“ค่ะ”
เขาอุ้มร่างเล็กพาเดินมาไม่กี่ก้าวก็วางเธอลงบนเก้าอี้สีขาวในห้องครัวที่แสนอบอุ่นของบ้านหลังนี้
ญาลินหมุนกายมองสำรวจไปรอบๆ ทันทีเพราะเธอไม่เคยมาบ้านของเขาหลังนี้มาก่อนนี้เป็นครั้งแรกและเธอก็ขอให้มีครั้งต่อไปด้วย
“วันนี้คุณหนูจะทานอะไรดีครับ”
“อะไรก็ได้ค่ะ”
“รอสักครู่นะครับ”
“หนูญาขอเดินสำรวจบ้านได้ไหมคะ”
“พี่ไม่ให้ไป เกิดไปแล้วไปปวดท้องใครจะดูแลหนูญา”
ร่างใหญ่หันหลังให้เธอหยิบจับอุปกรณ์ทำครัวออกมาวางประจำที่เพื่อปรุงอาหาร เขาไม่วางใจให้เธอเที่ยวไปเดินคนเดียวเกิดเป็นอะไรขึ้นมาเขาจะทำยังไง
“ค่ะ”
ญาลินไม่อยากดื้อให้เขาต้องลำบากใจเพราะเธออีกเพราะที่ผ่านมาเขาก็เจอแต่เรื่องแย่มามากพอแล้ว เธอควรจะน่ารักให้เขาสบายใจที่อยู่กับเธอ
“หิวน้ำจังป้อนหน่อยนะ”
เขาหันกลับมาจากเตาที่กำลังทำอาหารพร้อมกับแก้วน้ำและใบหน้าหล่อเหล่ายื่นเข้ามาใกล้เธอ ใกล้จนลมหายใจเป่ารดหน้าของกันและกัน
“พี่ธาม”
เ
