[Engineering] 2

1272 คำ
เวลา 17.00 น.      หลังจากที่เรียนเสร็จ วันนี้ฉันกับเพื่อนๆ อีกสามคนจึงเดินมาที่โรงยิมเพื่อที่จะไปเข้ากิจกรรมรับน้อง "ซาร่าแกดูสิ ที่นี่มันสวรรค์ชัดๆ ดูแต่ละคนสิ ^.^" "เฮ้อออ ฉันน่าจะเรียนวิศวะนะว่ามั้ย" "เราลงใหม่กันเถอะ เอาปะ >______เฮ้อออ....เจอคอชะมัด  ฉันว่าฉันรับกับทุกกฎได้นะ แต่พอมาข้อสุดท้าย ฉันคิดว่ากฎมันโหดไปนิดหนึ่งนะ ถ้ามาสายให้วิ่งรอบสนาม 7 รอบเนี่ยนะ ฉันจะบ้าตาย แล้วดูสนามสิกว้างใหญ่ไพรศาลขนาดไหน ไม่ใช่สนามโรงยิมนะ แต่เป็นสนามฟุตบอล "นี่! พวกแกว่ากฎข้อสุดท้ายโหดไปปะ" ยัยซาร่าที่อารมณ์เสียขั้นสุดเมื่อพูดถึงเรื่องกฎ "ฉันก็คิดว่ามันโหดไปจริงๆ นั่นแหละ วิ่งรอบสนาม 7 รอบ คิดว่ามันง่ายรึไง เหอะ! " มิวมิวก็อีกคน "แล้วแกคิดว่าไงยัยฟ้า" "ฉันก็ว่ามันโหดนะ ถ้ามาสายจริงฉันจะไหวหรือเปล่าก็ไม่รู้" ฉันยิ้มแหยไปให้ทั้งสองคน "นั่นเป็นเพราะแม่ไอดอลของเธอไม่ใช่ไง? ที่สั่งเพิ่มกฎอ่ะ" "รุ่นพี่อาจจะอยากให้เรามีวินัยก็ได้นะ" "จ๊ะ แม่คนคิดบวก ^_^" จริงค่ะ ที่บอกว่าพี่เจสเป็นคนคิดมันขึ้นมา ก็ไม่รู้ว่าเพราะอะไร แต่ไม่มีใครกล้าปฏิเสธ เพราะพี่เขาเป็นถึงคณะกรรมการนักศึกษาของมหาลัยนี้รวมถึงเป็นคนสนิทของประธานสภานักศึกษาเลยแหละ "อ่ะ ได้เวลาแล้ว งั้นฉันกลับก่อนนะ บายพวกแก พรุ่งนี้เจอกัน" ขณะนี้เราก็ถึงหน้ามอกันแล้ว ซาร่าที่ขอตัวกลับก่อนเพราะมีนัดทานข้าวกับครอบครัว ยัยนี่รวยใช่เล่นเลยแหละ "ฟ้า แกจะให้ฉันนั่งรอเป็นเพื่อนมั้ย" "ไม่ล่ะ แกกลับก่อนเลย เดี๋ยวลุงพลก็ใกล้ถึงแล้ว" "ฉันถามจริงทำไมแกไม่หัดขับรถฮะ ที่บ้านก็มีตั้งหลายคัน" "ก็ฉันขี้เกียจนี่ อีกอย่างให้ลุงพลขับมารับก็ดีแล้วไง ^_^" "เฮ้อออ ฉันไปล่ะ" "บ้ายบาย ^_^" ฉันจึงมองไปรอบๆ ตอนนี้ผู้คนเริ่มทยอยกันกลับแล้ว จึงเหลือคนเพียงน้อยนิด ระหว่างที่ยืนรอลุงพล สายตาก็เหลือบไปเห็นผู้ชายสองคนกับผู้หญิงอีกหนึ่งคนที่ฉันจำได้แม่นเลย นั่นเพราะผู้หญิงคนนั้นก็คือพี่เจสนั่นเอง ส่วนผู้ชายอีกสองคนฉันไม่รู้จักและไม่เคยเห็นหน้ามาก่อน จึงคิดว่าอาจจะอยู่คนละคณะ ฉันที่อาจจะมองนานไป จนสบเข้ากับนัยน์ตาสีดำสนิทที่แฝงไปด้วยความดุดันกับใบหน้านิ่งเรียบ ที่ทำให้ฉันต้องสะดุ้งตกใจก่อนที่จะหลุบตาลงแล้วก็พอดีกับรถของลุงพลที่มาจอดอยู่ด้านหน้าของมหาลัยแล้ว "คุณหนูครับ" "ค่ะ ^_^" ฉันจึงหันไปยิ้มให้ลุงพลก่อนที่จะเข้าไปนั่งในรถ มันเป็นแบบนี้ทุกครั้งตั้งแต่ที่ชั้นเข้าโรงเรียน ก็จะมีลุงพลคอยรับส่ง เพราะพ่อกับแม่ฉันไม่ค่อยมีเวลาเพราะท่านต้องบินไปมาระหว่างต่างประเทศ ท่านจึงให้ลุงพลมาดูแลฉันแทน มีแต่คนบอกให้ฉันขับรถมาเอง แต่เพราะฉันขี้เกียจแล้วแถมยังไม่ชอบจำทางอะไรด้วย ฉันจึงไม่หัดขับรถ "วันนี้เป็นยังไงบ้างครับคุณหนู" "ฟ้าก็สนุกดีนะคะ แต่นี่เพิ่งเปิดเรียนวันแรกเลยไม่ค่อยมีอะไรมากค่ะ ^_^" ฉันจึงยิ้มตอบลุงพลไป......
อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม