35
“นารก บ้านฉานอยู่นายนารก ปายด้วยกันม้าย(นรก บ้านฉันอยู่ในนรก ไปด้วยกันไหม” อิงธาราตอบเสียงยานคางเหมือนเดิม พร้อมกับยืนโงนเงนไปมา
“โอ๊ย! ปวดหัว” เธอบอกพร้อมกับกุมขมับ
“นี่ยัยขี้เมา เธอกวนประสาทฉันใช่ไหมเนี่ย โธ่เว้ย! ยืนให้มันดีๆ สิ ไม่งั้นฉันปล่อยเธอไว้ตรงนี้แน่” เดนิสทั้งบ่นทั้งขู่ แต่ก็ยังโอบประคองคนเมาไว้แน่น
“ปล่อยเลยปล่อยฉานเลย ม่ายมีใครต้องการฉาน ฮือๆๆ ทำไมฉานไม่ตายๆ ไปซะ ฮือๆๆ ทามไมชีวิตฉานต้องเป็นแบบนี้ด้วย ฮือๆๆ” อิงธาราร้องไห้คร่ำครวญเสียงดังจนเดนิสเบ้หน้า
“เฮ้ย! เธอจะร้องไห้เสียงดังทำไมเนี่ย บ้าเอ๊ย! เดี๋ยวคนเขาก็คิดว่าฉันทำอะไรเธอหรอก” เดนิสบ่นอย่างหัวเสีย ในขณะที่เธอก็โวยวายเสียงดังขึ้นเรื่อยๆ จนคนที่เดินผ่านไปผ่านมาเริ่มหันมามอง ด้วยเหตุนี้จึงทำให้เดนิสไม่มีทางเลือก
“น่ารำคาญชะมัด มานี่เลยยัยขี้เมา” เดนิสอุ้มเธอขึ้นมาอย่างไม่มีทางเลือก ก่อนจะเดินตรงไปยังห้องพักของตัว
