รถม้าเลี้ยวเข้าไปในบริเวณบ้านหลังหนึ่ง มีคนเปิดประตูรั้วให้เมื่อรถม้าเข้าไปแล้วจากนั้นก็ปิดสนิทกลายเป็นเพียงป่าเท่านั้นไม่มีบ้านคนดังเช่นเมื่อกี้แต่อย่างใด
จี้ฮุ่ยซินมองดูก็ยิ้ม บุตรชายของนางหยางหนิงเฉิงเก่งกาจเรื่องค่ายกลนักเขามีอาจารย์ที่เก่งกาจ มิน่าฮ่องเต้ถึงประทานตำแหน่งแม่ทัพใหญ่ให้เขา
เขาบอกว่าชายแดนสงบอยากจะไปท่องยุทธภพสักสามปีก็ทรงอนุญาต ที่แท้อาหลานวางแผนกันไว้แล้ว จากนั้นก็ปลุกปี้เหลียนก่อนจะเขาบ้านเพื่อพักผ่อน
ไป๋ซู่ฮวานอนหลับจนหยางหนิงเฉิงเข้ามา ในมือถือน้ำบ๊วยมาด้วยหนึ่งชามปลุกเมียรักให้ตื่น วันนี้ทั้งวันนางไม่กินอะไรเลย
"ฮวาเอ๋อร์ตื่นเถอะนะ ทานรังนกสักหน่อยอาเล็กเจ้าอุตส่าห์ต้มมาให้ ส่วนนี่น้ำบ๊วยเสี่ยวฉุนเด็กคนนั้นไปหาเก็บบ๊วยป่ามาให้เจ้า เพราะได้ยินว่าเจ้าป่วย ยังมีพุทรากวนอีกด้วย เด็กคนนั้นช่างน่ารักนักเสียดายแค่.."
"เสี่ยวฉุนไม่ได้เป็นใบ้ ข้าเคยพูดคุยกับเขาเมื่อก่อ
