมาอ้าง ตากลมมองคนตัวโตที่ละสายตาจากการจราจรบนท้องถนนหันกลับมาหา แล้วตอบยิ้มๆ
"ก็พี่ภีมอนุญาตเเล้ว ใครเขาจะไปว่าล่ะคะ ไอ้หมอณัฐมันไม่มา
