บุพเพรัก กับดักมาเฟีย(2)

09

เข้าสู่เช้าวันใหม่ เช้าวันแรกของการเริ่มงานใหม่ที่แก้วมุกดาจะต้องสวมบทบาทชายคนหนึ่งซึ่งไม่มีตัวตนอยู่จริง แล้วก็เป็นอีกวันที่เธอจะต้องตกอยู่ในสภาวะจิตตกจากหลายๆ สาเหตุด้วยกัน เริ่มจากการตกอยู่ในวงล้อมของชายฉกรรจ์ล่ำสันเป็นอันดับแรก

“แปะๆๆ” เสียงตบมือเป็นการส่งสัญญาณให้พนักงานทุกคนมารวมตัวกันเพื่อรับฟังข่าวสาร โดยชาเกร์ที่ใครๆ ต่างก็ให้ความเคารพด้วยเปรียบเสมือนมือขวาของอเล็กซิสเจ้าของเรือนั่นเอง “เอาล่ะ เมื่อมาพร้อมกันแล้วฉันก็มีเรื่องจะประกาศให้ทุกคนได้รับรู้โดยทั่วกัน อย่างที่ทุกคนรู้กันว่าหัวหน้าคนเก่าได้ลาออกไปแล้ว และเราจำเป็นต้องมีหัวหน้าคนใหม่เข้ามาแทน วันนี้ฉันเลยอยากจะแนะนำให้ทุกคนได้รู้จักกับหัวหน้าคนใหม่ซึ่งจะมาดูแลและจัดการทุกอย่างที่นี่ นี่คือคุณดราโกหัวหน้าคนใหม่ของทุกคน ขอให้เคารพและเชื่อฟังคำสั่งจากเขาอย่างที่ฟังจากฉัน” เมื่อได้ยินคำชี้แจงชัดเจนแบบนั้น ทุกคนจึงเบนสายตามาทางหัวหน้าคนใหม่เป็นตาเดียว เล่นเอาคนถูกมองอดรู้สึกประหม่าไปด้วยไม่ได้ แต่จะทำไงได้ เมื่อขี่หลังเสือแล้ว ก็ยากที่จะลงได้อีก

“อื้ม! สวัสดีฉันดราโก อย่างที่คุณชาเกร์บอกไป ฉันยินดีที่จะได้ร่วมงานกับทุกคน เราจะอยู่ด้วยกันเหมือนพี่เหมือนน้องที่สามารถคุยกันได้ทุกเรื่อง ไม่ว่าปัญหานั้นจะเล็กหรือใหญ่ ฉันจะไม่ละเลยทุกคน” สิ้นเสียงแก้วมุกดาก็มีเสียงปรบมือดังขึ้นมา ทำให้เธอใจชื้นขึ้นมาเป็นกอง

“อ้อ! ส่วนนี่อีวานและไซมอนผู้ช่วยของฉัน มีอะไรก็ปรึกษาพวกเขาได้ ใครมีอะไรอยากถามหรือเสนอแนะพูดมาได้เลย ฉันยินดีรับฟัง” ทุกคนมองหน้ากันเลิกลั่ก ทันใดนั้นก็มีเสียงหนึ่งดังขึ้น

“จะไหวเร้อ ที่นี่ไม่ใช่บาร์เกย์หรือคาบาเร่โชว์นะครับ ถึงจะให้ใครมาฝึกงานหาประสบการณ์กันแบบเล่นๆ ได้” จู่ๆ ก็มีฝรั่งตัวโตที่ดูเหมือนจะเป็นหัวโจกประจำบ่อนก้าวออกมาข้างหน้า พร้อมกับมองเธอด้วยสายตาบางอย่างตั้งแต่หัวจรดเท้า พาให้คนถูกมองอย่างแก้วมุกดารู้สึกไม่พอใจเป็นที่สุด แต่ยังไม่ทันที่เธอจะได้ตอบโต้อะไรกลับไป ไซมอนก็ชิงตัดหน้าออกโรงเองซะก่อน

“เวลานี้ไม่ใช่เวลาที่แกจะมากร่าง ถ้าไม่อยากเดือดร้อนก็ไสหัวของแกกลับไปที่เดิมซะ” ไซมอนบอกด้วยท่าทางเอาจริง เพราะได้รับหน้าที่ให้มาดูแลคุ้มกันแก้วมุกดาโดยตรง ถ้าเกิดอะไรขึ้นกับเธอ แน่นอนว่าทั้งไซมอนและอีวานจะต้องปกป้องด้วยชีวิต

“ช่างเถอะไซมอน ปล่อยให้หมอนี่พูดต่อไป ฉันบอกแล้วว่าฉันจะรับฟังความคิดเห็นของทุกคน” สายตาเด็ดเดี่ยวและมุ่งมั่นของแก้วมุกดา ทำให้อีวานและไซมอนที่ต้องการจะออกโรงปกป้องเจ้านาย จำต้องล่าถอยออกมา และทำได้เพียงยืนมองอยู่ห่างๆ อย่างห่วงๆ

“ที่นี่เป็นกาสิโน ไม่ใช่บ่อนกระจอกๆ ที่นายจะมาเที่ยวเล่น บอกตามตรงฉันคิดว่านายไม่เหมาะกับงานนี้ ทางที่ดีถอนตัวออกไปซะ ปล่อยให้คนที่เขาเหมาะสมและรู้จักคุ้นเคยกับงานที่นี่ดีเป็นคนทำหน้าที่นี้แทนน่าจะดีกว่า” ฝรั่งตัวโตคนเดิม หรือที่ใครๆ เรียกว่า พี่บารอน ด้วยตั้งแต่ที่ตำแหน่งหัวหน้าว่างไป บารอนก็อุปโลกน์ตัวเองขึ้นเป็นหัวหน้า เพราะคิดว่ายังไงๆ ตำแหน่งนี้ก็น่าจะเป็นของตน เพราะตนนั้นได้ชื่อว่าทำงานที่นี่มานาน บวกกับพนักงานทุกคนก็ยำเกรง จึงคิดว่าตำแหน่งนี้คงไม่ไปไหนเสีย แต่แล้วจู่ๆ ก็มีใครที่ไหนไม่รู้มาชุบมือเปิบ บารอนจึงทนนิ่งเฉยต่อไปอีกไม่ได้

“นายจะบอกว่าเป็นตัวเองงั้นสิ ที่เหมาะกับงานนี้ คุณสมบัติข้อไหนล่ะที่บอกว่านายเหมาะกับตำแหน่งนี้มากกว่าฉัน ถ้าเหตุผลนายฟังขึ้น ฉันจะยอมสละตำแหน่งให้นายเดี๋ยวนี้เลย” แก้วมุกดาบอกด้วยแววตามุ่งมั่นเด็ดเดี่ยว

“ผมทำงานที่นี่มาหลายปี รู้งานทุกอย่างมากกว่าคนที่ไม่มีประสบการณ์อย่างคุณ” ได้ยินเหตุผลเข้าข้างตัวเองของบารอน แก้วมุกดาถึงกับยิ้มมุมปาก

“เหตุผลแค่นี้น่ะเหรอที่บอกว่านายเหมาะสมกับตำแหน่งนี้มากกว่าฉัน แล้วรู้ได้ไงว่าฉันไม่เคยมีประสบการณ์ บางทีฉันอาจจะโชกโชนกว่าที่นายคิด ไม่อย่างนั้นนายใหญ่คงไม่เลือกฉัน” ต้องบอกว่าเธอคุมสติได้ดีเยี่ยม ถึงแม้ภายในจะกำลังหวาดหวั่นมากแค่ไหน แต่ภายนอกก็ยังดูนิ่งขึงและวางตัวได้น่าเกรงขาม

“แต่งานประเภทนี้ไม่เหมาะกับผู้ชายอย่างคุณ” ไม่ใช่แค่คำพูดแต่สายตาเหยียดๆ ของบารอนที่มองมา ทำให้คนฟังเข้าใจได้เป็นอย่างดี ว่าอีกฝ่ายมีเจตนาอย่างไร

“ถ้าที่นายพูดมันหมายถึงรูปลักษณ์ภายนอกล่ะก็ ฉันคิดว่านั่นไม่ใช่ปัญหา เพราะฉันใช้สมองไม่ได้ใช้แรงงาน หรือว่าที่ผ่านมานายใช้แรงงานมากกว่าสมอง เพราะถ้าเป็นอย่างนั้นฉันคิดว่าคนที่ไม่เหมาะกับตำแหน่งนี้คงไม่ใช่ฉัน แต่เป็นนาย” คนถูกหาว่าไม่มีสมองถึงกับเลือดขึ้นหน้า

“แก” บารอนชี้หน้าและทำท่าว่าจะเข้ามาหาเรื่อง แต่ติดที่มีเสียงห้ามขึ้นมาซะก่อน

“หยุด มันจะมากไปแล้ว ฉันยืนอยู่ตรงนี้แท้ๆ แกยังกล้าหาเรื่องอีกเหรอวะบารอน” ชาเกร์เข้ามาแทรกด้วยใบหน้าถมึงทึง เมื่อเห็นว่าบารอนชักจะทำอะไรเกินขอบเขต

“คุณชาล์คก็ได้ยินนี่ครับว่ามันหาว่าผมเป็นพวกไม่มีสมอง แล้วยังจะให้ผมเฉยได้ยังไง” บารอนเถียงด้วยความเดือดดาล

“ก็ไอ้อาการที่แกเป็นอยู่ในตอนนี้ มันก็สมควรแล้วน่หว่า แล้วใครใช้ให้แกจิกหัวเรียกเขาแบบนั้นวะ เห็นทีฉันคงเอาแกไว้ไม่ได้” ชาเกร์คิดจะตัดปัญหาด้วยการกำจัดคนคนนี้ เพื่อไม่ให้ใครเอาเป็นเยี่ยงอย่างแก่คนอื่น

“เอ่อ คุณชาเกร์ครับ ถ้าไม่ว่าอะไร ผมขอจัดการเรื่องนี้ด้วยตัวเองจะได้ไหมครับ ยังไงตอนนี้เขาก็ได้ขึ้นชื่อว่าเป็นคนในปกครองของผม” แก้วมุกดาออกหน้าในฐานะหัวหน้าที่ดี ด้วยไม่อยากให้ใครดูถูกได้ว่าจัดการเรื่องแค่นี้ด้วยตัวเองไม่ได้ แล้วเธอจะปกครองคนหมู่มากได้ยังไง

“เอาล่ะบารอน ฉันว่านายกับฉันเรามาตกลงกันแบบลูกผู้ชายที่มีสมองกันดีกว่า” แก้วมุกดาหันมาต่อรองแกมท้าทาย

“ยังไง” คนถูกท้าทายถามกลับเสียงห้วน

“ในเมื่อนายบอกว่ามีประสบการณ์รู้งานทุกอย่างที่นี่เป็นอย่างดี การพนันทุกอย่างที่นี่นายก็คงรู้จักดีเหมือนกัน เอาเป็นว่าเรามาเล่นพนันกัน ถ้านายเอาชนะฉันได้ ฉันจะยอมหลีกทางยกตำแหน่งหัวหน้าให้นาย” ไซมอนถึงกับทำตาโตกับข้อเสนอของนายสาว จะตัดสินตำแหน่งหัวหน้าด้วยการพนัน ช่างเป็นความคิดที่สมเหตุสมผลซะเหลือเกิน แต่ไม่ทันที่จะได้คัดค้าน เสียงตอบรับจากคนที่อยากได้ตำแหน่งก็ดังแทรกขึ้นมา

“ตกลง ลูกผู้ชายคำไหนคำนั้น ถ้าคุณแพ้ คุณจะต้องหลีกทางให้ผมขึ้นเป็นหัวหน้าแทน” บารอนหันมาใช้คำสุภาพอีกครั้ง เมื่ออารมณ์เย็นลงบวกกับมั่นใจว่ายังไงตนก็ต้องชนะแน่นอน

“ทำแบบนี้ มันจะดีเหรอครับหัวหน้า” ไซมอนกระซิบถามด้วยสีหน้าไม่สบายใจนัก

“เอาน่า เชื่อใจฉันเถอะ” แก้วมุกดาหันมาพยักพเยิดให้คนฟังสบายใจ “ถ้าหัวหน้ามั่นใจแบบนี้ผมก็เบาใจ ว่าแต่หัวหน้าเล่นพนันบ่อยเหรอครับ” แก้วมุกดาหันมาส่งยิ้มให้ไซมอนหนึ่งครั้ง ก่อนจะตอบว่า

“เปล่า นี่ครั้งแรก”

“อืม! พูดแบบนี้ก็ค่อยสบายใจหน่อย เย้ย! พูดเล่นใช่ไหมเนี่ย” ไซมอนเผลออุทานเสียงดัง ก่อนจะเปลี่ยนเป็นกระซิบเมื่อเธอหันมาส่ายหน้าให้แทนคำตอบ “ไม่เคย แล้วไปท้าเขาแบบนั้นได้ยังไง นั่นน่ะเขาคลุกคลีกับการพนันมาตั้งกี่ปี แต่หัวหน้าไม่เคยแตะ โอย! ไม่ต้องแข่งยังรู้เลยครับว่าใครจะชนะ” ไซมอนถึงกับโอดครวญกับอนาคตที่มองเห็นอยู่รำไร

“เอาน่า ฉันก็พอรู้เรื่องพวกนี้อยู่บ้างหรอก เคยลองๆ สัมผัสมาบ้างแล้ว นายไม่ต้องห่วง” ได้ยินแบบนี้ไซมอนค่อยยิ้มออก

“ค้อยยังชั่ว ก็นึกว่าไม่รู้อะไรเลยแล้วไปท้าเขาแบบนั้น เล่นเอาผมใจหายหมด ว่าแต่หัวหน้าเคยไปเล่นที่ไหนมาครับ” ถามไปแล้วไซมอนก็รอฟังคำตอบอย่างใจจดใจจ่อ

“ก็เกมออนไลน์ไง” คำตอบสั้นๆ แต่ได้ใจความของแก้วมุกดา ทำเอาไซม่อนถึงกับยืนอ้าปากค้างหมดคำจะพูด