อดใจไม่ไหว

331 คำ
ตอนที่ 1 อภิสราเธอเรียนอยู่คณะอักษรศาสตร์ปีสุดท้าย และกำลังคบหาอยู่กับปานเทพแฟนหนุ่มรุ่นพี่ที่เคยเรียนอยู่คณะวิศวกรรมศาสตร์เมื่อปีที่แล้ว ทั้งสองคนคบหากันมาหลายปี จนผู้ใหญ่ทั้งสองฝ่ายตกลงให้หมั้นกันเอาไว้ก่อน พอหลังจากที่อภิสราเรียนจบ ก็จะให้ทั้งคู่แต่งงานกัน “พี่เทพขา อื้อ!!!..อย่าค่ะ” “ พี่ขอเถอะนะ อันจ๋า ไหน ๆ เราก็หมั้นกันแล้ว” “พี่เทพ แต่เรายังไม่ได้แต่งงานกันนะคะ” “สมัยนี้ไม่มีใครรอได้จนถึงวันแต่งหรอก อันจ๋า” ปานเทพอุ้มอภิสราไปที่เตียงก่อนจะคร่อมร่างเธอไว้ไม่ให้เธอพยายามดิ้นสู้ “จะร้องทำไม ไม่มีใครผ่านมาแถวนี้หรอก” “อย่าค่ะ!!..พี่เทพเดี๋ยวคุณแม่อันกลับมาเห็นเข้า” อภิสราต่อรองให้เขาหยุด “แม่อันจะกลับมากันตอนบ่าย ๆ ไม่ใช่เหรอ” “ทำไมพี่ทำแบบนี้ล่ะ” “ก็พี่รักอันนี่ครับ...เรามาหาความสุขกันดีกว่านะที่รัก” เขาพูดพลางซุกไซ้ซอกคอขาวของหล่อนไปมา “พี่เทพอย่า!! อย่าๆ อย่านะอันขอร้องนะคะ!!” หญิงสาวพยายามเบือนหน้านี้ “มาถึงขั้นนี้แล้วยังไงพี่ก็ไม่ยอมปล่อยอันไปแน่” “ปล่อยอันเดี๋ยวนี้นะพี่เทพ” เธอหยุดและทำเสียงดังใส่เขา “อย่าส่งเสียงดังสิอัน” ชายหนุ่มพรมจูบหล่อนไปทั่วทั้งซอกคอ กกหูและเนินอก อภิสราดิ้นจนหมดแรง ตอนนี้ปานเทพคร่อมร่างเธออยู่ ชุดนักศึกษายับยู่ยี่ไปกับที่นอน เธอเหมือนจะหายใจไม่ออก และตอนนี้อภิสราก็ไม่มีแรงดิ้น คู่หมั้นหนุ่มใช้แขนทั้งสองข้างตรึงมือเธอยกขึ้นเหนือศีรษะ อภิสราถูกซุกไซ้ไปตามลำคอขาวและ เนินหน้าอกที่ยังที่ยังมีเสื้อชุดนักศึกษากั้นอยู่
อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม